به دنبال کاهش سطح آب دریاچه وان در شهرستان مرادیه، پایه‌های اسکله‌ای چوبی که بیش از یک قرن قدمت دارد از زیر آب بیرون آمد.
به گزارش عصرترکیه به نقل از آناتولی، کاهش سطح آب دریاچه وان به دلیل خشکسالی و تبخیر شدید، باعث شده عقب‌نشینی آب در سواحل این دریاچه به شکل چشمگیری ادامه یابد. در نتیجه، بقایای تاریخی، ساختارهای مربوط به سکونتگاه‌های قدیمی و ستون‌های طبیعی موسوم به میکروبیالیت‌ها در حاشیه دریاچه قابل مشاهده شده‌اند.
در محله «اونسلی» از توابع مرادیه، سطح آب به‌قدری پایین رفته که پایه‌های اسکله‌ای چوبی که سال‌ها در زیر آب پنهان بود، اکنون نمایان شده است.
دکتر مصطفی آک‌کوش، عضو هیئت علمی دانشکده شیلات دانشگاه «وان یوزونجو ییل»، در گفت‌وگو با آناتولی گفت که تغییرات اقلیمی جهانی اکنون به‌طور محسوس‌تری در منطقه خود را نشان می‌دهد و دریاچه وان یکی از بهترین نقاط برای مشاهده اثرات این تغییرات است، زیرا این دریاچه بسته است و خروجی آبی ندارد.
او توضیح داد: «آب دریاچه وان از بارش‌های زمستانی و باران‌های سالانه تأمین می‌شود، اما به‌دلیل کاهش بارش برف و افزایش تبخیر در تابستان، سطح آب دریاچه به‌شدت پایین آمده است.»
به گفته آک‌کوش، در سال‌های اخیر زمستان‌ها دیرتر آغاز و تابستان‌ها زودتر فرا می‌رسند و همین مسئله موجب شده است سطح آب دریاچه کاهش یافته و سازه‌هایی که روزی اسکله بودند، اکنون از زیر آب بیرون بیایند.
او افزود: «در محله اونسلی اکنون در جایی ایستاده‌ایم که زمانی در زیر آب بود، اما امروز فاصله‌اش تا دریاچه حدود ۵۰۰ متر شده است. اسکله‌هایی که اکنون نمایان می‌شوند، ممکن است متعلق به صد سال پیش یا حتی قدیمی‌تر باشند. هر چه دریاچه بیشتر عقب می‌نشیند، اسکله‌ها و آثار جدیدی پدیدار می‌شوند. دریاچه وان در دل خود رازهای فراوانی دارد و با عقب‌نشینی خط ساحلی، این رازها یکی‌یکی آشکار می‌شوند.»
از سوی دیگر، «مِولوت بیلیجی» ۸۷ ساله، یکی از ساکنان منطقه، گفت که پدربزرگانش از این اسکله برای رفت‌وآمد استفاده می‌کردند، اما با بالا آمدن آب، اسکله زیر دریاچه پنهان شد و اکنون با پایین رفتن سطح آب، پایه‌های آن دوباره آشکار شده است.
