شفقنا – دولت بریتانیا قصد دارد از هوش مصنوعی برای تسریع روند صدور مجوز و ساخت ۱.۵ میلیون خانه جدید استفاده کند، اما اکنون با یک مانع غیرمنتظره روبرو شده است: «نیمبی‌گرایی» تقویت‌شده با هوش مصنوعی.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، واژه نیمبی (NIMBY) که مخفف عبارت «Not In My Back Yard» است به نوعی طرز تفکر و رفتار اجتماعی اشاره دارد که در پی آن فرد یا گروهی از افراد با ساخت یک پروژه یا برنامه عمومی (مثل ساخت نیروگاه) موافق هستند اما نمی‌خواهند آن پروژه نزدیک محل زندگی خودشان اجرا شود.
متخصصان هشدار می‌دهند که ابزارهای جدید هوش مصنوعی، مانند اوبجکتور، که به مردم عادی کمک می‌کنند تا دلایل فنی برای مخالفت با طرح‌های ساختمانی پیدا کنند، می‌توانند سیستم برنامه‌ریزی برای تسریع روند صدور مجوز ساخت را با مشکل روبرو کند.
این ابزارهای جدید به نیمبی‌ها فرصت می‌دهد از هوش مصنوعی مولد استفاده می‌کنند تا فرایند اعتراض به طرح‌های ساخت‌وساز محلی را خودکار کنند.
نحوه کار این برنامه‌ها به شرح زیر است:
کاربران درخواست برنامه‌ریزی را به هوش مصنوعی می‌دهند.
هوش مصنوعی اسناد را اسکن می‌کند و دلایل فنی برای اعتراض را بر اساس قوانین برنامه‌ریزی جستجو می‌کند.
سیستم به طور خودکار نامه‌های اعتراض متقاعدکننده، سخنرانی‌های آماده برای ارائه به کمیته‌های برنامه‌ریزی، و حتی ویدئوهای ساخته‌شده با هوش مصنوعی برای تأثیرگذاری بر اعضای شورا تولید می‌کند.
بنیان‌گذاران اوبجکتور (هانا و پاول جورج) که سیستم خود را با هزینه ۴۵ پوند ارائه می‌کنند، می‌گویند هدفشان عادلانه کردن فرآیند اعتراض برای افرادی است که توان مالی استخدام وکیل متخصص را ندارند.
اما یک وکیل برجسته برنامه‌ریزی به نام سباستین چارلز هشدار داد که این ابزارها می‌توانند «نیمبی‌گرایی را تقویت کنند» و اگر به‌طور گسترده استفاده شوند، سیستم برنامه‌ریزی را با سیل بزرگی از اعتراضات مواجه کرده و عملاً فلج خواهند کرد.
بزرگ‌ترین نگرانی، تولید اطلاعات نادرست توسط هوش مصنوعی است. چارلز گفته است که او اعتراضاتی را دیده که حاوی ارجاعاتی به قوانین و تصمیمات قضایی قبلی بوده‌اند، اما پس از بررسی توسط وکیل انسانی، مشخص شده که چنین مواردی وجود خارجی ندارند.
و خطر دیگر این است که اعضای انتخابی شورا، که تصمیم نهایی را می‌گیرند، سخنرانی‌ها و اسناد تولیدشده توسط هوش مصنوعی را باور کنند، حتی اگر مملو از قوانین و سوابق حقوقی ساختگی باشند.
این روند یک «مسابقه تسلیحاتی» میان دولت و معترضان ایجاد کرده است.
دولت بریتانیا ابزارهایی مانند اکسترکت را برای تسریع فرآیندهای برنامه‌ریزی و رسیدگی به حجم بالای پرونده‌ها راه‌اندازی کرده است و از سوی دیگر ابزارهایی مانند اوبجکتور برای یافتن دلایل پیچیده و مبهمی برای مخالفت استفاده می‌شوند که قبلاً برای افراد عادی قابل دسترسی نبود.
کارشناسان معتقدند که اگر ساکنان محلی، صرفاً طرح‌ها را به کامپیوتر بدهند تا دلایل مخالفت فنی را برایشان پیدا کند، در واقع هدف اصلی از مشورت عمومی (که مبتنی بر دانش محلی است) از بین می‌رود.
این خبر را اینجا ببینید.