یروز حناچی در گفت‌وگو با «اعتماد» با واکاوی تحولات کشور طی دهه‌های 70، 80، 90 و قرن جدید خورشیدی مسیر بروز ناترازی‌ها در پایتخت را بررسی می‌کند.
به گزارش اعتماد، بخش‌های مهم این گفت‌وگو را می‌خوانید؛
- در آخرین روزهای عمر دولت سید محمد خاتمی در کمیسیون امور زیربنایی دولت که دبیر آن دکتر بایزید مردوخی بود، اظهارنظر جالبی مطرح شد. آقای مردوخی که قبل از انقلاب هم در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی حضور داشت، می‌گفت، «هرگز دولت‌ها (چه قبل از انقلاب و چه پس از آن) از نظر نیروی متخصص، هوشمندی و کارایی مانند حالا (دولت اصلاحات) نبوده‌اند.» این حضور تاثیر مستقیمی در رفع ناترازی‌ها و کارایی بالای دولت دارد. یک چنین دولتی می‌تواند بحران‌ها را پشت سر بگذارد. در تصمیم‌گیری‌ها، آینده‌نگری و آینده‌پژوهی داشته باشد و فقط جلوی دماغ خود را نبیند.
- دولت از سال 84 به بعد از نظر بدنه کارشناسی و اثرگذار به‌شدت صدمه خورد. برخی از کارشناسان عطای کار در دولت نهم را به لقای آن بخشیدند و افرادی هم که ماندند یا تاثیرگذار نبودند یا اجازه تاثیرگذاری از سوی نهادهای بالادستی به آنها داده نمی‌شد. به اعتقاد من، پس از انتخابات سال 84 گروهی وارد بدنه دولت شدند که هیچ نسبتی با دیدگاه‌های کارشناسی و تخصصی نداشتند.
- در سال‌های پایانی عمر دولت اصلاحات، تیمی روی کار آمدند که به قانون، «ضوابط دست و پا گیر» و به چهارچوب‌های کارشناسی که در شورای عالی شهرسازی مصوب کرده بودیم، «منویات غیر قابل اجرای کارشناسان» می‌گفتند!
- گفته بودیم که تهران در دورنمای آینده با بحران‌هایی مانند کمبود آب مواجه خواهد شد. گفته بودیم اگر همه منابع تهران و شهرهای اطراف آن جمع شود، گنجایش حضور 15میلیون نفر را خواهد داشت. اما شورای دوم شهر تهران (شورایی که احمدی‌نژاد را به عنوان شهردار انتخاب کرد) ادعا می‌کردند شما این موارد را تصویب کرده‌اید تا با ما برخورد سیاسی کنید! هرچه می‌گفتیم، آقا این مطالعات از دهه 70 شروع شده و سال‌ها بررسی‌های آن در استانداری و کمیسیون‌های تخصصی انجام شده باز هم زیربار نمی‌رفتند.
- به بهانه مسکن مهر، سقف جمعیتی مطالعات مجموعه شهری تهران را 2میلیون نفر بالا بردند. از سوی دیگر مصوب کردند که به‌طور متوسط 2 طبقه در بخش‌های مسکونی تهران اضافه شود. البته در سال‌های بعد ما بخشی از این مصوبات عجیب را اصلاح کردیم اما به هر حال اجرایی شده بودند. اگر امروز کشور با ناترازی مواجه شده، همین دولت‌هایی که به قانون و دیدگاه‌های کارشناسی توجهی نداشتند.
- در سال 92 دولت تغییر پیدا کرد. اما این دولت نتوانست همه عارضه‌ها را اصلاح کند. در دولت احمدی‌نژاد، مانیتورینگ کشور خاموش شد! مانیتوری که قبلا اعلام خطر می‌کرد و برای حل معضلات برنامه‌ریزی می‌کرد. از سال 92 این مانیتورینگ دوباره روشن شد.