عصرایران ؛ رضا غبیشاوی - "زُهران ممدانی" کاندیدای دموکرات ها در انتخابات شهرداری نیویورک پیروز شد تا شهروند 34 ساله، مهاجر و سوسیالیست، به مقام شهردار پایتخت اقتصادی جهان برسد. او اولین شهردار مسلمان و شیعه نیویورک و جوان ترین شهردار در بیش از یک قرن اخیر است.
این اتفاق را می توان از ابعاد مختلف بررسی کرد:
تنوع
تنوع و گوناگونی در جوامع مختلف، یک ارزش است. از این نظر، نیویورک، متنوع ترین جامعه را در آمریکا و شاید جهان دارد. تنوع در فرهنگ، زبان و لهجه، نژاد، رنگ پوست، دین و مذهب، غذا، لباس و ... .
به وضعیت زهران نگاه کنیم. جوان هندی تبار متولد کشور آفریقایی گامبیا. او یک مسلمان شیعه از پدر و مادری متولد هندوستان است. پدر مسلمان و مادر هندو.
زهران در کمپین های انتخاباتی اش، علاوه بر انگلیسی، به زبان های هندو/ اردو، اسپانیایی، عربی و بنگالی هم پیام تبلیغاتی فرستاد. اینکه به هر کدام از این زبان ها چقدر مسلط است نمی دانیم. قبلا هم به زبان لوگاندا ترانه خوانده بود.
زهران ممدانی در کنار پدر و مادر و همسرش
همسرش، "راما دوجی" 28 ساله، تحصیلکرده هنر و طراح انیمیشن و صنایع دستی است. او عرب امریکایی از پدر و مادر سوری است. تنوع فرهنگی در جهان امروزی، یک ارزش است. کشورها و شهرهایی که تلاش می کنند اقتصاد خود را ارتقا ببخشند؛ تصویر مناسبی از خود در جهان به تصویر بکشند؛ جامعه ای تعاملی تر و ارتباطی تر داشته باشند ؛ فضای بهتری برای جذب چهره ها، نخبگان و سرمایه گذاران داشته باشند سعی می کنند جامعه ای چند فرهنگی داشته باشند و این تنوع را ارتقا بخشند.
تقریبا همه شهرهای مهم دنیا (پاریس، لندن، دبی، ژنو، استانبول و نیویورک) جامعه چند فرهنگی دارند یا مثل پکن و سئول و توکیو به این سمت حرکت می کنند.
جامعه مدنی
انتخاب زهران ممدانی، بروز و ظهوری از قدرت جامعه مدنی است. قدرت جامعه منهای حکومت و دولت. توان جامعه و اجزای آن از جمله تشکل ها و سازمان های مردم نهاد. نقش آفرینی رسانه ها، انتخابات و رقابت و اهمیت فرد فرد جامعه.
قدرت اصلی امریکا نه نیروی نظامی یا اقتصادی و سیاسی بلکه قدرت جامعه مدنی است. جامعه مدنی پر قدرت که از حقوق مهاجران حمایت و آنها را می پذیرد. قدرت امریکا در جامعه ای است که مهاجران، آدم های جدید، افکار جدید، چهره های جدید، زبان های جدید، رنگ های جدید، دین و مذهب های جدید را پذیرش می کند. اتفاقا یکی از بزرگترین ضرباتی که ترامپ رئیس جمهور فعلی امریکا به این کشور وارد می کند در همین بخش است. مقابله ترامپ با مهاجرت و مهاجران، آسیب های زیادی را متوجه آمریکا می کند و خواهد کرد چرا که یکی از موتورهای خلاقیت و پیشرفت را خاموش می کند.
برخلاف کشورهای بسته که با اسامی ثابت و قدیمی با افکار کهنه روبه رو هستیم دموکراسی، فضای زایش ایده ها و چهره های جدید است. دموکراسی یکی از بهترین مسیرها برای جوان گرایی است.
داستان زهران ممدانی در بعد تحزب و فعالیت حزبی نیز قابل بررسی است. انتخاب چهره های جوان به عنوان شهردار، وزیر یا نخست وزیر و رئیس کشور در سایه فعالیت حزبی عملی است. زهران ممدانی در پشت سر خود یکی از دو حزب بزرگ امریکا را دارد. در نتیجه تنها با جوان 34 ساله روبه رو نیستیم بلکه توانمندی های حزب و اعضای باتجربه یک حزب در صحنه هستند.
علاوه براین، زهران ممدانی قبل از رسیدن به انتخابات شهرداری نیویورک، پیش از این خود در رقابت درون حزبی شرکت و توانایی اش، محک خورده است.
حزب دموکرات همزمان با حمایت از زهران ممدانی، اما نظارت بر او را نیز برعهده دارد و در صورت اشتباه یا حرکت در مسیر خطا، این جناح های مختلف حزب دموکرات هستند که علیه او خواهند بود و شهردار را به زیر می کشند چرا که منافع حزب و اعتبار حزب، بالاتر از فرد هستند.
مهاجر پذیری - دیگرپذیری
پیروزی زهران نشانه ای از توسعه یافتگی جامعه است. اینکه اهالی، ریاست یک مهاجر بر شهر شان را قبول کنند ظهور دیگرپذیری و به زبان بهتر، کنار گذاشتن دیگرستیزی است.
دیگرپذیری یعنی توانایی انسان و جامعه در پذیرش فرد متفاوت و جدید، نشانه ای از ارتقای معیارهای فرهنگی، فکری، ذهنی و اجتماعی است.
مردم در هر شهر و جامعه ای باید از خود سوال کنند آیا شهر و جامعه آنها ظرفیت حضور و ریاست و رهبری یک چهره متفاوت از فرهنگ متفاوت، از جامعه متفاوت، با پیشینه متفاوت و از کشور دیگر را دارند؟
از اوباما اولین رئیس سیاه پوست و مسلمان زده این کشور تا ترامپ رئیس فعلی، ردپای مهاجرت و پذیرش مهاجران دیده می شود. پدر اوباما، اهل کنیا بود و خودش سال ها در اندونزی زندگی کرد. پدر بزرگ و مادر بزرگ ترامپ نیز مهاجرانی از آلمان و ایرلند بودند. ایلان ماسک ثروتمندترین فرد جهان و کارآفرین امریکایی، متولد آفریقای جنوبی و دارای شهروندی این کشور است. این فهرست را می توان ادامه داد. فرایند پذیرش و جذب افراد جدید، متفاوت و مهاجران در امریکا به سرعت و با کیفیت بالا انجام می شود. به همین دلیل امریکا می تواند از افراد توانمند از کشورهای مختلف جهان به خوبی استفاده کند. از تسلا و انیشتین که در سال های 1844 و 1933 از اروپا به امریکا مهاجرت کردند تا ایلان ماسک که در سال 1992 به آمریکا رفت. او 10 سال بعد شهروندی این کشور را دریافت کرد و 22 سال بعد در پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا نقش اساسی داشت.
همین نکته درباره زهران ممدانی نیز صدق می کند. او هندی تبار و متولد کشور افریقایی اوگانداست و شهروندی این کشور را دارد. در 7 سالگی به امریکا مهاجرت می کند. در سال 2018 شهروندی امریکا را کسب می کند و تنها 6 سال بعد به عنوان گزینه حزب دموکرات در انتخابات شهرداری نیویورک شرکت و پیروز می شود.
این نشانه ای از قدرت جامعه مدنی و دیگر پذیری جامعه است که اجازه می دهد یک اوگاندایی هندی تبار به آمریکا مهاجرت کند و نه تنها به سرعت در جامعه میزبان پذیرفته و شهروندی دریافت می کند بلکه ۲۷ سال بعد به عنوان شهردار مهمترین شهر امریکا و جهان انتخاب می شود.
