به گزارش خبرگزاری حوزه، وسواس در عبادت، اگر از مرز عقل بگذرد، نه نشانه تقوا بلکه مانعی برای رشد است. آیت‌الله مجتهدی تهرانی با صراحت، مرز دین‌داری و افراط را روشن می‌سازد

آقای اوسطی می‌گفت: یک روز در مسجد جامع یک نفر وسواسی در حال خواندن نماز بود و مرتب می‌گفت: «و لا الضّ، و لا الضّ». شخص دیگری که آنجا ایستاده بود هم مرتب می‌گفت: «مرض، مرض».

او چانه‌اش را هی تکان می‌داد تا «و لا الضّالین» را درست اداء کند، اما چون وسواس داشت، هی می‌گفت: «و لا الضّ، و لا الضّ»

آیا این دین است؟ اگر طلبه‌ای این‌گونه باشد، به درد طلبگی نمی‌خورد! این دیوانه است و باید برود دارالمجانین!

به ما دستور داده‌اند و گفته‌اند که فقط در حلال و حرام وسواسی باشید؛ «أخوکَ دینُک، فَاحفَظ لدینِک؛ دین تو برادر توست، پس آن را حفظ نما»، پس اگر نسبت به حلال و حرام خدا وسواسی بشوید خوب است.

منبع: زلال حکمت؛ زندگی و سلوک آیت الله مجتهدی تهرانی، ص۶۵