شناسهٔ خبر: 75682657 - سرویس بین‌الملل
نسخه قابل چاپ منبع: ابنا | لینک خبر

مصاحبه با فعال اقتصادی زن شیعه

بحران فقر در افغانستان و نقش زنان در بهبود اقتصاد خانواده‌ها

خانم آمنه هاشمی، فعال اقتصادی شیعه در کابل می‌گوید که در امر مبارزه با فقر و بهبود وضعیت اقتصادی خانواده‌ها، نیاز است که زنان و دختران در اقتصاد غیررسمی نقش پررنگ‌تری ایفا کنند.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ خانم آمنه هاشمی، فعال اقتصادی شیعه در کابل می‌گوید که در امر مبارزه با فقر و بهبود وضعیت اقتصادی خانواده‌ها، نیاز است که زنان و دختران در اقتصاد غیررسمی نقش پررنگ‌تری ایفا کنند.

وی روز سه‌شنبه(۱۳ آبان) در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار ابنا اظهار داشت که پس از سال ۲۰۲۱ بدین‌سو نقش زنان در اقتصاد غیررسمی افغانستان پررنگ‌تر شده و در زمینه‌های صنایع دستی، تولید لبنیات، مواد غذایی و فعالیت‌های آنلاین فعال‌تر شده‌اند.

خانم هاشمی در این مصاحبه اظهار داشت: همانطور که در جریان هستید، بعد از سال ۲۰۲۱ فعالیت زنان در بازارهای رسمی و مشاغل کم شده و زنان به فعالیت‌های غیررسمی رو آورده‌اند که همان اقتصاد غیررسمی می‌شود، مثل صنایع دستی، لبنیات، داروهای گیاهی و مواد غذایی.

او در ادامه تصریح کرد: در شرایط امروزی یکی از بهترین گزینه‌ها تجارت آنلاین است و در کنار آن، ما شخصا با بعضی از زنان به‌عنوان زنان تجارت‌پیشه یا کارآفرین سروکار داریم؛ زنانی‌ هستند که در زمینه داروهای گیاهی فعال هستند و خوب کار می‌کنند، در قسمت زعفران، زنان در ولایت/استان هرات در بخش بسته‌بندی و کنترل کیفیت آن هم فعال هستند و همین‌طور در بخش‌های قالی‌بافی و بسته‌بندی میوه‌جات خشک که درآمد نسبتا قناعت‌بخشی دارند.

این فعال اقتصادی شیعه با اشاره به چالش‌های اقتصادی خانواده‌ها تاکید کرد که حضور زنان و دختران در نمایشگاه‌ها و اقتصاد غیررسمی نشان می‌دهد که آن‌ها می‌خواهند از منازل‌شان در بازارهای وسیع به حیث بازاریاب، خوب بدرخشند.

آمنه هاشمی، نبود حمایت خانواده‌ها، جامعه و حکومت از زنان در بازار کسب‌وکار را مهم‌ترین عامل حضور زنان در اقتصاد رسمی و غیررسمی افغانستان دانست و تاکید ورزید که به دلیل این چالش‌ها، خانواده‌ها اجازه فعالیت‌های اقتصادی نمی‌دهند.

او تصریح کرد: مهمترین موانع سد راه خانم‌ها، نبود حمایت کافی از سوی خانواده‌ها و جامعه است. به خاطر مشکلات امنیتی و فرهنگی، اکثر خانواده‌ها اجازه نمی‌دهند که زنان و دختران به بازار بروند و به کار دسترسی پیدا کنند. خانواده‌ها فکر می‌کنند که کارکردن زن تابو است و نباید ای تابو شکسته شود؛ در کنار عدم حمایت، نبود سرمایه است و اکثر خانم‌ها به خاطر مشکلات اقتصادی سرمایه‌ ابتدایی ندارند.

به گفته خانم هاشمی، سیستم بانک‌داری در افغانستان به گونه‌ای است که زنان و دختران برای گرفتن وام هراس دارند که مبادا به دلیل سودجویی، زیر بار وام بروند.

توقف برنامه‌های توان‌مندسازی زنان در افغانستان

این فعال اقتصادی شیعه افغانستان در خصوص نبود منابع حمایتی برای زنان و دختران خاطرنشان ساخت که پیش از این برنامه‌های حمایتی تحت عنوان «توان‌مندسازی زنان» از سوی نهادهای وابسته به سازمان ملل در استان‌های مختلف افغانستان اجرا می‌شد و در حمایت اقتصادی از زنان موثر بود، اما مدتی است که چنین برنامه‌هایی متوقف شده است.

او ادامه داد که این برنامه‌ها از آغاز سال ۲۰۲۵ بدین‌سو متوقف شده است؛ برنامه‌هایی که در آن زنان آموزش می‌دیدند، سرمایه در اختیارشان قرار می‌گرفت و کسب‌وکار راه‌اندازی می‌کردند.

خانم هاشمی تأکید کرد که با وجود چالش‌های عمیق برای خانواده‌ها، زنان و دختران نباید امید و انگیزه‌شان را از دست بدهند، زیرا هنوز هم فرصت وجود دارد که بدیل آن را جست‌وجو و از منابع محدود برای بهبود اقتصاد خانواده‌ها استفاده کنند.

این در حالی است که حکومت طالبان از بدو ورود مجدد به کابل، محدودیت‌های شدیدی بر تحصیل و فعالیت‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی زنان و دختران وضع کرد.

با وجود این محدودیت‌ها، وزارت صنعت و تجارت طالبان دو سال پیش اعلام کرده بود که برای حدود پنج هزار زن مجوز کسب‌وکار کوچک صادر کرده است؛ کارهایی که عمدتا محدود به صنایع دستی و کار در منزل و عدم حضور در اجتماع است.

............

پایان پیام/