به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ بر پایه داده‌های رسمی اداره فدرال مهاجرت و پناهندگان آلمان بیشتر پناهجویان مقیم این کشور مسلمانان اهل سنت هستند که از کشورهای سوریه عراق و افغانستان آمده‌اند در کنار آنان اقلیت‌های شیعه مسیحی ایزدی و بی‌دین نیز حضور دارند اما سهم آنان اندک است.
این گزارش نشان می‌دهد که دین برای بیشتر پناهجویان نقش محوری در زندگی اجتماعی و روانی دارد ایمان دینی در میان بسیاری از آنان منبعی برای تاب‌آوری در برابر دشواری‌های مهاجرت و بازسازی هویت فردی است مسلمانان بیشترین میزان وابستگی ذهنی و عملی به دین را از خود نشان می‌دهند.
ترکیب دینی پناهندگان
بیش از سه چهارم پناهجویان مسلمان‌اند از این میان حدود هشتاد درصد سنی دوازده درصد شیعه و بقیه وابسته به دیگر شاخه‌های اسلامی هستند حدود پانزده درصد پاسخ‌دهندگان خود را مسیحی معرفی کرده‌اند داده‌های آمار بیان می‌کند که تازه‌واردان مسلمان از نظر زبانی قومی و فرهنگی با جوامع مسلمان قدیمی‌تر در آلمان تفاوت دارند در نتیجه سبک دینداری آنان نیز با مهاجران پیشین متفاوت است.
عمل دینی و مناسک روزمره
بیش از نیمی از مسلمانان در پژوهش گفته‌اند که نماز را به صورت منظم به جا می‌آورند حدود یک پنجم از پاسخ‌دهندگان از خدمات و برنامه‌های دینی آنلاین مانند سخنرانی و دعا بهره می‌گیرند میزان عمل به عبادات در میان مسلمانان بیش از سایر گروه‌های دینی است آمار نشان می‌دهد که در سال‌های پس از دو هزار و هفده تا دو هزار و نوزده اندکی از اهمیت ایمان کاسته شد اما حضور در اجتماعات دینی اندکی افزایش یافت پس از همه‌گیری کرونا اهمیت ایمان دوباره رو به افزایش رفت
حضور در مناسبت‌های دینی
بر پایه مشاهدات پناهجویان مسلمان به طور میانگین کمتر از پناهندگان مسیحی در مراسم حضوری دینی شرکت می‌کنند علت اصلی این امر کمبود اطلاع از مراکز اسلامی محلی یا تداخل زمانی با کار و تحصیل است با این حال هرچه مدت اقامت طولانی‌تر می‌شود تمایل به حضور در فعالیت‌های جمعی افزایش می‌یابد این روند در گزارش با عنوان اثر جبرانی معرفی شده است.
دین به مثابه منبع انسجام و هویت
برای بخش بزرگی از پناهجویان ایمان نقش کلیدی در بازسازی شبکه‌های اجتماعی و ایجاد احساس تعلق دارد عضویت در مراکز مذهبی و فرهنگی و مشارکت در آیین‌های دینی سبب می‌شود افراد حس هویت جمعی خود را بازیابند گزارش اداره فدرال مهاجرت یادآور می‌شود که دین در فرایند ادغام دو کارکرد متضاد دارد از یک سو عامل حمایت روانی و اجتماعی است و از سوی دیگر در صورت بی‌توجهی می‌تواند مرزهای فرهنگی را تقویت کند از این رو سیاست‌گذاری موفق ادغام باید شناخت دقیقی از نقش دوگانه دین داشته باشد تا از ظرفیت معنوی آن برای همگرایی اجتماعی استفاده کند.
جمع‌بندی
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد دین در زندگی پناهجویان مسلمان مقیم آلمان همچنان نقش مهمی دارد در دوره‌های بحران مانند همه‌گیری کرونا میزان اعتقاد به دین افزایش یافته است تجربه زندگی در جامعه میزبان نیز موجب شکل‌گیری گونه‌ای نو از دینداری شده است دینداری‌ای که میان ایمان شخصی و مشارکت در زندگی اجتماعی توازن برقرار می‌کند مسلمانان پناه‌جو در آلمان دین را پناهگاهی در برابر ازخودبیگانگی می‌دانند و آن را ابزار حفظ معنا و هویت فرهنگی خویش قرار می‌دهند.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸