طرفداری | رقابت‌های تکواندو قهرمانی بزرگسالان جهان ۲۰۲۵ در شهر ووشی چین با نتایجی متفاوت برای تیم‌های ملی ایران به پایان رسید؛ جایی که تیم مردان با درخشش ستارگان جوان خود به مقام نایب قهرمانی جهان رسید، اما تیم زنان عملکردی ضعیف و غیرقابل دفاع داشت و از گردونه رقابت‌ها کنار رفت.
در بخش مردان، شاگردان مجید افلاکی توانستند با کسب یک مدال طلا، یک نقره و یک برنز بعد از هشت سال بار دیگر بر سکوی جهانی بایستند. ابوالفضل زندی در وزن منهای ۵۸ کیلوگرم با نمایشی درخشان تمام رقبای خود را شکست داد و مدال طلای ارزشمندی را برای کشورمان به ارمغان آورد. مهدی حاجی موسایی در وزن منهای ۶۳ کیلوگرم نیز با وجود مصدومیت در فینال برابر حریف تونسی، به مدال نقره رسید. امیرسینا بختیاری هم با درخشش در وزن منهای ۷۴ کیلوگرم بر سکوی سوم جهان ایستاد.
تیم کره‌جنوبی طبق پیش‌بینی‌ها قهرمان شد و تیم‌های برزیل، ازبکستان و مصر به ترتیب در رده‌های سوم تا پنجم جدول قرار گرفتند. عملکرد قابل‌تحسین زندی نقطه عطف تیم ایران بود، هرچند حذف ناباورانه آرین سلیمی، قهرمان المپیک پاریس، و ناکامی مهران برخورداری، دیگر نایب‌قهرمان المپیک، از نکات منفی کارنامه مردان ایران بود.
اما در بخش زنان، وضعیت متفاوت بود. تیم ملی بانوان ایران به سرمربیگری مهروز ساعی با امید زیادی به چین سفر کرده بود، اما در نهایت همه نمایندگان ایران در همان مبارزات ابتدایی حذف شدند. ترکیه با اقتدار قهرمان شد، برزیل نایب‌قهرمان و مجارستان در جایگاه سوم ایستاد. تیم ایران که پیش‌تر با درخشش ناهید کیانی و مبینا نعمت زاده در المپیک پاریس امید زیادی ایجاد کرده بود، این بار بدون کسب حتی یک مدال به کار خود پایان داد.
کارشناسان معتقدند ضعف در آماده‌سازی فنی و روحی، نبود برنامه‌ریزی منسجم و تغییرات غیرمنطقی در کادر فنی، از دلایل اصلی این نتیجه ناامیدکننده است. برخی اعضای تیم با انتشار پست‌هایی در فضای مجازی از مردم عذرخواهی کردند، اما این اتفاق تنها آغاز یک بازنگری بزرگ در ساختار فنی تیم بانوان است.
هادی ساعی رئیس فدراسیون تکواندو و قهرمان پرافتخار المپیک، وعده داده با تشکیل جلسه کمیته فنی، دلایل این ناکامی را به‌طور دقیق بررسی کند. تکواندو ایران در آستانه مسابقات کشورهای اسلامی، بازی‌های آسیایی ناگویا و آغاز رنکینگ المپیک لس‌آنجلس قرار دارد و بازسازی تیم بانوان باید در اولویت باشد. این شکست تلخ می‌تواند نقطه عطفی برای بازگشت دوباره زنان تکواندوکار ایران باشد.