شناسهٔ خبر: 75601496 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: طرفداری | لینک خبر

وین رونی: از اینکه هر فصل برای منچستریونایتد ۳۴ گل می‌زدم، خسته شده بودم

مهاجم سابق شیاطین سرخ هم‌تیمی محبوبش را مشخص کرد.

صاحب‌خبر -

طرفداری | وین رونی، اسطوره سابق منچستریونایتد و تیم ملی انگلیس، فاش کرد که زمانی که در هر فصل ۳۴ گل به ثمر می‌رساند، احساس خستگی می‌کرد؛ زیرا ترجیح می‌داد بیشتر درگیر جریان بازی باشد.

این بازیکن ۴۰ ساله که در ۱۶ سالگی در اورتون درخشید، ۱۳ سال را در اولدترافورد سپری کرد و در ۵۵۹ مسابقه برای یونایتد، ۲۵۳ گل به ثمر رساند. در طول دوران حرفه‌ای او - که طی آن ۱۲۰ بازی ملی برای انگلیس انجام داد و ۵۳ گل ملی نیز به نام خود ثبت کرد - همواره بهترین پستش مورد بحث بود. رونی تأکید کرد که با وجود لذت بردن از بازی در نقاط مختلف زمین، مؤثرترین عملکردش را در نقش شماره ۱۰ (پشت مهاجم نوک) ارائه داده است.

او در برنامه «وین رونی شو» از شبکه بی‌بی‌سی اسپورت گفت:

من واقعاً از بازی در هر نقطه‌ای از زمین لذت می‌بردم، چه در خط هافبک، چه در حمله. وقتی فقط بازی می‌کردم در بهترین حالت خودم بودم؛ گاهی در سمت چپ یا راست ظاهر می‌شدم و گاهی هم پشت هافبک‌ها. فقط حضور در یک‌سوم تهاجمی زمین، همان چیزی بود که از آن لذت می‌بردم. اگر بخواهم فقط یک پست را انتخاب کنم، احتمالاً همان شماره ۱۰ است. بعضی وقت‌ها اجازه این کار را نداشتم و سرمربی فریاد می‌زد که جلوتر بروم و درگیر کارهای دفاعی نشوم. اما گاهی اوقات حس می‌کنید بازی به چه چیزی نیاز دارد و در ذهن من، همین حس است که باید به آن پاسخ داد.

مهارت‌های رونی به حدی بالا بود که بسته به نیاز تیم، در نقش‌های مختلفی از مهاجم نوک و شماره ۱۰ گرفته تا پست‌های عمیق‌تر در خط میانی به کار گرفته می‌شد. در سال ۲۰۰۹، او به عنوان مهاجم نوک اصلی (شماره ۹) برای یونایتد بازی کرد و در آن فصل ۳۴ گل به ثمر رساند؛ شامل ۲۶ گل در لیگ برتر و پنج گل در لیگ قهرمانان اروپا.

دو سال بعد، رونی بار دیگر در نقش مهاجم برای یونایتد به میدان رفت و همان آمار ۳۴ گل را تکرار کرد؛ این بار ۲۷ گل در لیگ برتر و پنج گل دیگر در لیگ قهرمانان و لیگ اروپا. آمارهایی که بسیاری از فوتبالیست‌ها تنها رؤیای آن را دارند، اما برای رونی کافی نبود. او گفت:

دو فصلی داشتم که به عنوان شماره ۹ بازی کردم و در هر دو فصل ۳۴ گل زدم. اما واقعاً از این موضوع خسته شده بودم. من در هر بازی گل می‌زدم ولی لذت نمی‌بردم. من دوست داشتم در جریان بازی مشارکت داشته باشم. گل می‌زدم و البته بازی‌ها را می‌بردیم، اما می‌خواستم بیشتر درگیر بازی باشم. وقتی چند بازیکن را از دست دادیم، مجبور شدم به نوک حمله بروم. البته عاشق گلزنی هستم، اما می‌خواهم بیشتر در بازی حضور داشته باشم.

رونی در دوران حضورش در لیگ برتر، کنار مهاجمان بزرگی بازی کرد، اما وقتی از او پرسیده شد محبوب‌ترین هم‌بازی‌اش در خط حمله چه کسی بوده، پاسخ روشنی داشت. او گفت:

توز. واقعاً از بازی در کنار کارلوس لذت می‌بردم. البته از همکاری با همه هم‌تیمی‌هایم لذت می‌بردم، اما درباره کارلوس، وقتی او را جذب کردیم، رسانه‌ها می‌گفتند ما بیش از حد شبیه هم هستیم و نمی‌توانیم کنار هم بازی کنیم. فکر می‌کنم همین باعث شد هر دوی ما بخواهیم خلافش را ثابت کنیم. ما تهاجمی بودیم، سخت کار می‌کردیم، حتی تکل می‌زدیم و در عین حال مکمل هم بودیم؛ یکی از ما در نقش ۹ و دیگری در نقش ۱۰ بازی می‌کرد و مدام جایمان را عوض می‌کردیم. بنابراین او قطعاً محبوب‌ترین هم‌بازی من بود.

گل تماشایی رونی به سلتیک در بازی اسطوره‌ها