شناسهٔ خبر: 75600976 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: طرفداری | لینک خبر

محققان راز رایج بودن پارگی رباط صلیبی در ورزشکاران زن را شناسایی کردند

برای سال‌ها، دلیل اختلاف میان فوتبال مردان و زنان در حوزهٔ پارگی رباط صلیبی، یکی از پرسش‌های بی‌پاسخ این ورزش بوده است.

صاحب‌خبر -

طرفداری | پژوهش تازه‌ای از دانشگاه کاونتری هشدار داده است کودکانی که در سنین پایین مهارت‌های پایهٔ حرکتی مانند دویدن و پریدن را به‌خوبی نمی‌آموزند، در بزرگسالی با خطر بسیار بالاتر آسیب‌های شدید زانو روبه‌رو خواهند بود.

به گزارش رویترز، نتایج این تحقیق نشان می‌دهد دختران آسیب‌پذیری بیشتری دارند؛ مسئله‌ای که در فوتبال زنان نیز به‌روشنی دیده می‌شود. میشله آگیمانگ مهاجم تیم ملی زنان انگلیس به‌تازگی به فهرست بلندبالای بازیکنانی پیوسته که دچار پارگی رباط صلیبی (ACL) شده و ادامهٔ فصل را از دست داده‌اند.

مطالعات پیشین نشان داده‌اند احتمال پارگی رباط صلیبی در زنان تا ۸ برابر بیشتر از مردان است. در پژوهش جدید، ۱۰۵ فوتبالیست در ردهٔ سنی ۱۳ تا ۱۶ سال بررسی شدند و نتایج حاکی از آن بود بازیکنانی که مهارت‌های حرکتی-کارکردی (FMS) ضعیف‌تری دارند (این مهارت‌ها شامل دویدن، لی‌ لی‌ کردن، پریدن، طناب‌ زدن و شوت‌ زدن هستند) به‌مراتب بیشتر فرودهای ناخواسته را تجربه می‌کنند؛ یعنی توانایی کمتری در جذب ضربه در ناحیهٔ زانو دارند.

دختران در این ارزیابی نمرات پایین‌تری نسبت به پسران گرفتند، که این مسئله خطر آسیب را در مسیر پیشرفت ورزشی آن‌ها افزایش می‌دهد.

مایک دانکن، مدیر مرکز پژوهش فعالیت بدنی، ورزش و علوم تمرینی دانشگاه کاونتری، گفت:

ارتباط میان مهارت‌های حرکتی-کارکردی و خطر آسیب در دختران بسیار قوی‌تر است. اغلب تصور می‌شود که کلاس‌های تربیت‌ بدنی این مسئله را جبران می‌کند، اما در بسیاری از مدارس ابتدایی، معلم کلاس‌ها خود مسئول تدریس تربیت‌ بدنی است، در حالی‌ که او آموزش تخصصی در این زمینه ندیده و با کمبود زمان هم روبه‌روست. از سوی دیگر، مربیان فوتبال پایه نیز معمولاً آموزش لازم برای گنجاندن مهارت‌های حرکتی در تمرین‌ها را ندارند. در نتیجه، وقتی بچه‌ها وارد تمرین‌های پیچیده‌تر فوتبال می‌شوند، انجام آن‌ها برایشان دشوار است.

آسیب رباط صلیبی معمولاً پیامدهای بلندمدت دارد: تقریباً همیشه به جراحی و دوره‌ای طولانی از توان‌بخشی نیاز دارد و احتمال آسیب مجدد یا ابتلا به آرتروز زانو در آینده را افزایش می‌دهد.

هرچند کارشناسان از اصطلاح «اپیدمی» در سطح حرفه‌ای پرهیز می‌کنند، زوران باهتیاریویچ، مدیر واحد پزشکی یوفا، می‌گوید موارد آسیب در رده‌های پایه رو به افزایش است؛ زیرا تعداد دخترانی که به فوتبال روی می‌آورند، به‌سرعت در حال رشد است.

او در گفت‌وگو با رویترز اظهار داشت:

می‌توان انتظار داشت نوعی اپیدمی پنهان از پارگی رباط صلیبی در سطح پایه رخ دهد، زیرا مشارکت در فوتبال به‌طور انفجاری در حال افزایش است. بیشترین میزان این آسیب‌ها در میان دختران بین ۱۵ تا ۱۹ سال رخ می‌دهد.

متخصصان بر این باورند که دلایل بروز این آسیب‌ها چندوجهی است.

دانکن در ادامه گفت:

هورمون‌ها نیز نقش دارند؛ با افزایش سن، عرض لگن در دختران بیشتر از پسران می‌شود و در نتیجه فشار وارد بر زانو متفاوت است. از این رو، آموزش مهارت‌های حرکتی-کارکردی در دوران کودکی برای دختران اهمیت بیشتری دارد. وقتی در این مهارت‌ها قوی‌تر باشیم، مغزمان توانایی بهتری برای واکنش به موقعیت‌های پیش‌بینی‌ نشده مانند نحوهٔ فرود هنگام دویدن یا پریدن پیدا می‌کند، که همین امر می‌تواند خطر آسیب را کاهش دهد.