رضا صائمی، روزنامهنگار و منتقد سینما در صفحهی اینستاگرامش نوشت:
گفتمان ابتذال روزبهروز گستردهتر میشود و شبکههای اجتماعی را در خود میبلعد… اینجا تبدیل شده به محل حالگیری… به مکان افشاگری و انتقامگیری شخصی… به تماشاخانه رازهای فردی… به رمزگشایی از خلوت آدمها… به جایی که زندگی خصوصی به ابژه سرگرمی عمومی تبدیل شده و به فضایی اگزوتیک از ابتذال تنزل یافته تا سوژه لایکخور بسازد… طرف از یارش گله دارد، اینجا علیهاش پست میکند… در رابطهاش شکست خورده، اینجا وصلهپینهاش میکند… اینجا یا ناز خود را افشون میکند یا راز خود را افشا میکند… اینستا شده محل استیضاح و محکوم کردن دیگری برای تطهیر خود از تقصیر… برای نمایش “من خوبم، اون بد بود”… بر صورت اکس خود واکس زدن تا خود را در برابر وجدان جمعی واکسینه کردن… حالا نوبت این نمایش به شیرین مقدم و علی ضیا رسیده، مسئله بر سر این نیست که کدامیک سمت درست ایستاده، مسئله این است که اینجا جای درست طرح دعوا و دعوت دیگران به داوری نیست… زندگی و روابط خصوصی آدمها نه به دیگران ربط دارد نه اساسا اهمیتی برای روایتگری… اینجا نه دادگاه است نه اداره آگاهی… خرابیهای خلوت کسی اینجا تعمیر و ترمیم نمیشود تا برای افشاگریها درافشانی کنند… اینجا صدای فاش کردنها، فالش است… آدم عاقل چه مقصر، چه بیتقصیر، [غلطی که کرده] را آگهی نمیکند!
پ.ن: سخن این متن درباره افشاگریهای روابط خصوصی در فضای عمومی است… نقد علی ضیا و کارنامهاش در جای خود محفوظ است.
انتهای پیام