نگار فیض‌آبادی، انصاف نیوز: جواد خیابانی اخیرا در برنامه‌ی رباط صلیبی در گفت‌وگو با امیرحسین قیاسی درباره‌ی ایرانی‌هایی می‌گوید که یک دستشان را بیرونِ پنجره می‌گذارند و درحالی‌که بچه‌ی کوچکشان روی پایشان نشسته و کمربند هم نبسته‌اند، با خنده رانندگی می‌کنند!
او خطاب به کسانی که این کار را می‌کنند می‌گوید «قاتل» از طرف دیگر او رفتارِ کسانی را که در اماکن تاریخی یادگاری می‌نویسند، نقد کرد.
جواد خیابانی در آن برنامه، هر نوع اعتیادی را هم «خانمان‌سوز» دانست و از مردم خواست اعتیادشان به سیگار را هم دست‌کم نگیرند و آن را کنار بگذارند.
برای مخاطبی که عادت کرده است سوتی‌های جواد خیابانی را بشمرد و او را مسخره کند، گوش کردن به این توصیه‌ها شبیه شوخی است اما خیابانی دلسوزانه و درست هشدار می‌‌دهد و باید حرف‌هایش را جدی گرفت.
این میزان از خودخواهی، تمایل به تمسخر و اشتیاق برای چند دقیقه خندیدن آن‌قدر برای بعضی‌ها بدیهی و عادی شده است که حاضر نیستند حرف درست او را بشنوند و فکر کنند چرا تااین‌حد خودمحور و بی‌تفاوت شده‌ایم که حتی جان خودمان را هم به خطر میندازیم؟
کافی‌ست با یکی دو نفر از دوستان و آشنایان در کشورهای دیگر صحبت کنید. محال است این میزان از بی‌قانونی و تخلفی که ما داریم، آنها داشته باشند. نهایتا بهشان می‌گوییم سوسول و نازک نارنجی و فکر نمی‌کنیم با این رانندگی‌های خطرساز و حواشی آزاردهنده‌اش چه بلایی به سر خودمان و شهروندان می‌آوریم!
اگر برای لحظه‌ای هم که شده، خندیدن به شوخی‌های جواد خیابانی را کنار بگذاریم و به این فکر کنیم که با همین یک قلم رانندگی عجیب و غریب، به گفته‌ی عباس مسجدی، رئیس سازمان پزشکی قانونی، فقط در طول ۲۰ روز «حد فاصل ۲۶ اسفند ۱۴۰۳ تا ۱۵ فروردین ۱۴۰۴، مجموعاً ۱۱۷۹ نفر در پی حوادث رانندگی، جان خود را از دست دادند.»
انتهای پیام