سیدسروش طباطبایی‌پور | روزنامه‌نگار

به‌نظر شما اگر فردوسی، سعدی و مولوی در عهد و زمانه ما زندگی می‌کردند، باز هم اندیشه‌های انسانی خود را در قالب شعر می‌سرودند یا مسیری دیگر را برای تجسم افکارشان در جهان مدرن برمی‌گزیدند؟ من که معتقدم این یگانگان ادب فارسی، اگر مهمان قرن 21بودند، احتمالا باز هم دست از سرودن شعر برنمی‌‌داشتند، اما حتما خودشان را به یکی از هنرهای امروزی هم مسلط می‌کردند و چه هنری بهتر از پویانمایی! هنری که هم می‌تواند سرشار از اندیشه‌های ناب باشد و هم شاعرانه و خیال‌انگیز! هدیه‌ای که هم می‌تواند بزرگسالان را به‌سوی خود بکشد و هم برای کودکان و نوجوانان جذابیت داشته باشد. شاید به همین دلیل هم هست که در قرن اخیر، پویانمایی در جهان و کشور ما گل کرده و حتی برخی هنرمندان ایرانی با وجود همه محدودیت‌ها در تولید پویانمایی‌های کوتاه و بلند، خوش‌درخشیده‌اند و آثار فاخر و ماندگاری حتی در حد جهانی تولید کرده‌اند؛ از اکران بین‌المللی موفق پویانمایی فیلشاه تا موفقیت‌های پسر دلفینی بد نیست این نکته را هم یادآور شویم که برگ برنده بسیاری از پویانمایی‌های ایرانی، مضامین عمیق انسانی است که در ادبیات گذشته این سرزمین هم موج می‌زد و حالا در پویانمایی‌های فاخر ایرانی خوش درخشیده؛ مفاهیمی چون هویت ایرانی، وطن‌دوستی، صلح‌طلبی، بازگشت به ریشه‌ها و معرفی اسطوره‌های ایرانی که هرکدام می‌تواند موجبات غرور ملی را فراهم کند. در اینجا و به بهانه روز جهانی انیمیشن، نگاهی به بعضی از پویانمایی‌های موفق ایرانی می‌اندازیم که با وجود داستان جذاب و زیبایی‌های هنری،   مضامین انسانی را محور اصلی خود قرار داده‌اند.