خبرگزاری تسنیم ـ سلمان سلگی؛ مهم‌ترین شاخصه‌ای که حضرت زینب(س) را از دیگران متمایز ساخت و ایشان را در تاریخ به عنوان الگویی بی‌بدیل درخشان نمود، «صبر بر حرکت امام زمان خویش» بود. این ویژگی از آنجایی مهم است که بسیاری از بزرگان و مقربین به دلیل عدم رعایت آن، متأسفانه دچار لغزش شدند.
هنگامی که امام حسین(ع) قیام خود را آغاز کرد، به دلیل جو وحشتناکی که توسط بنی‌امیه ایجاد شده بود، بسیاری از بزرگان و شخصیت‌های برجسته نه تنها از همراهی با امام حسین(ع) سرباز زدند، بلکه ایشان را از این حرکت منع می‌کردند. افرادی مانند ابن عباس، محمد حنفیه، ابن عمر و... از این حرکت جاماندند. اما این حضرت زینب(س) بود که در این مسیر، موقعیت را به درستی درک کرد و به عنوان یک زن، همراه امام خود حرکت نمود و مانند بسیاری از خواص، از این قافله امامت جا نماند.
در جریان واقعه عاشورا،حضرت زینب(س) با صبر جمیل خویش توانست تمام مصائب و آلامی که در این روز بر ایشان وارد شد را تحمل کند و هیچ وحشتی از این مصائب به خود راه ندهد. علی‌رغم همه تهدیدها و فشارهای روانی که از ناحیه دشمن بر امام وارد می‌شد، افراد شاخصی مانند سلیمان بن صرد خزاعی، رفاعة بن شداد، عمرو بن حجاج، عبیدالله بن حر جعفی و... جا زدند و مغلوب فضاسازی روانی دشمن شدند و امام را یا یاری نکردند یا در صحرای کربلا رها نمودند. اما این زینب(س) بود که در طول مدت از دست دادن عزیزانش، حتی یکبار زبان به شکوه نزد امام خود نگشود و دشمن را شاد نکرد.
تبیین رسا در اسارت
پس از این جنایت هولناک،حضرت زینب(س) به موقع به حرکت خود ادامه داد. ایشان سکون و افسردگی نداشت و ناامیدی در حرکتش راه نیافت. در شرایط سخت اسارت و رنج روحی، به جای شیون و زاری، به مبارزه و جهاد پرداخت و آن هم «جهاد تبیینی» بود که کاخ ظلم را ویران می‌کرد. در عالم، کسی مانند زینب(سلام‌الله‌علیها) نداریم که با دستان بسته، این‌چنین دشمن را رسوا کند، آن هم در شرایطی که مردان بزرگ زمان به دلیل فضای سنگین، نتوانستند چنین تبیینی را انجام دهند.
از ویژگی های برجسته حرکت زینب موقعیت شناسی ایشان در انجام این سه مؤلفه است، در واقع شاخصه این سه ویژگی، «به موقع بودن» است؛ به موقع همراهی می‌کند، به موقع صبر می‌کند و به موقع تبیین و خطبه خوانی می‌نماید. زین سبب است که او را عقیله بنی هاشم می نامیدند. ابن اثیر در کتاب اسد الغابه در تعریف عقیله بنی هاشم چنین بیان می کند : «یعنی زینب در زمان زندگانی پیامبر(ص) زاده شد. او زنی خردمند، متفکّری نیک اندیش و سخنوری فصیح بود. سخنانش در برابر یزید، نشانگر عقلانیت و دل و روح نیرومند اوست» و این معرفت و عقلانیت جز این نیست که این بانوی باعظمت توانست در محضر هفت معصوم کسب فیض کند و به این مرتبه و رتبه نائل آید.
امروز حضرت زینب(س) الگویی درخشنده برای زنان معاصر ماست که با همراهی بی‌بدیل خود با رزمندگان سلحشور، و صبر بی‌بدیل در شهادت عزیزان خود، و با خطبه‌خوانی و تبیین‌گری، چراغ راه و محرک جامعه گشته‌اند.
انتهای پیام/