به گزارش خبرگزاری تسنیم از رودسر، روستای قاسم‌آباد چابکسر از توابع شهرستان رودسر، سال‌هاست که با هنر اصیل چادرشب‌بافی، نام خود را در فهرست میراث فرهنگی ایران و جهان ثبت کرده است.
این روستا که بیش از 600 بانوی هنرمند در آن به تولید چادرشب مشغول‌اند، در سال 1397 به‌عنوان روستای ملی چادرشب‌بافی شناخته شد و یک سال بعد، در سال 1398، موفق شد عنوان «روستای جهانی چادرشب‌بافی» را از شورای جهانی صنایع دستی (WCC) دریافت کند.
چادرشب‌بافی در قاسم‌آباد، هنری با قدمتی چندصدساله است که با رنگ‌های زنده، طرح‌های سنتی و کاربردهای متنوع، نه‌تنها در زندگی روزمره مردم منطقه جای دارد، بلکه به یکی از نمادهای فرهنگی گیلان تبدیل شده است، تدوین استاندارد ملی این هنر در سال 1394 و دریافت نشان جغرافیایی در سال‌های اخیر، زمینه‌ساز ثبت جهانی آن شد.
با تشکیل دبیرخانه روستای جهانی چادرشب‌بافی در فرمانداری رودسر، مجموعه‌ای از اقدامات اجرایی در دستور کار قرار گرفت؛ از جمله انتخاب مسئول دبیرخانه، طراحی سایت 2 زبانه برای معرفی محصولات، حضور در نمایشگاه‌های داخلی و خارجی، تخصیص اعتبارات استانی و ملی، نصب تابلوهای راهنما، ایجاد بازارچه محلی، چاپ بروشورهای تخصصی و برنامه‌ریزی برای آموزش عمومی دانش‌آموزان.
امیر مرادی فرماندار رودسر در سومین جلسه این دبیرخانه، بر ضرورت حمایت همه‌جانبه از هنرمندان محلی و معرفی ظرفیت‌های فرهنگی قاسم‌آباد در سطح ملی و بین‌المللی تأکید کرد.
دغدغه‌های هنرمندان؛ «هنر جهانی شده، اما درآمد جهانی نیست»
با وجود اقدامات انجام‌شده، هنرمندان این حوزه از مشکلات معیشتی و کمبود حمایت‌ها سخن می‌گویند.
زهرا قاسم‌پور، یکی از بانوان فعال در حوزه چادرشب‌بافی، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم می‌گوید: ثبت جهانی قاسم‌آباد باعث شد احساس کنیم دیده شده‌ایم، اما هنوز مشکلات زیادی داریم، نخ‌های باکیفیت گران شده، بازار فروش محدود است و حمایت‌ها بیشتر در حد شعار باقی مانده‌اند.
وی ادامه می‌دهد: ما با عشق کار می‌کنیم، اما اگر بازارچه دائمی نداشته باشیم و محصولاتمان به‌صورت حرفه‌ای معرفی نشوند، این هنر در نسل‌های بعدی فراموش می‌شود.
رضا محمدی، فعال حوزه فروش و بسته‌بندی صنایع دستی، نیز معتقد است: چادرشب‌بافی ظرفیت صادراتی دارد، اما نبود برندینگ، بسته‌بندی استاندارد و ارتباط با بازارهای خارجی، مانع رشد اقتصادی این هنر شده است، اگر سایت 2 زبانه راه‌اندازی شود و نمایشگاه‌های بین‌المللی جدی گرفته شوند، می‌توانیم صادرات را آغاز کنیم.
زینب احمدی یکی از بافندگان باسابقه قاسم‌آباد در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم اظهار کرد: ثبت جهانی دلگرم‌کننده است اما هنوز فروش ما تضمینی نیست، بسیاری از زنان تنها منبع درآمدشان همین کار است و باید برای تأمین مواد اولیه و بازار فروش بیشتر کمک شوند.
با وجود ثبت جهانی، چادرشب‌بافی همچنان با چالش‌هایی مواجه است؛ از جمله نبود بیمه برای هنرمندان، کمبود مواد اولیه باکیفیت، ضعف در بازاریابی، و نبود آموزش‌های تخصصی برای نسل جدید. فعالان این حوزه خواستار حمایت عملی از سوی نهادهای فرهنگی، تخصیص بودجه پایدار، و ایجاد زیرساخت‌های فروش و آموزش هستند.
در عین حال، چشم‌انداز این هنر روشن است؛ اگر برنامه‌های دبیرخانه با جدیت دنبال شوند، قاسم‌آباد می‌تواند نه‌تنها قطب چادرشب‌بافی ایران، بلکه مقصد گردشگری فرهنگی در سطح بین‌المللی باشد.
چادرشب‌بافی در قاسم‌آباد، فراتر از یک هنر دستی، نماد هویت فرهنگی و اقتصادی منطقه است. ثبت جهانی این روستا، فرصتی تاریخی برای گیلان است تا با حفظ میراث، توسعه پایدار را رقم بزند. اما این مسیر، نیازمند همدلی، حمایت و اقدام عملی از سوی مسئولان و مردم است.
با این همه، فعالان حوزه صنایع‌دستی تأکید دارند حفظ چادرشب‌بافی به‌عنوان میراث فرهنگی گیلان، وابسته به حرکتی مستمر و حمایت‌محور است تا عنوان جهانی قاسم‌آباد تنها در تابلوها خلاصه نشود.
انتهای پیام/