این طرح را سارا فلاحی، سخنگوی فراکسیون زنان مجلس با هدف اصلاح ماده ۲۰ قانون تخلفات راهنمایی و رانندگی و فراهم‌کردن امکان صدورگواهینامه برای زنان به مجلس ارائه کرد.اودرگفت‌وگوباجام‌جم ضمن تاکیدبرضرورت ساماندهی این موضوع، از جزئیات این طرح، موانع پیش‌روی آن، دیدگاه‌های مختلف و همچنین ضرورت فرهنگی واجتماعی این ساماندهی می‌گوید.
حضور زنان موتورسواردرسطح شهرها بیشتر شده است. ازنگاه شما،مهم‌ترین آسیب یاخلأ قانونی دراین زمینه چیست؟
یکی از مهم‌ترین آسیب‌های مرتبط با موتورسواری زنان، نداشتن گواهینامه است. درحال‌حاضر، بسیاری از آنها در حال تردد و رانندگی هستند و اگرخدای‌نکرده دچار تصادف یا جراحت شوند، نه بیمه‌ای دارند و نه امکان دریافت دیه برای‌شان فراهم است.
وضعیت فعلی تا چه حد می‌تواند نگران‌کننده باشد؟
برخی زنان قصد دارند از موتور به‌عنوان وسیله‌ای برای امرارمعاش استفاده کنند اما نگران توقیف موتور هستند.مسأله دیگری نیز وجود دارد؛ مشاهده می‌شود که برخی زنان ترک موتور کسانی می‌نشینند که هیچ نسبتی با آنها ندارند و این موضوع از نظر شرعی با مشکلاتی همراه است. اگر این افراد گواهینامه داشته باشند، می‌توانند به‌صورت قانونی تردد و به‌عنوان مسافر سوار موتور زنان دیگر شوند.
پس این مسأله باید با فوریت ساماندهی شود.
صددرصد با ساماندهی این موضوع موافقم. کسانی که از موتور استفاده می‌کنند، باید فعالیت‌شان قاعده‌مند و قانونی شود تا تمام مقررات راهنمایی و رانندگی را رعایت کنند. استفاده از کلاه ایمنی نیز باید اجباری شود. همچنین، گواهینامه برای همه ــ اعم از زن و مرد ــ الزامی است.
چندی پیش شما طرحی هم در این خصوص ارائه داده‌اید. این طرح دقیقا چه هدفی را دنبال می‌کند و در چه مرحله‌ای قرار دارد؟
این طرح در معاونت قوانین بررسی می‌شود. البته ایراداتی دارد که باید اصلاح شود. ما پیشنهاد داده‌ایم ماده ۲۰ قانون تخلفات راهنمایی و رانندگی اصلاح شود؛ چراکه در آن صدور گواهینامه صرفا برای آقایان در نظر گرفته شده است. در این طرح، پیشنهاد کرده‌ایم که صدور گواهینامه برای خانم‌ها نیز لحاظ شود؛ به‌عبارتی، همه افراد مجوز دریافت گواهینامه داشته باشند. البته این موضوع نیازمند ساماندهی است. در این طرح، شرایطی از منظر فرهنگی و اجتماعی نیز در نظر گرفته شده تا هنجارهای مد نظر و ارزش‌های جامعه اسلامی رعایت شود.
بنابراین چقدر می‌توان به این طرح امیدوار بود؟ به نظر شما به تصویب نهایی می‌رسد و به قانون تبدیل می‌شود؟
ما در حال تلاش برای پیشبرد این طرح هستیم.این‌که چقدر،امیدواریم در صحن علنی مجلس به نتیجه برسد، درحال‌حاضر قابل بیان نیست. بااین‌حال، با بسیاری از نمایندگان گفت‌وگو کرده‌ایم و همه بر این موضوع تاکید دارند که باید ساماندهی صورت گیرد و این مسأله قاعده‌مند شود.
چند نماینده این طرح را امضا کرده‌اند؟
این طرح هنوز از معاونت قوانین بازنگشته و تاکنون برای رای‌گیری نمایندگان مطرح نشده است. باید اصلاحات لازم را انجام دهم، چراکه از نظر شکلی و محتوایی ایراداتی به آن وارد شده است. پس از رفع این ایرادات، ان‌شاءالله طرح را برای امضای نمایندگان ارسال خواهیم کرد.
از دید شما، اصلی‌ترین موانع پیش‌رو درخصوص موتورسواری بانوان چیست؟
در این زمینه، نظرات غیرکارشناسی زیادی مطرح می‌شود؛ برخی با هیجان صحبت می‌کنند و برخی نیز آن را سیاسی کرده‌اند. اما آنچه در واقعیت و در سطح خیابان‌ها مشاهده می‌کنیم این است که بسیاری از خانم‌ها در حال استفاده از موتورسیکلت هستند، اما به‌صورت غیرقانونی. ما مطرح کرده‌ایم که بالاخره موتورسیکلت نیز یک وسیله نقلیه است و نه فقط برای خانم‌ها، بلکه برای آقایان نیز باید ساماندهی شود. درحال‌حاضر، یکی از مشکلات جدی در تهران، تردد موتورسوارانی است که بدون ساماندهی مشخص درحال حرکت هستند.بسیاری از آنها از موتور برای امرارمعاش استفاده می‌کنند. بنابراین، باید قواعد جدیدی وضع شود تا این افراد بتوانند به فعالیت اقتصادی خود ادامه دهند و درعین‌حال، سایر شهروندانی که در خیابان‌ها تردد می‌کنند با مشکل مواجه نشوند. بنابراین باید با رعایت هنجارهای فرهنگی و اجتماعی و به‌ویژه مقررات راهنمایی و رانندگی بستری قانونی برای آنها فراهم شود.
چرا هنوز دولت لایحه‌ای دراین‌خصوص ارائه نکرده است؟
به‌هرحال این یک واقعیت درجامعه ماست و باید آن رامدیریت کنیم. به‌جای موضعگیری یا بیان دیدگاه‌های غیرکارشناسی، باید این واقعیت را بپذیریم و برای ساماندهی و مدیریت آن اقدام کنیم تا در آینده، به‌دلیل اهمال، با مشکلات جدی مواجه نشویم. همان‌طور که خانم‌ها می‌توانند خلبان شوند، راننده تریلی باشند، دوچرخه‌سواری و اسب‌سواری کنند، استفاده از موتورسیکلت نیز در همین چارچوب قرار دارد. این هم یک وسیله نقلیه است؛ اما باید ساماندهی صورت گیرد تا حدود شرعی، هنجارها و فرهنگ جامعه ما دچار خدشه نشود.
آیا ارزیابی دقیقی هم از تعداد زنان موتورسوار دارید؟
برآورد دقیقی از تعداد خانم‌های موتورسوار انجام نداده‌ام، اما همین که در فضای اجتماعی شهرهای مختلف مشاهده می‌شود که تعداد آنها به حدی رسیده که نیاز به ساماندهی دارند، نشان‌دهنده ضرورت این موضوع است.
با این حال چه سازوکارهایی برای ساماندهی این مسأله باید در نظر گرفت تا هنجارهای فرهنگی و امنیت جانی زنان هم مورد توجه قرار گیرد؟
مدیریت این موضوع کاملا امکان‌پذیر و ساده است. اگر آن را قاعده‌مند کنیم، به‌راحتی در قالب قانون راهنمایی و رانندگی قرار می‌گیرد. مانند استفاده از کمربند ایمنی که در گذشته با مخالفت‌هایی مواجه بود، اما پس از قانونمند شدن، اکنون اکثر افراد از آن استفاده می‌کنند. برای موتورسواران، چه آقایان و چه خانم‌ها، استفاده از کلاه ایمنی باید اجباری شود تا جلوی آسیب‌های احتمالی را بگیرد. موضوع گواهینامه نیز قابل انکار نیست؛ نمی‌توان در برابر آن موضع گرفت یا از حل آن صرف‌نظر کرد. این مسأله راه‌حل دارد و راه‌حل آن نیز قاعده‌مند کردن تخلفات راهنمایی و رانندگی و اصلاح تبصره ۲۰ قانون مربوطه است.
حضور زنان موتورسواردرسطح شهرها بیشتر شده است. ازنگاه شما،مهم‌ترین آسیب یاخلأ قانونی دراین زمینه چیست؟
یکی از مهم‌ترین آسیب‌های مرتبط با موتورسواری زنان، نداشتن گواهینامه است. درحال‌حاضر، بسیاری از آنها در حال تردد و رانندگی هستند و اگرخدای‌نکرده دچار تصادف یا جراحت شوند، نه بیمه‌ای دارند و نه امکان دریافت دیه برای‌شان فراهم است.
وضعیت فعلی تا چه حد می‌تواند نگران‌کننده باشد؟
برخی زنان قصد دارند از موتور به‌عنوان وسیله‌ای برای امرارمعاش استفاده کنند اما نگران توقیف موتور هستند.مسأله دیگری نیز وجود دارد؛ مشاهده می‌شود که برخی زنان ترک موتور کسانی می‌نشینند که هیچ نسبتی با آنها ندارند و این موضوع از نظر شرعی با مشکلاتی همراه است. اگر این افراد گواهینامه داشته باشند، می‌توانند به‌صورت قانونی تردد و به‌عنوان مسافر سوار موتور زنان دیگر شوند.
پس این مسأله باید با فوریت ساماندهی شود.
صددرصد با ساماندهی این موضوع موافقم. کسانی که از موتور استفاده می‌کنند، باید فعالیت‌شان قاعده‌مند و قانونی شود تا تمام مقررات راهنمایی و رانندگی را رعایت کنند. استفاده از کلاه ایمنی نیز باید اجباری شود. همچنین، گواهینامه برای همه ــ اعم از زن و مرد ــ الزامی است.
چندی پیش شما طرحی هم در این خصوص ارائه داده‌اید. این طرح دقیقا چه هدفی را دنبال می‌کند و در چه مرحله‌ای قرار دارد؟
این طرح در معاونت قوانین بررسی می‌شود. البته ایراداتی دارد که باید اصلاح شود. ما پیشنهاد داده‌ایم ماده ۲۰ قانون تخلفات راهنمایی و رانندگی اصلاح شود؛ چراکه در آن صدور گواهینامه صرفا برای آقایان در نظر گرفته شده است. در این طرح، پیشنهاد کرده‌ایم که صدور گواهینامه برای خانم‌ها نیز لحاظ شود؛ به‌عبارتی، همه افراد مجوز دریافت گواهینامه داشته باشند. البته این موضوع نیازمند ساماندهی است. در این طرح، شرایطی از منظر فرهنگی و اجتماعی نیز در نظر گرفته شده تا هنجارهای مد نظر و ارزش‌های جامعه اسلامی رعایت شود.
بنابراین چقدر می‌توان به این طرح امیدوار بود؟ به نظر شما به تصویب نهایی می‌رسد و به قانون تبدیل می‌شود؟
ما در حال تلاش برای پیشبرد این طرح هستیم.این‌که چقدر،امیدواریم در صحن علنی مجلس به نتیجه برسد، درحال‌حاضر قابل بیان نیست. بااین‌حال، با بسیاری از نمایندگان گفت‌وگو کرده‌ایم و همه بر این موضوع تاکید دارند که باید ساماندهی صورت گیرد و این مسأله قاعده‌مند شود.
چند نماینده این طرح را امضا کرده‌اند؟
این طرح هنوز از معاونت قوانین بازنگشته و تاکنون برای رای‌گیری نمایندگان مطرح نشده است. باید اصلاحات لازم را انجام دهم، چراکه از نظر شکلی و محتوایی ایراداتی به آن وارد شده است. پس از رفع این ایرادات، ان‌شاءالله طرح را برای امضای نمایندگان ارسال خواهیم کرد.
از دید شما، اصلی‌ترین موانع پیش‌رو درخصوص موتورسواری بانوان چیست؟
در این زمینه، نظرات غیرکارشناسی زیادی مطرح می‌شود؛ برخی با هیجان صحبت می‌کنند و برخی نیز آن را سیاسی کرده‌اند. اما آنچه در واقعیت و در سطح خیابان‌ها مشاهده می‌کنیم این است که بسیاری از خانم‌ها در حال استفاده از موتورسیکلت هستند، اما به‌صورت غیرقانونی. ما مطرح کرده‌ایم که بالاخره موتورسیکلت نیز یک وسیله نقلیه است و نه فقط برای خانم‌ها، بلکه برای آقایان نیز باید ساماندهی شود. درحال‌حاضر، یکی از مشکلات جدی در تهران، تردد موتورسوارانی است که بدون ساماندهی مشخص درحال حرکت هستند.بسیاری از آنها از موتور برای امرارمعاش استفاده می‌کنند. بنابراین، باید قواعد جدیدی وضع شود تا این افراد بتوانند به فعالیت اقتصادی خود ادامه دهند و درعین‌حال، سایر شهروندانی که در خیابان‌ها تردد می‌کنند با مشکل مواجه نشوند. بنابراین باید با رعایت هنجارهای فرهنگی و اجتماعی و به‌ویژه مقررات راهنمایی و رانندگی بستری قانونی برای آنها فراهم شود.
چرا هنوز دولت لایحه‌ای دراین‌خصوص ارائه نکرده است؟
به‌هرحال این یک واقعیت درجامعه ماست و باید آن رامدیریت کنیم. به‌جای موضعگیری یا بیان دیدگاه‌های غیرکارشناسی، باید این واقعیت را بپذیریم و برای ساماندهی و مدیریت آن اقدام کنیم تا در آینده، به‌دلیل اهمال، با مشکلات جدی مواجه نشویم. همان‌طور که خانم‌ها می‌توانند خلبان شوند، راننده تریلی باشند، دوچرخه‌سواری و اسب‌سواری کنند، استفاده از موتورسیکلت نیز در همین چارچوب قرار دارد. این هم یک وسیله نقلیه است؛ اما باید ساماندهی صورت گیرد تا حدود شرعی، هنجارها و فرهنگ جامعه ما دچار خدشه نشود.
آیا ارزیابی دقیقی هم از تعداد زنان موتورسوار دارید؟
برآورد دقیقی از تعداد خانم‌های موتورسوار انجام نداده‌ام، اما همین که در فضای اجتماعی شهرهای مختلف مشاهده می‌شود که تعداد آنها به حدی رسیده که نیاز به ساماندهی دارند، نشان‌دهنده ضرورت این موضوع است.
با این حال چه سازوکارهایی برای ساماندهی این مسأله باید در نظر گرفت تا هنجارهای فرهنگی و امنیت جانی زنان هم مورد توجه قرار گیرد؟
مدیریت این موضوع کاملا امکان‌پذیر و ساده است. اگر آن را قاعده‌مند کنیم، به‌راحتی در قالب قانون راهنمایی و رانندگی قرار می‌گیرد. مانند استفاده از کمربند ایمنی که در گذشته با مخالفت‌هایی مواجه بود، اما پس از قانونمند شدن، اکنون اکثر افراد از آن استفاده می‌کنند. برای موتورسواران، چه آقایان و چه خانم‌ها، استفاده از کلاه ایمنی باید اجباری شود تا جلوی آسیب‌های احتمالی را بگیرد. موضوع گواهینامه نیز قابل انکار نیست؛ نمی‌توان در برابر آن موضع گرفت یا از حل آن صرف‌نظر کرد. این مسأله راه‌حل دارد و راه‌حل آن نیز قاعده‌مند کردن تخلفات راهنمایی و رانندگی و اصلاح تبصره ۲۰ قانون مربوطه است.