شفقنا رسانه_ صفحه یک روزنامه‌ها به عنوان ویترین در مقابل چشم خواننده است به همین جهت انتخاب تیتر، عکس و مطالب فرعی در این صفحه اهمیت زیادی دارد تا خواننده را به داخل متن بکشاند و همراه خود کند. در این گزارش سعی کردیم با نگاهی به روزنامه‌های امروز، آن‌هایی که دارای مطالب خوب و مخاطب محور و یا محل نقد و بحث هستند، مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش شفقنا رسانه، «انگ‌زدن به بیماران در قاب تلویزیون» تیتر روزنامه پیام ماست که به تبعات بازنمایی منفی سلامت روان در رسانه ملی پرداخت. یک مقام وزارت بهداشت گفت: «نگرش منفی نسبت به مراجعه برای درمان اختلالات روانی و انگ به بیماران یکی از موانع جدی سلامت روان در جوامع مختلف، از جمله ایران، است. اگرچه در سال‌های اخیر با افزایش سواد سلامت روان مردم، این مسئله تا حدی کاهش یافته است، اما هنوز هم رسانه می‌تواند نقشی تعیین‌کننده در تقویت یا کاهش این انگ ایفا کند. اگر رسانه تصویر روانپزشک، روانشناس و فرایند درمان را به‌شکل مخدوش، ناکارآمد یا حتی مضحک نمایش دهد، طبیعی است که مخاطب از مراجعه برای درمان پرهیز کند. متأسفانه در بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌ها شاهد ارائه چهره‌ای نادرست از متخصصان سلامت روان هستیم. روانپزشکان و روانشناسان گاهی «غیرمتعهد»، «لااُبالی» یا «غیرحرفه‌ای» نشان داده می‌شوند، درحالی‌که در واقعیت چنین نیست. همچنین، روش‌هایی مانند هیپنوتیزم یا شوک‌درمانی به‌صورت اشتباه و اغراق‌آمیز تصویر می‌شوند. مثلاً شوک‌درمانی که یکی از روش‌های علمی و مؤثر در درمان برخی اختلالات شدید روانپزشکی است، در فیلم‌ها به‌عنوان شکنجه نمایش داده می‌شود. این نوع بازنمایی‌ها باعث افزایش ترس و بدبینی در جامعه می‌شود و بیماران را از مراجعه بموقع بازمی‌دارد. در برخی آثار طنز نیز متأسفانه شاهد مضحکه‌کردن بیماران هستیم. در این آثار، فضای بیمارستان‌های روانپزشکی، بیماران و حتی کادر درمان به‌شکلی اغراق‌آمیز، خشن یا غیرانسانی نمایش داده می‌شود. درحالی‌که واقعیت دقیقاً برعکس است؛ بیماران روان در اغلب موارد قربانی خشونت‌اند نه عامل آن. این نوع تصویرسازی‌ها باعث می‌شود خانواده‌ها در مراجعه بموقع برای بستری بیماران خود تردید کنند، درحالی‌که تأخیر در بستری می‌تواند به پیامدهای بسیار جدی، مانند خودکشی یا وخامت بیماری، منجر شود.»
«صنعت دارو زير چرخ‌هاي «تحريم»» تیتر روزنامه اعتماد است که در گفت‌وگو با فعالان صنعت دارو به بررسی وضعيت آتي توليد و تامين اين كالاي حياتي پرداخت. یک فعال صنعت دارو گفت: «صنعت دارو، با يك وضعيت پايه و يك وضع آتي مواجه است. وضع پايه اين است كه حدود 95 الي 99 درصد داروي مورد نياز كشور در كارخانجات داخلي توليد مي‌شود، اما حجمي از مواد موثره API و مواد تثبيت‌كننده اثر دارو KSM وارداتي است كه به‌طور معمول از چين و هند وارد مي‌شود. واردات مواد اوليه و مواد موثره، نيازمند ارز و اعتبار است. دولت در سال 1403 – 1404 حدود ۳،۴ ميليارد دلار ارز براي دارو و تجهيزات پزشكي تخصيص داد، چون با وجود آنكه طبق طرح دارويار، پرداخت ارزي دارو براي بيماران، به ريال تبديل شده، اما شركت‌هاي دارويي همچنان براي فعاليت خود نيازمند ارز هستند. با فرض ثابت ماندن نياز ارزي دارو در سال جاري، از آنجا كه طي ماه‌هاي اخير، دولت با كمبود منابع ارزي و ريالي مواجه بوده، 10 الي 20 درصد كاهش دسترسي به ارز، كاهش واردات را هم رقم مي‌زند. بعد از فعال شدن مكانيسم ماشه و از 6 مهر امسال، شركت‌هاي توليد‌كننده و وارد‌كننده مواد اوليه و موثره دارويي، با مشكلات جديدي درحوزه نقل و انتقالات بانكي، بيمه، هزينه واردات و زمان تامين سفارش، هزينه تمام شده سفارش، مواجه شدند كه مجموع اين مشكلات به نتيجه نهايي كمبود دارو ختم خواهد شد. اولين مشكل به دنبال فعال شدن مكانيسم ماشه، اين است كه بازگشت تحريم‌هاي مالي و بيمه‌اي، باعث مي‌شود حتي معافيت بشردوستانه هم در عمل كار نكند و بانك‌ها و شركت‌هاي حمل‌ونقل دچار خودتحريمي شوند. تا پيش از فعال شدن مكانيسم ماشه، هزينه حمل محموله‌هاي وارداتي، ارقامي معمولي بود و واردات از بيمه بين‌المللي بهره‌مند مي‌شد ولي آنچه از 6 مهر امسال شاهد خواهيم بود، افزايش 30 الي 50 درصدي هزينه حمل و امتناع برخي شركت‌هاي بيمه‌اي بين‌المللي براي پوشش محموله‌هاي به مقصد ايران است.»
