شیدا نوری زاده دهکردی - روزنامه اطلاعات| افزایش جمعیت مصرف کننده و کاهش شدید بارش‌های جوی موجب بروز حشکسالی حاد در ایران شده است.
خوشبختانه عموم مردم به این باور رسیده اند که تغییرات اقلیمی و مصارف خارج از الگوی استاندارد اصلی ترین عامل بروز خشکسالی در کشور هستند، با این وجود شروع نگران کننده سال آبی جدید، دولت را ناچار به تشدید برنامه‌های سختگیرانه برای مصرف این ماده حیاتی کرده تا از اندک منابع باقیمانده برای عبور از شرایط دشوار فعلی استفاده شود.
درکنار همه تلاش‌های مدیریتی باید بطور مستمر با مردم گفتگو کرد و شیوه های کاهش مصرف آب را به آنها آموحت.
متاسفانه برخی مردم آگاهی لازم را از میزان آب مصرفی خود در طول روز ندارند و تصور می‌کنند، آب مصرفی هر فرد همان میزان آبی است که در دسترس اوست و مستقیما استفاده می کند، در حالی که باید توضیح داد تمام محصولات مصرفی یک شخص اعم از خوراک، پوشاک و خدمات رفاهی مورد استفاده او به آب نیاز دارد.
در واقع اینکه الگوی مصرف روزانه یک فرد ۱۳۰ لیتر در روز تعریف شده، صرفاً شامل مصارف آشامیدن، استحمام و شستشو می‌شود و اگر سایر مصارف آب در تولید خوراک، پوشاک و خدمات رفاهی را به این رقم بیفزاییم، میانگین آب مصرفی هر فرد در طول شبانه روز به بیش از ۳ هزار لیتر افزایش می یابد که حجم عمده آن در بخش تولید محصولات کشاورزی، خوراک و خدمات زیست محیطی مثل آبیاری فضای سبز مصرف می شود.
از طرف دیگر ۳۰ درصد از همین محصولات کشاورزی پرمصرف، پیش از آنکه به دست مصرف کننده نهایی برسد، به دلایلی نظیر ضعف سیستم برداشت، ناتوانی شبکه حمل و نقل، عدم تفکیک مناسب، نبود کارخانه های فرآوری در بنیان های تولیداز بین می رود.
شیوه غلط آبیاری محصولات کشاورزی، فضای سبز و سایر امور خدماتی نیز به نوبه خود حداقل ۳۰ درصد در هدر رفت منابع آب نقش دارند.
در بخش مصرف هم بدلیل ضعف نظام اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی مردم درنحوه فروش، میزان خرید و نوع عمل آوری یا پخت و پز محصولات کشاورزی با تلفات ۱۰ درصدی این محصولات روبرو هستیم که به مثابه هدررفت مستقیم آب موجود در آنها (آب مجازی) است.
به عبارت دیگر، مجموع هدررفت و نابهره وری منابع آب ایران حدود ۷۰ درصد میانگین سرانه مصرف روزانه است.
بر اساس این محاسبه ساده ولی نگران کننده، در شرایطی که به بارش حتی یک میلی متر باران نیازمندیم و پاییز و زمستانی بسیار خشک پیش رو داریم، مردم ما به روش‌های مختلف در چرخه تولید و مصرف انواع کالا و خدمات، ۷۰ درصد از دارایی آبی خود را هدر می دهند.
تشریح وضعیت فعلی و پیش روی منابع آبی کشور به زبان عامیانه، توضیح روان و غیر فنی حجم منابع آبی قابل استحصال برای مردم، تبیین راههای صرفه جویی آب در کل چرخه تولید و مصرف کالا و خدمات و همچنین اتخاذ شیوه بازدارنده برای جلوگیری از مصرف بی رویه آب می تواند، بخشی از این هدررفت ۷۰ درصدی را کاهش دهد.
دولت به عنوان متولی امور اجرایی کشور باید تمرکز حوزه برنامه‌ریزی خود را از موضوعات غیرضرور سیاسی و اجتماعی به سمت تأمین آب کشور در ماههای پیش رو جلب کند. در غیر این صورت، حتی همان مسائل غیرضرور سیاسی و اجتماعی به یک بحران زمین‌گیرکننده کشور مُبدل خواهند شد.
شیدا نوری زاده دهکردی - روزنامه اطلاعات| افزایش جمعیت مصرف کننده و کاهش شدید بارش‌های جوی موجب بروز حشکسالی حاد در ایران شده است.
خوشبختانه عموم مردم به این باور رسیده اند که تغییرات اقلیمی و مصارف خارج از الگوی استاندارد اصلی ترین عامل بروز خشکسالی در کشور هستند، با این وجود شروع نگران کننده سال آبی جدید، دولت را ناچار به تشدید برنامه‌های سختگیرانه برای مصرف این ماده حیاتی کرده تا از اندک منابع باقیمانده برای عبور از شرایط دشوار فعلی استفاده شود.
درکنار همه تلاش‌های مدیریتی باید بطور مستمر با مردم گفتگو کرد و شیوه های کاهش مصرف آب را به آنها آموحت.
متاسفانه برخی مردم آگاهی لازم را از میزان آب مصرفی خود در طول روز ندارند و تصور می‌کنند، آب مصرفی هر فرد همان میزان آبی است که در دسترس اوست و مستقیما استفاده می کند، در حالی که باید توضیح داد تمام محصولات مصرفی یک شخص اعم از خوراک، پوشاک و خدمات رفاهی مورد استفاده او به آب نیاز دارد.
در واقع اینکه الگوی مصرف روزانه یک فرد ۱۳۰ لیتر در روز تعریف شده، صرفاً شامل مصارف آشامیدن، استحمام و شستشو می‌شود و اگر سایر مصارف آب در تولید خوراک، پوشاک و خدمات رفاهی را به این رقم بیفزاییم، میانگین آب مصرفی هر فرد در طول شبانه روز به بیش از ۳ هزار لیتر افزایش می یابد که حجم عمده آن در بخش تولید محصولات کشاورزی، خوراک و خدمات زیست محیطی مثل آبیاری فضای سبز مصرف می شود.
از طرف دیگر ۳۰ درصد از همین محصولات کشاورزی پرمصرف، پیش از آنکه به دست مصرف کننده نهایی برسد، به دلایلی نظیر ضعف سیستم برداشت، ناتوانی شبکه حمل و نقل، عدم تفکیک مناسب، نبود کارخانه های فرآوری در بنیان های تولیداز بین می رود.
شیوه غلط آبیاری محصولات کشاورزی، فضای سبز و سایر امور خدماتی نیز به نوبه خود حداقل ۳۰ درصد در هدر رفت منابع آب نقش دارند.
در بخش مصرف هم بدلیل ضعف نظام اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی مردم درنحوه فروش، میزان خرید و نوع عمل آوری یا پخت و پز محصولات کشاورزی با تلفات ۱۰ درصدی این محصولات روبرو هستیم که به مثابه هدررفت مستقیم آب موجود در آنها (آب مجازی) است.
به عبارت دیگر، مجموع هدررفت و نابهره وری منابع آب ایران حدود ۷۰ درصد میانگین سرانه مصرف روزانه است.
بر اساس این محاسبه ساده ولی نگران کننده، در شرایطی که به بارش حتی یک میلی متر باران نیازمندیم و پاییز و زمستانی بسیار خشک پیش رو داریم، مردم ما به روش‌های مختلف در چرخه تولید و مصرف انواع کالا و خدمات، ۷۰ درصد از دارایی آبی خود را هدر می دهند.
تشریح وضعیت فعلی و پیش روی منابع آبی کشور به زبان عامیانه، توضیح روان و غیر فنی حجم منابع آبی قابل استحصال برای مردم، تبیین راههای صرفه جویی آب در کل چرخه تولید و مصرف کالا و خدمات و همچنین اتخاذ شیوه بازدارنده برای جلوگیری از مصرف بی رویه آب می تواند، بخشی از این هدررفت ۷۰ درصدی را کاهش دهد.
دولت به عنوان متولی امور اجرایی کشور باید تمرکز حوزه برنامه‌ریزی خود را از موضوعات غیرضرور سیاسی و اجتماعی به سمت تأمین آب کشور در ماههای پیش رو جلب کند. در غیر این صورت، حتی همان مسائل غیرضرور سیاسی و اجتماعی به یک بحران زمین‌گیرکننده کشور مُبدل خواهند شد.