آرامگاه کنونی سعدی در دهه چهل خورشیدی (بخش‌هایی از آن قبل از آن و بخش‌هایی بعد از آن) فعال بود، زیرا ساخت آن در سال ۱۳۳۱ به پایان رسید و توسط افراد سرشناسی مانند دکتر محمود حسابی افتتاح شد. در دهه چهل، ساختار آرامگاه به شکل کنونی بود و با وجود اینکه بنای اولیه در سال ۱۳۲۷ تخریب شده بود، بنای فعلی که با طراحی محسن فروغی انجام شده بود، سال‌ها فعال بود.
