متن ترانه
از ریشه چیدی هر چی کاشتم گرفتی از من هر چی داشتم
دردی که بعد تو بزرگ شد من اسمشو گندم گذاشتم
گندم که بی دونه نمیشه پرنده بی لونه نمیشه
وقتی که قلبش جلد میشه هیچ جا براش خونه نمیشه
من این دردو از هر طرف خوندمش درد شد به کوچه گفتم درختاش همه زرد شد
من بغض کردم دل آسمون بارید انگار یه دنیا به دنیام بدهکاری
میبینی این غمی که پیله زد تو خونمه صدای ضربه های ریز استخونمه
برای این غمای کهنه من جوونم حیف اینی که داره میره ساده آره جونمه
این روزا خنده هامون خنده داره سرده تموم فصلامم خزون و برگ زرده
این حس دوباره قلبو تیکه پاره میکنه دلم تو کوچه مثل قلب دوره گرده