گروه سیاست-رجانیوز: وقتی از تعبیراتی مانند «عند الظلم تعملون» و عبارت‌هایی در همین معنا سخن می‌گوییم، مقصود اشاره به همان سازش‌کاری‌ها و زد و بندهایی است که بعضی‌ها آن را راهِ حلِ برقراری امنیت و منافع می‌دانند. عده‌ای می‌گویند «برویم با آنها مصالحه کنیم، از طریق سازش و توافق امنیت به دست می‌آوریم»؛ در حالی که این رویکرد در عمل تنها به تحقیر و از دست‌دادن عزت منجر شده است. مثال عینی این تناقض را بارها دیده‌ایم: همان کسانی که می‌گفتند «امنیت با موشک به دست نمی‌آید، باید به سراغ مصالحه برویم» خودشان رفتند مذاکره، در میانه گفتگوها موشک خوردند اما دوباره همان استدلال‌ها و تکرارِ حرف‌ها را بیان کردند عنی همان چرخهٔ سازش و مذاکره.
این رویکرد، از منظر اندیشهٔ سیاسی اسلامی، قابل‌پذیرش نیست تعبیر امام حسین (علیه‌السلام) در این زمینه که نسبت به سازش‌کاری و زد و بند هشدار می‌دهد، نشان می‌دهد که نباید منافع و عزت عمومی را فدای تسهیلات مقطعی و ظاهری کرد. شهید مطهری نیز در یکی از کتاب‌هایش به تفصیل این موضوع را شرح داده‌اند و به‌صراحت از مخاطرات «عند الظلم تعملون» سخن گفته‌اند. اینکه برخی می‌گویند «بروید و از فرصت شرم‌الشیخ استفاده کنید» و آن را تیتر یک روزنامه‌ها می‌کنند، بگوییند آنهایی که آنجا بودند در عمل جز تحقیر و شکست چه چیزی نصیب‌شان شد!؟
گزیده‌ای از صد و هفدهمین جلسه حکمت سیاسی اسلام در قرآن
انتهای پیام/