شفقنا – محققان با بررسی نمونه‌های بافتی نادر از دهه‌های اولیه همه‌گیری ایدز، راز نحوه پنهان شدن ویروس اچ‌آی‌وی در بدن را کشف کردند. این کشف یک گام حیاتی در تلاش برای ریشه‌کن کردن ویروس از بدن بیمارانی است که با داروهای فعلی کنترل شده‌اند.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، بزرگترین چالش در درمان اچ‌آی‌وی این است که داروهای ضد رتروویروسی (یک آران‌ای ویروس است که خود را با استفاده از آنزیم رونوشت‌بردار معکوس در سلول میزبان بازتولید می‌کند) فقط می‌توانند تکثیر ویروس را سرکوب کنند و بار ویروسی را پایین بیاورند، اما نمی‌توانند ویروس را حذف کنند.
دلیل اصلی این امر این است که اچ‌آی‌وی در برخی سلول‌ها به شکل یک «پروویروس» خفته باقی می‌ماند؛ یعنی ژنوم ویروس خود را به DNA سلول میزبان متصل می‌کند. این سلول‌های آلوده می‌توانند دهه‌ها در بدن باقی بمانند و با قطع درمان، دوباره فعال شوند (شروع به تکثیر کنند).
پنهان شدن با استراتژی «مکان‌محور»
برخلاف تصور قبلی که اچ‌آی‌وی به طور تصادفی در دی‌ان‌ای ادغام می‌شود، این تحقیق جدید نشان می‌دهد که ویروس یک رویکرد هدفمند بر اساس بافت را دنبال می‌کند؛ اچ‌آی‌وی رفتار خود را بر اساس محیط محلی و پاسخ‌های ایمنی موجود در بافت تنظیم می‌کند. این ویروس از مناطقی از دی‌ان‌ای که فعالیت ژنی بالایی دارند دوری کرده و در مناطق کمتر فعال پنهان می‌شود.
این الگوهای ادغام متفاوت، توضیح می‌دهد که چرا اچ‌آی‌وی می‌تواند در بافت‌های مختلفی مانند مغز، کلیه‌ها، کبد، ریه‌ها و دستگاه گوارش پایداری طولانی‌مدت داشته باشد.
این یافته‌ها که بر اساس نمونه‌های بافتی جمع‌آوری‌شده از بیمارانی است که قبل از در دسترس بودن درمان‌های مدرن به بیماری مبتلا بودند، بسیار ارزشمند است. دانشمندان اکنون می‌دانند که ویروس دقیقاً کجا و چگونه در ژنوم ما جای می‌گیرد. این دانش به محققان اجازه می‌دهد تا روش‌های درمانی جدیدی را طراحی کنند که سلول‌های حاوی پروویروس‌های نهفته را شناسایی کرده و آن‌ها را از بین ببرند یا ویروس را برای همیشه «خاموش» کنند.
محققان همچنین بر اهمیت حفظ نمونه‌های تاریخی اهدایی داوطلبان اولیه پاندمی تأکید کردند، چرا که این نمونه‌ها منبع دانشی هستند که همچنان به نجات جان افراد کمک می‌کند.
این خبر را اینجا ببینید.