طرفداری | استیو نیکول (Steve Nicol) زاده 11 دسامبر 1961 در شهر ترون اسکاتلند است. او در پست‌های دفاع راست، هافبک راست و هافبک چپ بازی می‌کرد. نیکول از پنج سالگی به فوتبال علاقه داشت و با توپ‌های پلاستیکی در خیابان‌ها، مشغول به این ورزش بود. سایز پای استیو با سایر کودکان، تفاوت قابل توجهی را داشت و از این رو، در مدرسه، او را «پاگنده» صدا می‌کردند. او در 9 سالگی به تیم محلی ترون تیسل ملحق شد و در ابتدا، در پست مهاجم بازی می‌کرد و به مرور به خطوط عقب زمین منتقل شد. استیو در سال 1977، راهی تیم‌های پایه آیر یونایتد شد و در سال 1979، با تیم اصلی این باشگاه قرارداد بست. او تا سال 1981 در آیر یونایتد، باشگاه حاضر در سطح دوم اسکاتلند بازی کرد و به آمار 70 بازی و هفت گل رسید. نیکول برای امرار معاش خود، تنها به فوتبال متکی نبود و از صبح تا ظهر، به عنوان کارگر ساختمانی مشغول به کار بود. باب پیزلی، سرمربی وقت لیورپول در سال 1981، یکی از مسابقات آیر یونایتد را از نزدیک مشاهده کرد تا متوجه استعداد دفاع راست این باشگاه شود.
با توصیه پیزلی، این بازیکن با مبلغی معادل با 500 هزار یورو، راهی لیورپول شد؛ گفته می‌شد که استیو در نخستین جلسه خود با باب پیزلی، با لباس کارگری ظاهر شده بود و به همین دلیل، پیزلی در ابتدا فکر کرد که او فوتبالیست مدنظرش در آیر یونایتد نیست. استیو در نخستین فصل حضورش در لیورپول، در هیچ مسابقه‌ای برای این باشگاه به میدان نرفت و انتظارش برای بازی در ترکیب اصلی تا هفته دوم فصل 83-1982 ادامه داشت. او در ادامه فصل، تنها در سه بازی دیگر پیراهن لیورپول را برتن کرد. او از هفته هفتم فصل 84-1983، پس از 12 دقیقه بازی برابر منچستر یونایتد، توانست تا نظر کادرفنی تیمش را برای بازی در ترکیب ثابت جلب کند. این بازیکن در هفته دهم و در بازی برابر کوئینزپارک رنجرز، تک‌گل پیروزی‌بخش لیورپول را به ثمر رساند و در ادامه فصل، موفق به گلزنی برابر اورتون، ناتس کانتی، وست برومویچ و واتفورد شد. در این فصل، لیورپول به قهرمانی لیگ برتر، لیگ کاپ و لیگ قهرمانان اروپا شد و سهم نیکول در آن، 38 بازی، هفت گل و چهار پاس گل بود. او در فینال لیگ قهرمانان اروپا برابر رم بازی کرد و در ضیافت پنالتی‌ها، موفق به گلزنی برای تیمش نشد اما این اتفاق منجر به قهرمانی لیورپول آسیبی نزد. نیکول پس از از دست دادن ضربه پنالتی، به شدت اشک ریخت اما در نهایت، جام قهرمانی را بالای سر خود برد.
در فصل 85-1984، این بازیکن در بازی‌های بیشتری از تیمش حضور داشت و پس از گلزنی برابر نیوکاسل، استوک سیتی، وست برومویچ و بریس برابر چلسی، آمار کلی 48 بازی، هفت گل و هفت پاس گل را به ثبت رساند. او در راه نایب قهرمانی تیمش در جام باشگاه‌های اروپا، دروازه راپیدوین اتریش را در دو بازی رفت و برگشت مرحله یک‌چهارم نهایی، باز کرد. فصل 86-1985 برای استیو با گلزنی در بازی برابر آرسنال شروع شد و به آمار کلی 41 بازی، چهار گل و هشت پاس گل و قهرمانی در لیگ برتر و جام حذفی انگلستان ختم شد. این بازیکن در فصل 87-1986، کمتر در ترکیب تیمش دیده شد و با آمار 21 بازی، چهار گل و چهار پاس گل، فصل خود را تمام کرد؛ مهم‌ترین لحظه این فصل نیکول، یک گل و یک پاس گلش در دیدار هفته 19 برابر چلسی بود. او در هشت هفته ابتدایی فصل 88-1987، همانند یک مهاجم در امر گلزنی فعال بود و موفق به هت‌تریک برابر نیوکاسل، بریس برابر کاونتری و گلزنی برابر آرسنال شد اما روند گلزنی او، ادامه‌دار نبود و به آمار 50 بازی، هفت گل و سه پاس گل، به همراه قهرمانی لیورپول در لیگ برتر، ختم شد. نیکول در دو فصل بعدی، مرد همه‌فن‌حریف لیورپول بود و در شش پست مختلف به میدان رفت؛ او در این دو فصل، آمارهای 50 بازی، دو گل و یک پاس گل در فصل 89-1988 و 33 بازی، 9 گل و 9 پاس گل در فصل 90-1989 را به ثبت رساند.
نیکول در فصول بعدی‌اش در لیورپول، آمارهای 44 بازی، سه گل و چهار پاس گل در فصل 91-1990، 52 بازی، یک گل و سه پاس گل در فصل 92-1991، 39 بازی در فصل 93-1992، 35 بازی، یک گل و سه پاس گل در فصل 94-1993 و پنج بازی در فصل 95-1994 را به ثبت رساند. او به همراه لیورپول به چهار قهرمانی در لیگ برتر، سه قهرمانی در جام حذفی، دو قهرمانی در لیگ کاپ و سوپرکاپ و یک قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا رسید. او در سال 1994 به ناتس کانتی ملحق شد و در دو فصل، آمار کلی 32 بازی و دو گل را به ثبت رساند؛ نیکول در سال 1995، برای مدت کوتاهی، به عنوان سرمربی-بازیکن در ناتس کانتی حضور داشت. پس از این تجربه خاص، نیکول راهی شفیلد ونزدی شد تا بار دیگر در سطح برتر انگلستان بازی کند. 19 بازی و یک پاس گل در فصل 96-1995، 26 بازی در فصل 97-1996 و هفت بازی در فصل 98-1997، حاصل کار او در شفیلد ونزدی بود. او در نیمه دوم فصل 98-1997، به صورت قرضی راهی وست برومویچ شد و در 9 بازی به میدان رفت. پس از یک فصل و 25 بازی در دانکستر راورز، این بازیکن تصمیم به حضور در فوتبال آمریکا گرفت و راهی بوستون بولداگز شد. نیکول در این باشگاه آمریکایی، دو فصل بازی کرد و به آمار 41 بازی رسید. او در این باشگاه نیز مدتی سرمربی-بازیکن بود و در سال 2001، رسماً بازنشسته شد.
او در سال 1984، نخستین بازی ملی خود برای تیم ملی اسکاتلند را تجربه کرد و برابر یوگسلاوی به میدان رفت. در ادامه، نیکول در جام جهانی 1986، در هر سه بازی کشورش بازی کرد. پس از جام جهانی، این بازیکن دیگر در تورنمنت ملی دیگری حضور نداشت و پس از دیدار سال 1991 اسکاتلند و سوئیس، ماجراجویی ملی‌اش را با حضور در 27 بازی و ثبت دو پاس گل، به پایان رساند. او پس از پایان فوتبال به مربیگری پرداخت و به مدت 9 سال، سرمربی نیوانگلند روولوشن آمریکا بود.
