به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین رفیعی، معاون تبلیغ و امور فرهنگی حوزه‌های علمیه در افتتاحیه دوره آموزشی و توجیهی «کریمه اهل‌بیت(ع)» ویژه رابطان مدارس امین و مسئولان امور تبلیغی استان‌ها که امروز در مجتمع یاوران حضرت مهدی(عج) جمکران برگزار شد، با تأکید بر لزوم مراقبت معنوی مبلغان، اخلاص در عمل و تهذیب نفس، محوری‌ترین نیاز امروز حوزه را «تقوا و معنویت» دانست و با گرامی‌داشت یاد امام خمینی(ره)، شهدا، جانبازان و ایثارگران، گفت: شهدا حق بزرگی بر گردن ما دارند و باید مسیر امام و شهدا را با جدیت، اخلاص و معنویت ادامه دهیم و بکوشیم رسالت خود را در تداوم راه آنان با روحیه مجاهدت و بندگی خدا دنبال کنیم.

معاون تبلیغ و امور فرهنگی حوزه‌های علمیه با اشاره به اینکه این همایش دهمین دوره آموزشی کریمه اهل‌بیت(س) است و پایان یک دهه فعالیت آموزشی و توجیهی برای مبلغان به شمار می‌رود، اظهار کرد: نکته اول که باید مورد توجه قرار گیرد، مسئله معنویت، تقوا و مراقبت از نفس است. ما به همه توصیه می‌کنیم که در مسیر تبلیغ، بیش از هر چیز به تهذیب نفس و تقوا بپردازند. امروز بیش از هر زمان دیگر، حوزویان نیازمند معنویت‌اند.

وی ادامه داد: کلید حل مشکلات جامعه و حوزه، معنویت و تقواست. کنترل هواهای نفسانی و تمایلات شخصی، توجه به خداوند متعال و پرهیز از غفلت، پایه و اساس موفقیت مبلغان است. انسانی که در مسیر مجاهدت تبلیغی گام برمی‌دارد باید دائم به یاد خدا باشد؛ چه در سختی‌ها، چه تنهایی‌ها و چه در شرایط دشوار تبلیغ.

معاون تبلیغ و امور فرهنگی حوزه‌های علمیه افزود: مبلّغ باید باور داشته باشد که کارِ را دین خدا پیش می‌برد. خداوند است که اثر می‌گذارد، نه ما. اگر این باور در جان انسان نهادینه شود، عمل او الهی و مؤثر خواهد بود. امامان ما همواره یادآور می‌شدند که انسان فقیری است محتاج خدا. این باور، اساس حرکت مبلّغ دینی است.

وی تأکید کرد: عمل ما باید بر پایه توحید و اخلاص باشد، نه بر مبنای خودنمایی یا شهرت‌طلبی. عملی که بر مدار اخلاص انجام شود، ماندگار و اثرگذار خواهد بود. اما عملی که برای جلب توجه یا کسب جایگاه اجتماعی انجام شود، با معارف توحیدی فاصله دارد و بی‌ثمر خواهد بود.

رفیعی در ادامه با اشاره به سیره شهید حاج قاسم سلیمانی، او را الگویی از اخلاص و مراقبت نفس معرفی کرد و گفت: شهید سلیمانی در عین فرماندهی و اقتدار، همواره مراقب بود که دچار غرور نشود. نقل شده است که گاهی پس از جلسات فرماندهی، از روحانی حاضر می‌خواست درباره موضوع حسد یا خودبرتربینی برای او سخن بگوید. می‌گفت: امروز از من در جلسه‌ای تعریف شد، می‌ترسم خودم را برتر از دیگران ببینم.

وی افزود:حاج قاسم دنبال گمنامی بود. گاهی وقتی جلسه‌ای مربوط به خودش برگزار می‌شد، باید دنبالش می‌گشتند تا پیدایش کنند. همین روحیه تواضع و مراقبت از نفس، او را به مقام رفیع شهادت رساند و نامش را جاودانه کرد.

رفیعی در ادامه با یادکردی از بزرگان اخلاق گفت: مرحوم آیت‌الله خوش‌وقت می‌فرمود: “بروید زیر آوار، تا خدا شما را از زیر آوار بالا بیاورد.” یعنی اگر انسان خودش را مطرح نکند، خداوند او را بلندمرتبه می‌سازد، اما اگر هدفش شهرت، دیده‌شدن یا تعریف دیگران باشد، از مسیر توحید فاصله می‌گیرد.

معاون تبلیغ و امور فرهنگی حوزه‌های علمیه تصریح کرد: بزرگان ما اهل خودسازی و مراقبت بودند و این نشان می‌دهد که رشد علمی بدون تهذیب نفس، بی‌ثمر است.

رفیعی، در ادامه با بیان نمونه‌هایی از سیره علما و اولیای الهی، به ضرورت مراقبت نفس، تهذیب روح و تواضع در برابر خداوند تأکید کرد و گفت: مرحوم آیت‌الله کوهستانی نقل می‌کردند که در دوران طلبگی با امام خمینی(ره) هم‌حجره بوده‌اند. ایشان همواره می‌فرمودند: «حرف لغو نزنید، وقت را بیهوده تلف نکنید». همچنین مرحوم سید احمد خمینی(ره) می‌گوید: «روزی وارد منزل شدم و دیدم امام گریه می‌کنند. از مادرم پرسیدم چرا؟ گفتند: دیشب امام برای نافله شب بیدار نشده‌اند»

وی افزود: امام عسکری(ع) می‌فرماید: «إنَّ الوُصولَ إلَی اللّه ِ عَزَّوجلَّ سَفَرٌ لا یُدرَکُ إلّا بامتِطاءِ اللَّیلِ»؛ رسیدن به خداوند سفری است که جز با سوار شدن بر مرکب شب (نماز شب) حاصل نمی‌شود. اگر عزت دنیا و آخرت را می‌خواهیم، راه آن معنویت و شب‌زنده‌داری است.

معاون تبلیغ و امور فرهنگی حوزه‌های علمیه یادآور شد: بزرگان ما هر لحظه از رفتار خود حساب می‌کشیدند. یکی از شهدا در دفتر خاطراتش نوشته بود: خدایا، امروز در بازی فوتبال شوتی زدم و از خودم خوشم آمد؛ مرا ببخش! این یعنی مراقبه، یعنی توجه به نیت، یعنی دیدن خدا در هر لحظه.

وی ادامه داد: مردم از روحانیت، معنویت، عمل، مراقبت و مناجات می‌خواهند. اگر ستارگانی در تاریخ برای ما الگو هستند، به خاطر این است که اهل مراقبت و عمل بودند و گفتارشان با رفتارشان هماهنگ بود

رفیعی با اشاره به روایت امام محمدباقر(ع) «مَن عَمِلَ بِما یَعلَمُ عَلَّمَهُ اللّه ُ ما لا یَعلَمُ» گفت: علمی که انسان بر اساس آن عمل کند، علم الهی و نافع است. علم بدون تهذیب، در حد مطالعه و درایه باقی می‌ماند. خداوند به کسی که به دانسته‌هایش عمل کند، علم جدید می‌آموزد.

معاون تبلیغ و امور فرهنگی حوزه‌های علمیه افزود: خداوند به عزت و جلال خود قسم خورده است که اگر بنده‌ای به غیر از او امید بندد، او را مأیوس و خوار خواهد کرد. کسی که از یاد خدا روی برگرداند، زندگی‌اش تنگ و بی‌برکت می‌شود.

رفیعی ادامه داد: خداوند به حضرت موسی(ع) فرمود: پست‌ترین مخلوق را برای من بیاور. موسی(ع) در میان مردم گشت، اما کسی را نیافت که سزاوار چنین صفتی باشد. در مسیر بازگشت، سگی دید و خواست او را ببرد، اما در دل گفت شاید این هم مخلوق برتر از من باشد. پس برنگشت. در آن هنگام، خداوند به او وحی کرد: ای موسی، به عزت و جلالم سوگند، اگر آن سگ را آورده بودی، نامت را از دیوان انبیا محو می‌کردم. همین تواضع سبب مقام نبوت تو شد.

وی تأکید کرد: مسیر ما همان مسیر موسی(ع)، عیسی(ع) و رسول‌الله(ص) است. در این مسیر ممکن است مورد اهانت، تمسخر یا تهمت قرار بگیریم، اما باید استوار بمانیم. پیامبر(ص) را آزار دادند، دندانش را شکستند، او را تحریم کردند و بر سرش خاکستر ریختند، اما همان صبر و بردباری بود که او را عزیز کرد و دشمنانش را خوار ساخت.

معاون تبلیغ و امور فرهنگی حوزه‌های علمیه در با اشاره به سیره امیرالمؤمنین(ع) و اهل‌بیت(ع) گفت: مبلّغ حقیقی کسی است که همانند طبیبِ دلسوز با مهربانی و تواضع سراغ ناهنجاری‌ها می‌رود. مبلغ واقعی آن است که خطاکار را تحقیر نکند، بلکه او را درمان کند. پیامبر اکرم(ص) وقتی دید زنی یهودی هر روز بر سرش خاکستر می‌ریزد، صبر کردند و روزی که آن زن بیمار شد، به عیادتش رفتند. همین اخلاق و رفتار الهی موجب هدایت دل‌ها می‌شود.

انتهای پیام/