روزبه دلاور| هفت هفته از لیگ گذشت و پرسپولیس تنها یک برد کسب کرده است. این عملکرد ضعیف، موجی از نارضایتی را در میان هواداران ایجاد کرده که منجر به استعفای مدیرعامل شد.

به گزارش روزنامه اعتماد، در حال حاضر، وضعیت نیمکت مربیگری این تیم هم در هاله‌‌ای از ابهام قرار دارد؛ جایی که اوسمار ویرا، گزینه اصلی هنوز حضورش قطعی نیست و برانکو ایوانکوویچ، گزینه محبوب قدیمی، پیشنهاد سرخپوشان را رد کرده است. حمایت هواداران از سرمربی فعلی بسیار پایین است و باشگاه باید به سرعت برای تعیین تکلیف کادر فنی و بهبود نتایج اقدام کند تا از بحران عمیق‌‌تر جلوگیری شود. آینده باشگاه در این مقطع حساس به تصمیمات فوری مسوولان بستگی دارد، به همین بهانه با محمود خوراکچی یکی از پیشکسوتان پرسپولیس گفت‌وگو کردیم.

   وضعیت این روزهای پرسپولیس شبیه به کدام برهه زمانی دوران فوتبال  شما است؟

زمانی که ما بازی می‌کردیم اصلا با این پرسپولیس قابل قیاس نیست. به چند دلیل؛ چون پرسپولیسی‌ها از کادرفنی تا بازیکنان همه به عشق واقعی مردم‌ تلاش می‌کردند و با کمترین امکانات، افتخارات بسیاری برای هواداران کسب می‌کردند و همیشه سعی می‌کردند بهترین ‌خودشان باشند. در آن زمان کمترین تماشاگری که به استادیوم می‌آمد 60 هزار تا بود و به 120 هزار تا هم رسیده بود و در یک دربی رکورد زد و مردم روی پروژکتورها و دور زمین نشسته بودند. در بازی‌های آسیایی به قدری تماشاگر می‌آمد که باعث افتخار AFC بود  اما الان بازیکنان پرسپولیس به‌رغم شرایط اقتصادی خوب و امکانات رفاهی عالی متاسفانه  فقط در شعار می‌گویند از عشق  به هوادار  بازی می‌کنیم.

   از نظر شما مقصر اول شرایط فعلی، بازیکنان پرسپولیس هستند؟

بله، چون حرفه‌ای زندگی نمی‌کنند و به تنها چیزی که فکر نمی‌کنند شرایط فیزیکی و روحی روانی خودشان است‌! از بس که هواداران انرژی به بازیکنان می‌دهند که باید در ۱۵ دقیقه اول کار را تمام کنند! من به عنوان پیشکسوت این تیم، بازی‌هایشان را دنبال نمی‌کنم چون تمام سیستم عصبی‌ام به‌هم می‌ریزد، چون فقط بازی می‌کنند و پشت آن هیچ غیرت و تعصبی نمی‌بینیم. البته فقط عالیشاه را می‌توان مثال زد که باتعصب بازی می‌کند.

   نقش کادر فنی  در  چنین‌  مواقعی چیست؟

کادرفنی هم بی‌تقصیر نیست. همیشه در موفقیت یا ناکامی یک تیم کادرفنی در راس امور قرار دارند، اما بحثم این است که این نتایج فقط به کادرفنی برنمی‌گردد‌. امسال فقط بازی با سپاهان آن کیفیت لازم را داشت که می‌شود گفت که انگیزه و هیجان این بازی باعث شد تا کیفیت لازم را از پرسپولیسی‌ها ببینیم، اما چرا بعد از آن دیگر تکرارش نکردند؟ یعنی فقط همان بازی کادرفنی خوب بود؟‌ پس پرسپولیس توانایی این را دارد که مثل بازی با سپاهان کار کند‌. ما پرسپولیسی هستیم که همیشه در آسیا حرفی برای گفتن داشتیم اما الان نگران لیگ خودمان هستیم! مطمئن باشید این پرسپولیس اگر در هر سطح آسیا شرکت می‌کرد، زنگ تفریح رقبا می‌شد! خدا را شکر که در این  بازی‌ها  نیستیم!

   درباره تغییر مدیریت در این باشگاه چه نظری دارید؟‌

قبلا گفتم و حالا هم می‌گویم که بدترین زمان پرسپولیس رسید به اولین دوران مدیریت درویش. پنجره نقل و انتقالاتی بسته شده بود و بدهی چندصد میلیاردی روی دست باشگاه گذاشته بودند، اما در بدترین شرایط تیم تا فینال آسیا صعود کرد و می‌بینیم تمام بدهی‌ها صاف می‌شود و بازیکنان به حق و حقوق‌شان می‌رسند و امکانات رفاهی در تمرینات می‌آید. نفراتی هم که جذب شدند نظر سرمربی تیم بوده است‌ و حالا نتایج ضعیف کوتاهی از سمت آقای درویش نبود که متاسفانه او قربانی شد‌! از هواداران خواهش می‌کنم با واقعیت‌ها پیش بروند‌ و امیدوارم این «رها کن و حیا کن» گفتن اشتباه نبوده باشد‌.

   الان  تکلیف  چیست؟

الان تیم  در وضعیت  برزخ  است!

   کسی هست که بتواند  به تیم کمک کند؟

پرسپولیس باید تشکیلاتی مدیریت شود. یعنی هیات‌مدیره‌ای باشد که اعضای پیشکسوت هم بین آنها باشد و امکانات به آنها بدهند‌. اگر پیشکسوتی بیاید و حمایت مالی نشود همین آش و همین کاسه است! باید شخصی بیاید که در نظام و آقایان سیاسی و مجلس و وزارتخانه‌ها اعتبار داشته باشد تا بتواند درآمدزایی کند. درآمدزایی در پرسپولیس دستکمی از یک وزارتخانه ندارد تا بتواند روی پای خودش بایستد. اما اگر پیشکسوتی بیاید که حمایت مالی نشود آن سرمایه هم مثل هاشمیان در بخش مدیریت  از بین می‌رود‌.

   قرار شده در دو  بازی آینده هم هاشمیان سرمربی بماند.

روز اول که او آمد هم گفتم در زمان بازی هم بدون حاشیه کار کرده و در رده ملی و باشگاهی به لباسی که بر تن کرده، احترام گذاشته است. فقط حرفم این بود که آقای هاشمیان را در زمان درست به پرسپولیس بیاورید. مثلا یحیی که آن موفقیت‌ها را به دست آورد چون در زمان خودش به پرسپولیس آمد. او تمام سلسله مراتب را طی کرد تا به نیمکت پرسپولیس رسید‌‌. مثلا‌ افشین پیر‌وانی در زمان خودش نبود همین‌طور استیلی که موفق هم نشدند. باید آزمون و خطاها را به عنوان کمک بدهند و بعد سرمربی شوند مثل زمان عبدی که دستیار دایی بود. وحید، مربی بسیار بادانش و خوبی است اما پرسپولیس ریزه‌کاری‌های دیگری دارد. مثل کسانی که اولین‌بار راننده شدند که فقط ماشین را راه می‌برند اما راننده باتجربه روان رانندگی می‌کند، به‌موقع ترمز می‌گیرد و گازش را کم و زیاد می‌کند. مربیگری هم همین است! شما نمی‌توانید چیزی را در زمان کوتاه به دست بیا‌ورید و لازم است تا در یک پروسه چندین ساله به یک مربی روان تبدیل شوید‌ تا بتوانید تصمیمات به‌موقع بگیرید. تمرین‌دهنده همیشه هست اما مهم شناخت از بازی و زمان بازی است که این تصمیمات خوب مربی در ۹۰ دقیقه را می‌طلبد. وحید در زمانی که نباید می‌آمد، آمد و یکی از سرمایه‌هایمان را سوزاندند که امیدوارم در این مسیر ناامید نشود. این هم تجربه تلخی بود که می‌تواند آن را شیرین کند. دو تا بازی فرصت دادند که فکر نمی‌کنم با نتیجه همراه باشد.