شفقنا رسانه_ صفحه یک روزنامهها به عنوان ویترین در مقابل چشم خواننده است به همین جهت انتخاب تیتر، عکس و مطالب فرعی در این صفحه اهمیت زیادی دارد تا خواننده را به داخل متن بکشاند و همراه خود کند. در این گزارش سعی کردیم با نگاهی به روزنامههای امروز، آنهایی که دارای مطالب خوب و مخاطب محور و یا محل نقد و بحث هستند، مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش شفقنا رسانه، «زندگي روي استخوانهاي شكننده» تیتر روزنامه اعتماد است و گزارشی درباره بيماري پوكي استخوان کار کرد كه سالانه حدود ۴۰۰ ميليون دلار براي سيستم هزینه دارد. این روزنامه نوشت:« «پوكي استخوان در سراسر جهان به عنوان يك بيماري خاموش شناخته ميشود، زيرا معمولا تا زماني كه عوارض آن بروز نكند و فرد دچار شكستگي نشود، كسي متوجه آن نميشود.» اين جمله دكتر باقر لاريجاني، رييس پژوهشگاه علوم غدد و متابوليسم دانشگاه علوم پزشكي تهران در گفتوگو با «اعتماد» دريچهاي تكاندهنده براي بحران پنهان سلامت استخوان در ايران است. نخستينبار نيست كه همزمان با روز جهاني پوكي استخوان آن را ميشنويم و احتمالا آخرين باري هم نيست كه از آن صحبت ميكنيم. تنها ۲۰ درصد افراد بالاي ۵۰ سال ايراني تراكم استخوان طبيعي دارند، سالانه حدود ۱۵۰ هزار شكستگي مرتبط با كاهش توده استخواني رخ ميدهد و اين يعني تقريبا ۴۱۰ شكستگي در روز كه در سال بار اقتصادي ۴۰۰ ميليون دلاري دارد. آنچه نگرانكنندهتر است، تمركز آسيب در زنان سالمند است . اما زنان بالاي ۶۵ سال فقط ۵ درصد تراكم طبيعي دارند و بيش از ۶۰ درصد آنها دچار پوكي استخواناند.»
«تهران؛ قربانی توسعه بیانضباط» تیتر روزنامه شرق است که در پژوهشی به بررسی دلایل بروز بحران آب پایتخت پرداخت و نوشت:« استمرار افت سطح آبهای زیرزمینی، بروز پدیده شوم فرونشست زمین به میزان حدود 37 سانتیمتر در سال، آلودگی منابع آبی، فرسایش خاک، بیابانزایی و گسترش آن، مهاجرت اجباری و آسیبهای اکوسیستمی فقط بخشی از مشکلات مدون مرتبط با تأمین آب تهران هستند. اگرچه بحران کنونی ناشی از تغییر اقلیم و بروز خشکسالیهای دورهای قلمداد میشود، اما مشکل اصلی کشور (و تهران) به «خشکسالی اجتماعی-اقتصادی» برمیگردد؛ زیرا ایران در اقلیم خشک و نیمهخشک قرار دارد و هنر و فرهنگ تاریخی مردم این سرزمین همواره سازگار با خشکی بوده است. نبود برنامههای توسعه پایدار ملی و منطقهای، مهاجرتهای گسترده، گسترش شهرهای پرجمعیت و توسعه فارغ از ظرفیت اکولوژیک و ظرفیت آمایشی، هزینههای بلندمدت فراوانی را به کشور تحمیل کرده است.»
 
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
 