به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ گزارش تازه‌ای از مرکز پژوهش‌ها و اطلاعات پارلمان اسرائیل (کنست) تصویری نگران‌کننده از افزایش پدیده مهاجرت اسرائیلی‌ها به خارج در دو سال گذشته به دلیل جنگ علیه غزه ارائه می‌دهد. این گزارش، که پیش از نشست کمیته مهاجرت و جذب منتشر شد، نشان می‌دهد اسرائیل با تراز منفی مهاجرت روبه‌رو شده است؛ در حالی‌که هیچ برنامه روشن دولتی برای مهار این روند یا رسیدگی به ریشه‌های آن وجود ندارد.
طبق یافته‌های این گزارش که روزنامه‌های «یدیعوت آحرونوت» و «معاریف» منتشر کرده‌اند، شمار اسرائیلی‌هایی که برای مدت طولانی اراضی اشغالی را ترک می‌کنند (مهاجرت معکوس)، از زمان آغاز جنگ در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به‌طور چشمگیری افزایش یافته و به سطحی رسیده که در سال‌های اخیر بی‌سابقه بوده است.
بر اساس داده‌های اداره مرکزی آمار اسرائیل، بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱، سالانه حدود ۳۶ هزار نفر از اسرائیل مهاجرت می‌کردند. این رقم در سال ۲۰۲۲ به ۵۵ هزار و ۳۰۰ نفر رسید (افزایش ۴۴ درصدی نسبت به سال قبل) و در سال ۲۰۲۳ جهش دیگری به میزان ۳۳ درصد داشت و به ۸۲ هزار و ۷۰۰ نفر افزایش یافت.
افزایش شتابان مهاجرت
این رشد، به‌ویژه پس از حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳ توسط مقاومت فلسطین، شتاب گرفته است؛ حمله‌ای که نقطه عطفی در تحولات اجتماعی، اقتصادی و روانی داخل اسرائیل به‌شمار می‌رود.
با ادامه جنگ و تشدید بحران امنیتی و سیاسی، شمار فزاینده‌ای از اسرائیلی‌ها تصمیم گرفتند برای مدت طولانی اراضی اشغالی را ترک کنند، زیرا احساس ناامنی و بی‌اعتمادی به نهادهای دولتی اسرائیل افزایش یافته است.
در مقابل، شمار کسانی که پس از اقامت طولانی در خارج بازمی‌گردند کاهش یافته است. در سال ۲۰۲۲ حدود ۲۹ هزار و ۶۰۰ نفر به اسرائیل بازگشتند؛ اما این رقم در ۲۰۲۳ به ۲۴ هزار و ۲۰۰ نفر رسید. این روند نزولی در سال ۲۰۲۴ نیز ادامه داشته و فقط ۱۲ هزار و ۱۰۰ نفر بین ژانویه تا آگوست بازگشته‌اند، در حالی که در همین بازه در سال گذشته ۱۵ هزار و ۶۰۰ نفر بازگشته بودند. در نتیجه، شکاف بین مهاجران خروجی و بازگشتی به حدود ۵۸ هزار و ۶۰۰ نفر رسیده است؛ رقمی که نشانگر یک عدم‌تعادل جمعیتی رو به رشد در اسرائیل است.
.
.
جوانان؛ بیشترین مهاجران
طبق گزارش، جوانان اسرائیلی بیشترین سهم را در این مهاجرت‌ها دارند. افرادی با سن ۲۰ تا ۳۹ سال حدود ۴۰ درصد از مهاجران و ۳۸ درصد از بازگشت‌کنندگان را تشکیل می‌دهند، در حالی‌که سهم این گروه در کل جمعیت اسرائیل فقط ۲۷ درصد است. این بدان معناست که نیروهای مولد و تحصیل‌کرده جامعه اسرائیل بیش از دیگران در حال ترک اراضی اشغالی هستند.
پیامدهای اقتصادی و اجتماعی
مهاجرت این گروه، که از نظر اقتصادی فعال‌ترین قشر اسرائیل محسوب می‌شوند، می‌تواند پیامدهای منفی بلندمدتی بر اقتصاد این رژیم به‌ویژه در بخش‌های فناوری، آموزش و پزشکی داشته باشد.
نیمی از مهاجران اسرائیل در سال ۲۰۲۲ میلادی کسانی بوده‌اند که پیش‌تر به‌عنوان مهاجر وارد اراضی اشغالی شده بودند و اکنون برای دومین بار تصمیم به ترک گرفته‌اند (۲۷ هزار و ۵۰۰ نفر). این امر شکست سیاست‌های مهاجرتی و ادغام را که از پایه‌های پروژه صهیونیستی محسوب می‌شود، آشکار می‌کند.
همچنین ۵۴ درصد از مهاجران دارای تحصیلات ۱۳ سال یا بیشتر بوده‌اند (در مقایسه با ۴۴ درصد از کل جمعیت) و ۲۶ درصد آن‌ها دارای تحصیلات دانشگاهی کامل هستند؛ این رقم نشان می‌دهد که مهاجرت اسرائیلی‌ها عمدتاً از میان قشر تحصیل‌کرده و دارای مهارت صورت می‌گیرد.
نشانه‌های تغییر در جامعه اسرائیل
به باور کارشناسان اسرائیلی، این ارقام بازتابی از تغییر قابل‌توجه در روحیه عمومی جامعه اسرائیل است؛ ناامیدی از شرایط امنیتی و سیاسی، افزایش هزینه‌های زندگی و بی‌اعتمادی به مقامات این رژیم از مهم‌ترین عوامل این مهاجرت‌هاست.
گزارش تأکید می‌کند که نبود یک راهبرد ملی برای مقابله با مهاجرت نخبگان و نیروهای کارآمد، توانایی اسرائیل را برای مهار این روند کاهش می‌دهد و اگر شرایط سیاسی و اقتصادی تغییر نکند، این موج مهاجرت در سال‌های آینده ادامه خواهد یافت.
بدین ترتیب، رژیم اسرائیل اکنون با یک بحران مهاجرت بی‌سابقه روبه‌رو است؛ بحرانی که نشانگر از بین رفتن احساس ثبات در داخل و طرح پرسش‌های جدی درباره آینده این رژیم در صورت تداوم خروج نیروهای جوان و نخبه است.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸