به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ روزنامه انگلیسی «تلگراف» در گزارشی تفصیلی به معرفی «مروان برغوثی» پرداخته و او را «مهم‌ترین زندانی جهان» نامیده است. این روزنامه نوشته است که بسیاری از فلسطینیان، برغوثی را محتمل‌ترین گزینه برای رهبری آینده دولت فلسطین می‌دانند و شماری از مقامات صهیونیست نیز او را کلید دستیابی به توافقی پایدار ارزیابی کرده‌اند.
برغوثی طی ۲۳ سال گذشته در زندان‌های رژیم صهیونیستی محبوس بوده و اخیراً نیز مورد ضرب‌وشتم نگهبانان قرار گرفته است.
ضرب‌وشتم شدید در زندان و نگرانی از ترور تدریجی
به‌نوشته تلگراف، پنج اسیر فلسطینی آزاد شده در چارچوب توافق آتش‌بس اعلام کرده‌اند که برغوثی در تاریخ ۱۴ سپتامبر از سوی نگهبانان زندان به‌شدت کتک خورده و چهار دنده‌اش شکسته است. خانواده او این حادثه را نشانه‌ای از تلاش رژیم صهیونیستی برای حذف فیزیکی برغوثی و جلوگیری از نقش‌آفرینی سیاسی او ارزیابی کرده‌اند.
برادر کوچک‌تر برغوثی گفته است: «می‌ترسم شاهد یک ترور آهسته و تدریجی باشیم.» او افزوده که پیش از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، برغوثی روحیه خوبی داشت، ورزش می‌کرد، مطالعه می‌کرد و به زندانیان درس می‌داد؛ اما پس از آن، چهار بار مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته است. مقام‌های صهیونیستی این ادعا را رد کرده‌اند و وزیر امنیتی که از او در زندان دیدار کرده نیز هرگونه آسیب جسمی را تکذیب کرده است.
محبوبیت بی‌رقیب در میان فلسطینیان
تلگراف نوشته است که برغوثی از محبوبیت انتخاباتی بی‌رقیبی در میان گروه‌های فلسطینی برخوردار است و در صورت برگزاری انتخابات ــ که بیش از دو دهه است برگزار نشده ــ قادر است بیش از مجموع دو رقیب بعدی رأی کسب کند.
برخی مقامات پیشین صهیونیست نیز بر این باورند که برغوثی ــ با وجود محکومیت در سال ۲۰۰۴ به‌دلیل دستور حملاتی که منجر به کشته شدن پنج صهیونیست شد ــ صریح‌ترین مدافع فلسطینیِ راهکار دو دولتی است.
تلگراف گزارش داده است که رژیم صهیونیستی چند بار تا آستانه آزادی او پیش رفته، از جمله در سال گذشته، اما در لحظه آخر عقب‌نشینی کرده است. جنبش حماس نیز اخیراً او را در صدر فهرست زندانیانی قرار داده که خواستار آزادی‌شان بوده، حال‌آنکه برغوثی هیچ‌گاه عضو حماس نبوده است.
پیشینه سیاسی و فکری برغوثی
در ادامه گزارش، تلگراف به معرفی پیشینه فکری و سیاسی برغوثی پرداخته و از دوران کودکی و نخستین مواجهاتش با ارتش رژیم صهیونیستی، تا نخستین دستگیری‌اش در ۱۸ سالگی و سال‌های زندان و مطالعه سیاست و زبان عبری، و سپس دوران تبعید در اردن و نقش او در هماهنگی انتفاضه اول سخن گفته است. سپس بازگشت او همراه با یاسر عرفات به کرانه باختری روایت شده است.
ارتباط با مقامات صهیونیست و چرخش به انتفاضه دوم
تلگراف نوشته است که برغوثی در سال‌های نخست پس از توافق اسلو، دیدارهای متعددی با «یوسی بیلین» ــ وزیر چپ‌گرای صهیونیست و محرک مذاکرات محرمانه اسلو ــ داشته و نیز «مئیر شتریت» ــ قانون‌گذار عضو حزب لیکود ــ پیش از بازداشتش با او دیدار کرده و بر تسلط او بر زبان عبری و گرایشش به صلح تأکید کرده‌اند.
با فروپاشی روند اسلو، برغوثی به سمت نقش‌آفرینی سازمان‌یافته در انتفاضه دوم چرخید. تلگراف نوشته است که او از بنیان‌گذاران شاخه نظامی فتح (گردان‌های شهدای الاقصی) شد و صدها صهیونیست در آن دوره کشته شدند.
برغوثی در این گزارش گفته است: «من تروریست نیستم، اما صلح‌طلب منفعل هم نیستم… هدف من نابود کردن اسرائیل نیست، پایان دادن به اشغالگری است.» رژیم صهیونیستی چند بار برای ترور او اقدام کرد و در سال ۲۰۰۲ او را بازداشت نمود. در دادگاه سال ۲۰۰۴، برغوثی مشروعیت دادگاه را رد کرد، از ۳۳ حمله مرگبار تبرئه شد اما بابت سه حمله‌ای که پنج صهیونیست در آن کشته شدند، محکوم شد.
دو دیدگاه درباره آزادی برغوثی در اراضی اشغالی
تلگراف گزارش کرده است که در اراضی اشغالی، دو دیدگاه درباره آزادی برغوثی وجود دارد: برخی معتقدند او تنها در واکنش به بن‌بست سیاسی و فشار حماس به خشونت روی آورد و برخی دیگر آزادی او را «رمانتیسم خطرناک و فریب‌خورده» می‌خوانند و به نمونه یک چهره آزاد شده دیگر که سال‌ها بعد متهم به طراحی حملات شد، استناد می‌کنند.
یوسی بیلین و مئیر شتریت بر این باورند که ماندن برغوثی در زندان بیشتر ریشه سیاسی دارد تا امنیتی؛ تا زمانی که ائتلاف حاکم رژیم صهیونیستی به جریان‌های طرفدار شهرک‌سازی متکی است، آزادی چهره‌ای که نماد راهکار دو دولتی تلقی می‌شود، ممکن نیست.
تشبیه به نلسون ماندلا و تأکید بر گفت‌وگو
تلگراف در پایان گزارش خود، سخنان «صبری صیدم» عضو کمیته مرکزی فتح را نقل کرده که گفته است رژیم صهیونیستی نمی‌خواهد آزادی برغوثی به‌عنوان یک پیروزی بزرگ برای فلسطینی‌ها تلقی شود.
همچنین برادر برغوثی او را به «نلسون ماندلا» تشبیه کرده و گفته است که مروان بر این باور است که راه حل، گفت‌وگو و راهکار دو دولتی است.
........
پایان پیام/