به گزارش روز دوشنبه ایرنا، الجزیره با اشاره به اقدامات توسعه طلبانه رژیم صهیونیستی در منطقه، از سوریه به عنوان یکی از میدان های تاخت و تاز اشغالگران نام برد.
این رسانه با اشاره به اهمیت سوریه برای صهیونیستها به چند دلیل آن اشاره و اضافه کرد: نخست اینکه سوریه در کانون پروژه ژئوپلتیک اسرائیلی در زمینه تغییر خاورمیانه جدید مدنظر تل آویو قرار دارد و این از اظهارات مقامات آن نمایان است که بر طرح تغییر خاورمیانه بر اساس تجزیه کشورهای منطقه و به وجود آوردن رژیم های کوچک طایفه ای و نژادی تاکید دارد.
الجزیره ادامه داد: سوریه از این نظر نمونه عالی برای پیاده کردن دیدگاه مدنظر اسرائیل با توجه به پیوند اجتماعی، جغرافیایی با عراق و ترکیه و شباهت آن با ایران از حیث ترکیب نژادی و طایفه ای است و تبعات تحولات تغییر در سوریه به دیگر کشورهای یاد شده در منطقه سرایت می کند.
به نوشته این رسانه، دوم، پروژه های بزرگ اسرائیل در سوریه جمع شده از «گذرگاه داوود» تا گذرگاه انسانی در استان السویداء و منطقه حائل در جنوب سوریه. این پروژه ها را یا اسرائیل کلید زده مانند طرح منطقه حائل در جنوب سوریه و منابع نظامی که برای تحقق آن اختصاص داده یا در حدنظریه و اسرائیل منتظر فرصتی برای تحقق آنها در عمل مانند گذرگاه داوود و اسرائیل بزرگ است.
الجزیره ادامه داد: سوم، شکنندگی اوضاع سوریه است که خود مشوقی برای دخالت در این کشور است. سوریه همچنان آبستن تحولات بسیاری حداقل از دیدگاه تل آویو است. در ذهنیت سران اسرائیل، سوریه به مثابه آزمایشگاهی برای موازنه قوا در منطقه و بستر مناسبی برای پیاده کردن معادلات جدید است به ویژه که همچنان چهار ارتش همگی در حال رقابت در آن هستند تا در ترتیبات آتی در سطح منطقه نقش داشته باشند و اوضاع این کشور همچنان قابلیت انفجار به علت شکاف حاصل میان طیف های آن و بن بست سیاسی میان بازیگران محلی را داراست.
چهارم، اسرائیل در جنوب سوریه خلاء ای ایجاد کرده که مانع از کنترل مقامات دمشق بر این منطقه شده است به همین دلیل از خلاء امنیتی به عنوان دستاویزی برای ماندن بهره می برد.
مسیر به سمت جنگ است
الجزیره افزود: اسرائیل یک وضعیت استثنایی در سوریه را بر اساس دو گزینه طراحی کرده و گزینه سومی نیز در کار نیست؛ یا جنگ یا تحقیرآمیزترین تسلیم که نه تنها بلندیهای جولان بلکه مناطق وسیعی از جنوب سوریه را نیز بر اساس دو اصل تواناییهای اسرائیل و ضعف سوریه شامل میشود.
به گزارش این منبع خبری، این اسرائیل است که اوضاع سوریه را با ساقط کردن نظام بشار اسد مهندسی کرده و بهانه ماندن خود در این کشور را اوضاع امنیتی شکننده ای می داند که به ادعای آن امکان بازگشت نفوذ ایران در جنوب سوریه را فراهم می کند. از سویی، اسرائیل نمی خواهد بنشیند و منتظر خطرات در جنوب این کشور باشد.
بی میلی تل آویو برای تن دادن به توافق امنیتی با دمشق
تارنمای الجزیره نوشت: همین بهانه ها عاملی است که مانع از انعطاف پذیری لازم برای دستیابی به توافق امنیتی با سوریه شود و ابداع موضوع گشایش گذرگاه به سویدا راهی برای اسرائیل بود تا از امضای توافق با دمشق طفره برود.
این موضوع یعنی گریز از توافق امنیتی با سوریه را می توان در گفته های افسران سابق موساد و برخی ژنرالهای بازنشسته ارتش اسرائیل ملاحظه کرد، آنها مطالبی را می گویند که افسران در حال خدمت نمی توانند بر زبان بیاورند زیرا به مثابه موضع رسمی تل آویو خواهد بود.
به گزارش الجزیره، افسران سابق موساد و ژنرالهای بازنشسته ارتش اسرائیل همگی تاکید دارند که دستیابی به توافق امنیتی به نفع اسرائیل در این مرحله نیست زیرا امکان هرگونه تحرک را از ارتش آن می گیرد و باید تعهداتی در زمینه عقب نشینی بدهند، بدون اینکه دستاوردی داشته باشند. هم اکنون جنوب سوریه تحت سیطره آنها و دمشق نیز در تیررس اسرائیل است و بر منابع بزرگ آبی قنیطره و درعا سیطره دارد و به ندرت خطری از سوریه متوجه آنهاست،بنابراین ضرورتی برای دست کشیدن از دستاوردهای ژئوپلتیک گرانبها وجود ندارد.
با این حال، این ارزیابی اسرائیل، اگرچه مبتنی بر دادههایی است که بیشتر آنها دقیق هستند، اما تداوم این وضع شرایطی را به وجود می آورد که مانع از تثبیت تحرکات اسرائیل می شود. از سویی هر نظامی در دمشق فارغ از گرایش ها، اگر نتواند از طریق مذاکره و میانجی گری از این وضع خارج شود، خود را در برابر گزینه های سختی خواهد یافت. گسترش دامنه سیطره اسرائیل بر دمشق از طریق بلعیدن حومه آن تا حد زیادی، مقامات دمشق را در تنگنا قرار می دهد. این امر به طور قابل توجهی انعطافپذیری مقامات سوری را تضعیف و عملگرایی آن را در میدان تضعیف میکند و اگر اسرائیل به این مسیر ادامه دهد، جنگ تنها گزینه و اجتنابناپذیر خواهد بود.
آیا می توان به طرح ترامپ دل بست؟
الجزیره در ادامه افزود: دولت دونالد ترامپ به دنبال ایجاد یک نظم امنیتی جدید در خاورمیانه است که ناشی از ملاحظات ژئوپلیتیکی ناشی از برداشتها از هژمونی مداوم بر بازیگران کلیدی جهانی است. این نظم امنیتی جدید جایگزین نظم قبلی خواهد شد که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در اوایل دهه ۱۹۹۰ برقرار شد. اثرات آن پس از جنگهای اخیر اسرائیل در منطقه کمرنگ شده و در واقع به بنبست رسیده است.
با این حال، نمیتوان از ابراز علاقه واشنگتن به کشورهای منطقه به عنوان تضمینی برای جلوگیری از حمله اسرائیل به سوریه استفاده کرد. از سویی نمی توان به اشتیاق ترامپ برای توقف جنگ اسرائیل علیه غزه و پیاده کردن همان سیاست در زمینه سوریه، دل بست زیرا جنگ غزه حداقل در نگاه ترامپ نه تنها اهمیت چندانی ندارد بلکه برعکس تلفات آن برای آمریکایی ها و اسرائیلی ها بیش از دستاوردهایش است.
از سویی، واشنگتن حامی توافق امنیتی میان تل آویو و دمشق طبق شروط مدنظر اسرائیل است، نه طبق منطقه سیاسی و قواعد قانون بین المللی، از این رو با فشار تل آویو بر نظام جدید سوریه مخالفتی نخواهد کرد و گواه آن نیز، عدم مخالفت حتی در حد کلام با نقض حاکمیت سوریه از سوی تل آویو است. این بدان مفهوم است که واشنگتن روند ایجاد نظام امنیتی خاورمیانه را از منافع امنیتی اسرائیل در سوریه جدا می کند.
خطر اساسی برای سوریه، تداوم ترکیب کابینه افراطی حاکم بر اسرائیل است.