اطلاعات نوشت: عشایر کهگیلویه و بویراحمد که سال‌ها به‌عنوان ستون تولید و نماد خوداتکایی شناخته می‌شدند، امروز در شرایطی سخت و نگران‌کننده به سر می‌برند تا جایی که خشکسالی، گرانی نهاده‌های دامی و نبود حمایت کافی از سوی نهادهای مسئول، فشار مضاعفی بر زندگی این قشر وارد کرده است.
در این استان بیش از ۲۲هزار و ۴۲۱خانوار عشایری زندگی می‌کنند که معادل ۱۲درصد جمعیت کل استان هستند و با داشتن بیش از ۱میلیون و ۲۰۰هزار رأس دام، سهمی تعیین‌کننده در تولید ۴۵درصد گوشت مصرفی، ۳۵درصد صنایع دستی و بخش قابل‌توجهی از لبنیات مردم استان دارد، اما با این وجود بسیاری از عشایر می‌گویند که دیگر ادامه این شیوه زندگی برایشان ممکن نیست و ناچارند دام‌های خود را بفروشند تا از پس هزینه‌های روزمره برآیند.
در مسیر ییلاقی مارگون به دنا، چشم‌انداز سیاه‌چادرها دیگر پررونق نیست و بسیاری از چادرها خالی‌اند یا فقط چند رأس دام در اطراف آنها دیده می‌شود ، زنانی که تا چندی قبل در حال دوشیدن شیر و تهیه لبنیات بودند، اکنون از کاهش تولید گلایه دارند و برخی حتی ناچار شده‌اند دستگاه‌های کره‌گیری خود را بفروشند تا خرج خوراک دام باقی‌مانده را تأمین کنند.
در بازار دام گچساران، صف‌های طویلی از عشایر دیده می‌شود که برای فروش دام‌هایشان آمده‌اند . یکی از آنها می‌گوید: اگر امروز نفروشیم، فردا دام‌هایمان از گرسنگی تلف می‌شوند.
در این میان دلال‌ها بیشترین سود را می‌برند؛ آنها دام را از عشایر با قیمت پایین می‌خرند و چند ساعت بعد در شهر به ۲ یا ۳برابر قیمت می‌فروشند. بسیاری از عشایر از نبود میدان رسمی خرید دام زنده در استان گلایه دارند و می‌گویند؛ اگر چنین مرکزی وجود داشت، دست دلالان کوتاه و سود واقعی به تولیدکننده می‌رسید.
کمبود و گرانی علوفه یکی از مهم‌ترین مشکلات عشایر است، جو، ذرت و سبوس در بازار آزاد با قیمت‌هایی چندبرابر سال گذشته عرضه می‌شود و هر کیسه ۴۰کیلوگرمی جو در بازار بیش از ۸۸۰هزار تومان قیمت دارد، در حالی‌که توان مالی اکثر دامداران برای خرید آن بسیار پایین است.
ضرورت اصلاح ساختار دامداری‌های سنتی
مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های عشایری استان کهگیلویه و بویراحمد دراین باره می‌گوید: امسال با خشکسالی بی‌سابقه‌ای مواجهیم و مراتع به شدت خشک شده‌اند که دامداران ناچارند همه خوراک دام را خریداری کنند ،البته برای کمک به عشایر حدود ۸۰۰تن جو دولتی خریداری و آماده توزیع شده است، اما این میزان پاسخگوی نیاز ده‌ها هزار راس دام در استان نیست.
جواد الهی ادامه می‌دهد: تأمین علوفه مورد نیاز دامداران و عشایر استان با توجه به شرایط خاص خشکسالی امسال به عنوان اولویت در دستور کار قرار گرفت و از آنجایی که استفاده از نهاده‌های دامی با کیفیت موجب افزایش عملکرد و بهبود سلامت دام‌ها می‌شود، نهاده‌های دامی باکیفیت در صنعت دامداری از اهمیت بالایی برخوردار هستند.
وی با تأکید بر ضرورت اصلاح ساختار دامداری‌های سنتی در استان می‌گوید: شرکت‌های تعاونی تغییر الگوی دامداری از روش سنتی به صنعتی را به عنوان اولویت هدف گذاری کردند، که تحقق این امر نیازمند استقبال و مشارکت دامداران است.
کرم‌علی موسوی، یکی از عشایر منطقه هم با چشمانی نگران به گله نیمه‌خالی‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید: پارسال۳۰۰ رأس گوسفند داشتم، اما اکنون کمتر از ۱۰۰ رأس مانده است و مجبور شده‌ام بقیه را بفروشم تا علوفه برای این چند راس خریداری کنم. قیمت گوشت در بازار افزایش یافته اما سهم ما هیچ تغییری نکرده است و تمامی سود به جیب واسطه‌ها می‌رود.
اطلاعات نوشت: عشایر کهگیلویه و بویراحمد که سال‌ها به‌عنوان ستون تولید و نماد خوداتکایی شناخته می‌شدند، امروز در شرایطی سخت و نگران‌کننده به سر می‌برند تا جایی که خشکسالی، گرانی نهاده‌های دامی و نبود حمایت کافی از سوی نهادهای مسئول، فشار مضاعفی بر زندگی این قشر وارد کرده است.
در این استان بیش از ۲۲هزار و ۴۲۱خانوار عشایری زندگی می‌کنند که معادل ۱۲درصد جمعیت کل استان هستند و با داشتن بیش از ۱میلیون و ۲۰۰هزار رأس دام، سهمی تعیین‌کننده در تولید ۴۵درصد گوشت مصرفی، ۳۵درصد صنایع دستی و بخش قابل‌توجهی از لبنیات مردم استان دارد، اما با این وجود بسیاری از عشایر می‌گویند که دیگر ادامه این شیوه زندگی برایشان ممکن نیست و ناچارند دام‌های خود را بفروشند تا از پس هزینه‌های روزمره برآیند.
در مسیر ییلاقی مارگون به دنا، چشم‌انداز سیاه‌چادرها دیگر پررونق نیست و بسیاری از چادرها خالی‌اند یا فقط چند رأس دام در اطراف آنها دیده می‌شود ، زنانی که تا چندی قبل در حال دوشیدن شیر و تهیه لبنیات بودند، اکنون از کاهش تولید گلایه دارند و برخی حتی ناچار شده‌اند دستگاه‌های کره‌گیری خود را بفروشند تا خرج خوراک دام باقی‌مانده را تأمین کنند.
در بازار دام گچساران، صف‌های طویلی از عشایر دیده می‌شود که برای فروش دام‌هایشان آمده‌اند . یکی از آنها می‌گوید: اگر امروز نفروشیم، فردا دام‌هایمان از گرسنگی تلف می‌شوند.
در این میان دلال‌ها بیشترین سود را می‌برند؛ آنها دام را از عشایر با قیمت پایین می‌خرند و چند ساعت بعد در شهر به ۲ یا ۳برابر قیمت می‌فروشند. بسیاری از عشایر از نبود میدان رسمی خرید دام زنده در استان گلایه دارند و می‌گویند؛ اگر چنین مرکزی وجود داشت، دست دلالان کوتاه و سود واقعی به تولیدکننده می‌رسید.
کمبود و گرانی علوفه یکی از مهم‌ترین مشکلات عشایر است، جو، ذرت و سبوس در بازار آزاد با قیمت‌هایی چندبرابر سال گذشته عرضه می‌شود و هر کیسه ۴۰کیلوگرمی جو در بازار بیش از ۸۸۰هزار تومان قیمت دارد، در حالی‌که توان مالی اکثر دامداران برای خرید آن بسیار پایین است.
ضرورت اصلاح ساختار دامداری‌های سنتی
مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های عشایری استان کهگیلویه و بویراحمد دراین باره می‌گوید: امسال با خشکسالی بی‌سابقه‌ای مواجهیم و مراتع به شدت خشک شده‌اند که دامداران ناچارند همه خوراک دام را خریداری کنند ،البته برای کمک به عشایر حدود ۸۰۰تن جو دولتی خریداری و آماده توزیع شده است، اما این میزان پاسخگوی نیاز ده‌ها هزار راس دام در استان نیست.
جواد الهی ادامه می‌دهد: تأمین علوفه مورد نیاز دامداران و عشایر استان با توجه به شرایط خاص خشکسالی امسال به عنوان اولویت در دستور کار قرار گرفت و از آنجایی که استفاده از نهاده‌های دامی با کیفیت موجب افزایش عملکرد و بهبود سلامت دام‌ها می‌شود، نهاده‌های دامی باکیفیت در صنعت دامداری از اهمیت بالایی برخوردار هستند.
وی با تأکید بر ضرورت اصلاح ساختار دامداری‌های سنتی در استان می‌گوید: شرکت‌های تعاونی تغییر الگوی دامداری از روش سنتی به صنعتی را به عنوان اولویت هدف گذاری کردند، که تحقق این امر نیازمند استقبال و مشارکت دامداران است.
کرم‌علی موسوی، یکی از عشایر منطقه هم با چشمانی نگران به گله نیمه‌خالی‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید: پارسال۳۰۰ رأس گوسفند داشتم، اما اکنون کمتر از ۱۰۰ رأس مانده است و مجبور شده‌ام بقیه را بفروشم تا علوفه برای این چند راس خریداری کنم. قیمت گوشت در بازار افزایش یافته اما سهم ما هیچ تغییری نکرده است و تمامی سود به جیب واسطه‌ها می‌رود.