روزنامه خراسان نوشت: هاشمیان بعد از تساوی‌های بی‌روح و بازی‌های کسل‌کننده بالاخره با پرسپولیس باخت را هم تجربه کرد. مربی که بعد از هر بازی در جملاتی تکراری مدعی می‌شد از بازی بعدی محکوم به پیروزی هستند اما هنوز نه تاکتیک تیمش را شناخته نه ترکیبش را. او در دقایق پایانی بازی با خیبر به سوی سبک بازی دوران علی پروین روی آورد تا با ارسال‌های بلند و بی‌هدف بتواند کار را به تساوی بکشاند. هرچند تیمش بعد از گل دقیقه ۹۰ شانس گل پیروزی را هم داشت اما خیبر که جسورانه بازی می‌کرد گل دوم را هم زد تا هاشمیان که با لشکری از بازیکنان گران‌قیمت بازی ضعیفی را ارائه می‌کرد و فقط به ساختار دفاعی و نباختن تیمش می‌بالید در یک بازی هم ببازد هم دو گل دریافت کند.
آقای هاشمیان کاش به موقع می‌رفتی!
وحید هاشمیان که به‌خاطر سبک بازی‌اش در آلمان به هلی‌کوپتر معروف بود، شخصیتی آرام و دوست‌داشتنی در فوتبال ماست؛ اما قطعاً پرسپولیس برای او بزرگ بود؛ همه آن‌هایی که خیر و صلاح پرسپولیس و به‌خصوص هاشمیان را می‌خواستند معتقد بودند وحید باید از تیم‌های کوچک‌تری شروع می‌کرد تا عیار واقعی‌اش در مربیگری را نشان دهد. بعد هم که تیم را قبول کرد توصیه همه این بود که قبل از فیفادی اخیر استعفا دهد اما او با اصرارش به ماندن وجه خوبی را که در فوتبال داشت خراب کرد تا با نوعی رفتار خودخواهانه در ذهن هواداران بماند.
عملیات غیرممکن وحید
هاشمیان با پرسپولیس از ۷ بازی فقط ۸ امتیاز گرفته، آماری که با این همه ستاره غیرممکن است. در همین بازی هم هاشمیان بار دیگر نشان داد ترکیبش را نمی‌شناسد. وقتی اورونوف و صادقی در نیمه دوم بازی را متحول کردند چرا باید نیمه اول کاظمیان و بیفوما با حداقل تاثیر بازی کنند؟ علت پشت مهاجم بازی کردن عالیشاه که اساساً وینگر است چه بود؟ بیفوما بعد از چند فیفا دی و ریکاوری باید ثابت کند که بازیکنی خسته و بی‌تاثیر است؟ چرا باید پرسپولیس تیمی باشد که در یک نیمه با مالکیت ۶۳ درصدی توپ روی تنها موقعیت حریف گل بخورد؟ هاشمیان با این تیم چه کرده که بازیکنانی مثل محمدی، براجعه، حتی پیام نیازمند از دوران اوج دور هستند؟ چه اصراری به استفاده از سروش رفیعی است؟ چرا جنس تعویض‌ها فقط تغییر نفرات بود نه شکل و فرم بازی؟
در این بازی چه دیدیم؟
پرسپولیس و خیبر در نیمه اول کم هیجان، بی‌کیفیت و اعصاب خردکن بود؛ تیم هاشمیان ضعیف بازی کرد، خیبر که روی اشتباه براجعه و نیازمند به گل رسید و فقط دفاع می‌کرد، گزارش یک طرفه گزارشگر، کیفیت بد چمن و فیلمبرداری عجیب هم که شرایط را غیرقابل تحمل‌تر کرد. در نیمه دوم با حضور اورونوف، عالیشاه هم بهتر بازی کرد، صادقی هم در آن طرف موتور تیم را روشن کرد و رفتن رفیعی و آمدن عمری هم کمک کرد قرمزها سراپا حمله شوند؛ اما از طرفی خیبر وقت‌کشی زیادی داشت؛ داور هم با سوت‌های زیاد و بعضاً اشتباه ریتم را می‌کشت. از طرف دیگر خود پرسپولیس زیاد حمله می‌کرد اما حملاتش بی‌کیفیت و کم اثر بود. تک موقعیت‌ها و ریباندها هم با واکنش‌های جالب دیناروند دروازه‌بان خیبر دفع می‌شد. اما در نهایت جسارت خیبر و انتحاری بازی کردن تیم هاشمیان باعث شد پرسپولیس اولین شکستش در این فصل را تجربه کند و خیبر هم بعد از سه باخت از بحران خارج شود.
هفته‌ای پر از تغییر در جدول لیگ
خیبر با این برد ارزشمند، تنها یک پله پایین‌تر از آبی‌های پایتخت در رده چهارم ایستاد. گل‌گهر با شکست چادرملو صدرنشین شد و تفاضل گل خوبی هم دارد. سپاهان و استقلال با پیروزی‌های این هفته نشان دادند که دوباره جان گرفته‌اند. آلومینیوم با غلبه بر پیکانِ بدون آقای گل، به رتبه دوم رسید و فجر پیروز شمس‌آذر ته‌جدولی را مغلوب کرد. فولاد و ذوب‌آهن هم مساوی کردند؛ نتیجه‌ای که هر دو تیم را در منطقه خطر نگه داشت و فشار را بر حدادی‌فر و گل‌محمدی بیشتر کرد.
روزنامه خراسان نوشت: هاشمیان بعد از تساوی‌های بی‌روح و بازی‌های کسل‌کننده بالاخره با پرسپولیس باخت را هم تجربه کرد. مربی که بعد از هر بازی در جملاتی تکراری مدعی می‌شد از بازی بعدی محکوم به پیروزی هستند اما هنوز نه تاکتیک تیمش را شناخته نه ترکیبش را. او در دقایق پایانی بازی با خیبر به سوی سبک بازی دوران علی پروین روی آورد تا با ارسال‌های بلند و بی‌هدف بتواند کار را به تساوی بکشاند. هرچند تیمش بعد از گل دقیقه ۹۰ شانس گل پیروزی را هم داشت اما خیبر که جسورانه بازی می‌کرد گل دوم را هم زد تا هاشمیان که با لشکری از بازیکنان گران‌قیمت بازی ضعیفی را ارائه می‌کرد و فقط به ساختار دفاعی و نباختن تیمش می‌بالید در یک بازی هم ببازد هم دو گل دریافت کند.
آقای هاشمیان کاش به موقع می‌رفتی!
وحید هاشمیان که به‌خاطر سبک بازی‌اش در آلمان به هلی‌کوپتر معروف بود، شخصیتی آرام و دوست‌داشتنی در فوتبال ماست؛ اما قطعاً پرسپولیس برای او بزرگ بود؛ همه آن‌هایی که خیر و صلاح پرسپولیس و به‌خصوص هاشمیان را می‌خواستند معتقد بودند وحید باید از تیم‌های کوچک‌تری شروع می‌کرد تا عیار واقعی‌اش در مربیگری را نشان دهد. بعد هم که تیم را قبول کرد توصیه همه این بود که قبل از فیفادی اخیر استعفا دهد اما او با اصرارش به ماندن وجه خوبی را که در فوتبال داشت خراب کرد تا با نوعی رفتار خودخواهانه در ذهن هواداران بماند.
عملیات غیرممکن وحید
هاشمیان با پرسپولیس از ۷ بازی فقط ۸ امتیاز گرفته، آماری که با این همه ستاره غیرممکن است. در همین بازی هم هاشمیان بار دیگر نشان داد ترکیبش را نمی‌شناسد. وقتی اورونوف و صادقی در نیمه دوم بازی را متحول کردند چرا باید نیمه اول کاظمیان و بیفوما با حداقل تاثیر بازی کنند؟ علت پشت مهاجم بازی کردن عالیشاه که اساساً وینگر است چه بود؟ بیفوما بعد از چند فیفا دی و ریکاوری باید ثابت کند که بازیکنی خسته و بی‌تاثیر است؟ چرا باید پرسپولیس تیمی باشد که در یک نیمه با مالکیت ۶۳ درصدی توپ روی تنها موقعیت حریف گل بخورد؟ هاشمیان با این تیم چه کرده که بازیکنانی مثل محمدی، براجعه، حتی پیام نیازمند از دوران اوج دور هستند؟ چه اصراری به استفاده از سروش رفیعی است؟ چرا جنس تعویض‌ها فقط تغییر نفرات بود نه شکل و فرم بازی؟
در این بازی چه دیدیم؟
پرسپولیس و خیبر در نیمه اول کم هیجان، بی‌کیفیت و اعصاب خردکن بود؛ تیم هاشمیان ضعیف بازی کرد، خیبر که روی اشتباه براجعه و نیازمند به گل رسید و فقط دفاع می‌کرد، گزارش یک طرفه گزارشگر، کیفیت بد چمن و فیلمبرداری عجیب هم که شرایط را غیرقابل تحمل‌تر کرد. در نیمه دوم با حضور اورونوف، عالیشاه هم بهتر بازی کرد، صادقی هم در آن طرف موتور تیم را روشن کرد و رفتن رفیعی و آمدن عمری هم کمک کرد قرمزها سراپا حمله شوند؛ اما از طرفی خیبر وقت‌کشی زیادی داشت؛ داور هم با سوت‌های زیاد و بعضاً اشتباه ریتم را می‌کشت. از طرف دیگر خود پرسپولیس زیاد حمله می‌کرد اما حملاتش بی‌کیفیت و کم اثر بود. تک موقعیت‌ها و ریباندها هم با واکنش‌های جالب دیناروند دروازه‌بان خیبر دفع می‌شد. اما در نهایت جسارت خیبر و انتحاری بازی کردن تیم هاشمیان باعث شد پرسپولیس اولین شکستش در این فصل را تجربه کند و خیبر هم بعد از سه باخت از بحران خارج شود.
هفته‌ای پر از تغییر در جدول لیگ
خیبر با این برد ارزشمند، تنها یک پله پایین‌تر از آبی‌های پایتخت در رده چهارم ایستاد. گل‌گهر با شکست چادرملو صدرنشین شد و تفاضل گل خوبی هم دارد. سپاهان و استقلال با پیروزی‌های این هفته نشان دادند که دوباره جان گرفته‌اند. آلومینیوم با غلبه بر پیکانِ بدون آقای گل، به رتبه دوم رسید و فجر پیروز شمس‌آذر ته‌جدولی را مغلوب کرد. فولاد و ذوب‌آهن هم مساوی کردند؛ نتیجه‌ای که هر دو تیم را در منطقه خطر نگه داشت و فشار را بر حدادی‌فر و گل‌محمدی بیشتر کرد.