طرفداری | کلاس اینگسون (Klas Ingesson) زاده 20 اوت 1968 در شهر اُدسهُگ سوئد است. او در پست‌های هافبک دفاعی و هافبک مرکزی بازی می‌کرد. کلاس، فوتبالش را در سال 1975 از تیم‌های پایه اودسهگ شروع کرد و پس از 11 سال حضور در این باشگاه، به تیم بزرگسالان گوتنبرگ ملحق شد. نخستین بازی این بازیکن برای گوتنبرگ در پلی‌آف قهرمانی سوئد در سال 1987 برابر نورکوپینگ به ثبت رسید. چهار فصل همکاری کلاس با گوتنبرگ، علاوه بر آمار کلی 53 بازی و 9 گل، دو قهرمانی در لیگ برتر سوئد، یک قهرمانی در جام یوفا و یک قهرمانی در جام اینترتوتو را در کارنامه او به ثبت رساند. پس از این فصول موفق در سوئد، اینگسون برای برداشتن گامی بزرگ‌تر در نقل و انتقالات سال 1990 میلادی آماده می‌شد. برای خرید این بازیکن، رقابت سختی میان دو باشگاه بایر لورکوزن و میشلن بلژیک صورت گرفت. کلاس، حضور در بلژیک را قدمی کوتاه اما معقول‌تر از حضور در بوندسلیگا می‌دانست و اصرار به قرارداد با میشلن داشت اما بایر لورکوزن با مبلغ مدنظر سران باشگاه گوتنبرگ موافقت کرده بود تا جابه‌جایی این هافبک، سخت شود. سرانجام پس از کشمکش‌های متعدد که پای فیفا را نیز به آن باز کرد، اینگسون با 4.5 میلیون کرون که 5.5 میلیون یورو کمتر از پیشنهاد لورکوزن بود، راهی میشلن بلژیک شد. او در این باشگاه بلژیکی، آمارهای 41 بازی و هفت گل در فصل 91-1990، 40 بازی و 12 گل در فصل 92-1991 و 39 بازی و 12 گل در فصل 93-1992 را به ثبت رساند.
در سال 1993، این بازیکن برای ادامه ماجراجویی‌هایش، پیشنهاد 18 میلیون کرونی باشگاه آیندهوون هلند را پذیرفت و چالش جدیدی را در سرزمین گل‌ها آغاز کرد. دوری چهارماهه از میادین فوتبالی، حضور این بازیکن در آیندهوون را چندان موفقیت‌آمیز نکرد و او با آمار 14 بازی، یک گل و یک پاس گل، این تیم هلندی را پس از یک سال، ترک کرد. مقصد بعدی اینگسون، باشگاه شفیلد ونزدی در لیگ برتر انگلستان بود که او را با مبلغی معادل 1.2 میلیون یورو خریداری کرد. او در بازی‌های زیادی تیم انگلیسی را همراهی نکرد اما توانست دروازه تیم‌های اورتون و آرسنال را باز کرده و به آمار 15 بازی و دو گل، دست یابد. مصدومیت از ناحیه کشاله ران، حضور این بازیکن در ترکیب باشگاه ونزدی را بسیار محدود کرد. در 27 سالگی اینگسون بود که پیشنهاد جدیدی از سوی باشگاهی در سری‌آ به او رسید. او در سال 1995، با مبلغی معادل 1.5 میلیون یورو راهی باری شد و در هفته دهم سری‌آ برابر پادووا، نخستین بازی خود را به ثبت رساند.
در فصل نخست همکاری با باری، او تنها توانست تا دروازه باشگاه اینتر را باز کند و آمارش را به 24 بازی و یک گل رساند. سقوط با باری، اتفاقی نبود که او را از این باشگاه جدا کند؛ کلاس با ادامه همکاری خود با این باشگاه، آمار 41 بازی، شش گل و یک پاس گل را ثبت کرده و آن‌ها را به سطح نخست فوتبال ایتالیا بازگرداند. در بازگشت به سطح برتر، این هافبک سوئدی به کاپیتان باری تبدیل شد و موفق به گلزنی در دو بازی رفت و برگشت فصل برابر لچه و امپولی شد. 37 بازی، پنج گل و دو پاس گل، حاصل این فصل کلاس بود. او برای حضور در باری، از بازی در تیم ملی سوئد گذشته بود و به جایگاهی ویژه در میان طرفداران این باشگاه رسید. مشکلات مالی باشگاه باری باعث شد تا آن‌ها در سال 1998، ستاره خود را به باشگاه بولونیا بفروشند. در فصل نخست حضور در بولونیا، این بازیکن در ترکیب اصلی آن‌ها حضور فعالی داشت و توانست تا به قهرمانی جام اینترتوتو دست یابد. کلاس به همراه این باشگاه ایتالیایی، موفق به پیش‌روی تا مرحله نیمه نهایی جام یوفا شد و در این راه، دروازه باشگاه اسلاویا پراگ را در دیدار رفت مرحله دوم تورنمنت، باز کرد. آمار این فصل کلاس در بولونیا، 53 بازی، چهار گل و چهار پاس گل بود.
اینگسون، یک فصل دیگر برای بولونیا بازی کرد و آمار 41 بازی، سه گل و دو پاس گل را ثبت کرد. او در مدت زمان همکاری‌اش با باشگاه بولونیا، پنج پنالتی زد که هر پنج پنالتی به گل تبدیل شد؛ این مهم باعث شد تا کلاس، رکورد 100 درصد گلزنی از روی نقطه پنالتی را در پیراهن بولونیا تجربه کند. او در یکی از طلایی‌ترین سال‌های تاریخ بولونیا، در این باشگاه بازی کرد و برای بقای خود، حتی پیشنهاد یوونتوس را رد کرد. کلاس در سال 2000، مورد توجه مارسی قرار گرفت زیرا در سالی که بولونیا و مارسی در نیمه نهایی جام یوفا برابر یکدیگر قرار گرفته بودند، این هافبک سوئدی، بهترین فرم فوتبالی‌اش را ارائه کرده بود. او در مارسی با بازیکنان بزرگی هم‌باشگاهی شد اما عمر حضورش، بیشتر از شش ماه نبود. کلاس در 14 بازی پیراهن مارسی را برتن کرد و در نقل و انتقالات زمستانی 2001، راهی لچه شد. حضور در لچه که رقیب دیرینه باشگاه باری بود، اگرچه به مذاق هواداران سابق کلاس خوش نبود اما خاطرات و میراث این هافبک سوئدی در جمع خروس‌ها، آن‌قدر قابل احترام بود که به بی‌احترامی آنان منتهی نشد. 19 بازی، یک گل و دو پاس گل، حاصل حضور این بازیکن در لچه بود. او در پایان فصل، به دلیل نیاز ضروری‌اش به بازگشت به سوئد، تصمیم به خداحافظی از دنیای فوتبال گرفت.
نخستین بازی ملی کلاس برای تیم ملی سوئد در سال 1989 برابر الجزایر صورت گرفت؛ او در این دیدار بسیار درخشید و موفق به بریس برابر این کشور آفریقایی شد. پس از شروعی پرقدرت و گلزنی برابر آلبانی، امارات و ولز (بریس)، او در جام جهانی 1990، تیم ملی سوئد را همراهی کرد و در سه بازی به میدان رفت. اینگسون در یورو 1992، عملکرد بسیار موفقی را به همراه سایر هم‌تیمی‌هایش داشت و تا مرحله نیمه نهایی تورنمنت پیش‌روی کرد. اینگسون در دیدار نیمه نهایی برابر آلمان، دو پاس گل داد اما این مهم به صعود سوئد، کمکی نکرد. در حالی که شش روز قبل از شروع جام جهانی 1994، اینگسون درگیر مصدومیت از ناحیه مهره گردن بود، کار با روان‌شناسان ورزشی و استفاده از گردن‌بند طبی، او را برای نخستین بازی کشورش در این تورنمنت آماده کرد. کلاس، ستاره تیم ملی سوئد در این دوره از جام‌های جهانی بود و به همراه آن‌ها، رتبه سوم این تورنمنت را به دست آورد. گل کردن پنالتی در ضیافت پنالتی‌های مرحله یک‌چهارم نهایی برابر رومانی و پاس گل در دیدار رده‌بندی برابر بلغارستان، از لحظات مهم اینگسون در این جام جهانی بود. او پس از پایان جام جهانی، حضورش در تیم ملی کشورش را کمرنگ‌تر دید و پس از دیدار سال 1998 برابر اسپانیا، دیگر در رده ملی دیده نشد. او با 57 بازی، 13 گل و چهار پاس گل، این ماجراجویی را تمام کرد. اینگسون پس از اتمام فوتبال، مدتی به مناطق روستایی سوئد بازگشت و به چوب‌بری مشغول شد. با این حال، کام هواداران فوتبال از شنیدن خبر ابتلای او به سرطان مغز استخوان، تلخ شد. اینگسون به مدت یک سال با سرطان مبارزه کرد و پس از بهبودی، تصمیم گرفت تا مربیگری را شروع کند. پس از عملکرد خوب در تیم‌های پایه الفسبورگ سوئد، او در سال 2013، سرمربی تیم اصلی این باشگاه شد و در 10 بازی، 14 امتیاز به دست آورد. در دوران تصدی نیمکت الفسبورگ، بیماری اینگسون بسیار پیشرفت کرد و او در برخی مسابقات، مجبور به استفاده از عصا شد. سرانجام ادامه بیماری، او را مجبور به کناره‌گیری از مربیگری کرد. اینگسون در روز 29 اکتبر 2014، در سن 46 سالگی، در خوابی ابدی فرو رفت و در آرامستان شهر زادگاهش، ادسهگ، به خاک سپرده شد.
