خبرگزاری اهلبیت(ع) ابنا:
رهبر معظم انقلاب اسلامی در اولین روز سال جدید ۱۴۰۴ در دیدار با هزاران نفر از قشرهای مختلف مردم، با اشاره به شکست دشمنان در دور کردن مردم از معنویات، ایام نخست امسال را متعلق به امیرالمؤمنین یعنی قله رفیع عدالت، تقوا و گذشت خواندند و گفتند: ملت ایران و ملت های مسلمان برای استفاده از درسهای حضرت علی(ع) به عنوان برترین انسانها بعد از پیامبر(ص)، به نهجالبلاغه مراجعه کنند و فعالان عرصه فرهنگی به مطالعه و آموزش این کتاب عظیم توجه ویژه داشته باشند.
توصیه حضرت آیتالله خامنهای به توجه و استفاده بیشتر از نهجالبلاغه در حالی صورت میگیرد که ایران و جهان اسلام خصوصا جوامع پیرو اهلبیت(ع) شرایط خطیر و حساسی را پشت سر میگذارنند.
با توجه به تأکیدات رهبر معظم انقلاب، خبرگزاری ابنا امسال اهتمام ویژهای به نشر آموزههای نهج البلاغه دارد. از این رو حجت الاسلام و المسلمین «محمد نمازی» استاد حوزه و پژوهشگر نهج البلاغه در سلسله ویدیوهایی به تشریح جایگاه و معارف نهج البلاغه میپردازد.
باسمه تعالی
بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و الله خیر ناصر و معین.
یکی از بهترین خطبهها، خطبهی 144 است که حضرت علی علیهالسلام برای ما جایگاه اهل بیت عصمت و طهارت(ع) را معرفی میکنند و اینکه ما چه وظیفهای نسبت به آن بزرگواران داریم؟
حضرت در پایان این خطبه میفرماید: «أَیْنَ الْعُقُولُ الْمُسْتَصْبِحَةُ بِمَصَابِیحِ الْهُدَی» کجایند عقلهای روشنیخواه از چراغهای هدایت؟ «إنّ الحسین مصباح الهدی»، اگر امام حسین(ع) چراغ هدایت است، همهی اهل بیت(ع) هم مصابیح هدی هستند. مصداق اصلی آن اهل بیت(ع) است. میفرماید: کجایند عقلهای روشنیخواه، «مُسْتَصْبِحَةُ بِمَصَابِیحِ الْهُدَی» از این چراغهای هدایت؟ یعنی ما به عقل بسنده نمیکنیم، ضد عقل نیستیم، بسنده نمیکنیم، چون عقل کامل امام و معصوم است. در برابر این عقل در همین نهج البلاغه خواندیم، کسی که گرفتار حرامخواری و شرابخواری است، عقل او دیگر حفظ نمیشود و یا جای دیگر فرمود: «کَمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِیرٍ تَحْتَ هَوَی أَمِیرٍ»؛ چه عقلهایی که اسیر و تحت هوای نفس هستند که هوای نفس امیر است. اینجا میفرماید: کجایند عقلهایی که به سراغ چراغهای هدایت یعنی اهل بیت(ع) میروند؟ یعنی این عقل درست کار میکند، یک چیزهایی فهمیده و به دنبال آن عقل برتر میرود.
«وَ الْأَبْصَارُ اللَّامِحَةُ إِلَی مَنَارِ التَّقْوَی» کجایند آن چشمهای دوخته شده به منار تقوا؟ اگر تقوا مهم است و در نهج البلاغه هم این همه آمده، آن منار تقوا، یعنی آن علامتها و نشانهها و محلهای نورانی تقوا، خود اهل بیت(ع) هستند. کجایند «أَبْصَارُ اللَّامِحَةُ»، یعنی آن چشمهایی که به یک جایی دوخته شده است، به کجا؟ به منار تقوا که خود اهل بیت عصمت و طهارت(ع) هستند.
«أَیْنَ الْقُلُوبُ الَّتِی وُهِبَتْ لِلَّهِ» کجایند قلبهای هدیه شده و هبه شده به خدا؟ قلب جایگاه خداوند است «الْقَلْبُ حَرَمُ اللَّهِ فَلَا تُسْکِنْ حَرَمَ اللَّهِ غَیْرَ اللَّهِ»، این قلب صاحبی دارد که باید به همان داد. اینجا میفرماید: «أَیْنَ» کجایند؟ یعنی قلب اینطوری خوب است که «وُهِبَتْ لِلَّهِ وَ عُوقِدَتْ عَلَی طَاعَةِ اللَّهِ» برای همیشه پیمان بسته که طاعت خدا کند. «تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم/ بعد از تو روا باشد نقض همه پیمانها». میفرماید: این عقول کجا هستند؟ این قلوب کجا هستند؟ این چشمها کجا هستند؟ یعنی ما باید اینطوری باشیم.
حضرت در ادامه میفرماید: به جای این مردم چه کردند؟ «ازْدَحَمُوا عَلَی الْحُطَامِ»؛ اینها به خاطر مطاع پست دنیا ازدحام کردند «تَشَاحُّوا عَلَی الْحَرَامِ»، به طمع شدید و بخل زیادی که بر حرام داشتند، شُح میگویند. «وَ رُفِعَ لَهُمْ عَلَم الْجَنَّةِ وَ النَّارِ» نشانه و پرچم بهشت و جهنم برای آنها برافراشته شد. «فَصَرَفُوا عَنِ الْجَنَّةِ وُجُوهَهُمْ» اما روی خودشان را از بهشت برگرداندند. «وَ أَقْبَلُوا إِلَی النَّارِ» رو به آتش کردند، چطور؟ «بِأَعْمَالِهِمْ» یعنی خدا این دو راه را نشان داد، نشانهی بهشت و جهنم را به آنها نشان داد. گفتیم که حضرت در خطبهی 156 فرمود: «إِنْ أَطَعْتُمُونِی فَإِنِّی حَامِلُکُمْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ عَلَی سَبِیلِ الْجَنَّةِ» از من اطاعت کنید، من شما را به بهشت میبرم، اما نخواستند و نرفتند. میفرماید: «وَ دَعَاهُمْ رَبُّهُمْ فَنَفَرُوا وَ وَلَّوْا» خدا اینها را صدا زد، اینها در رفتند و روی برگرداندند. «وَ دَعَاهُمُ الشَّیْطَانُ فَاسْتَجَابُوا وَ أَقْبَلُوا» از آن طرف شیطان اینها را فراخواند، اینها اجابت کردند و به او روی آوردند.
پس فراموش نکنیم که عقلی خوب است که به دنبال آن عقل کامل و مصابیح الهدی است. خوش به حال چشمی که به رفتار و گفتار اهل بیت(ع) دوخته شده و خوش به حال قلبی که به خدای متعال هدیه شده است. این قلب پاک و قلب مطهر قلبی است که غیرخدا در او نیست. خداوند این قلب، این عقل و این چشم را روزی ما کند انشاءالله.
و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
..................................
پایان پیام/ 167