خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) _ ابنا: پر شدن جهان از ظلم و جور به این معنی نیست که همه مردم ظالم و متجاوز شوند، بلکه فراگیری ظلم زمانی است که سلطه استکبار همه جا را اشغال کرده و استکبار درصدد ایجاد جامعه جهانی واحد بر محور کفر برآمده باشد (۱). از آخرین پیام رسمی که امام‌خمینی (ره) درباره لزوم استقامت در برابر هجوم نظامی، سیاسی و فرهنگی جهان‌خواران فرمودند، چنین برداشت میشود که چهره ظلمت نهایی که در آخرالزمان باید با آن درگیر شد، در فرهنگ استکباری غرب نمایان شده است. می‌توان گفت دنیای امروز که توسط «فرهنگ مدرنیته» مهندسی شده، همان ظلمت آخرالزمان است؛ به این دلیل که انسان با همه میلهایش به جای خدا نشسته و محور حق و باطل شده است، در مقابل خداوند و احکام الهی در حجاب قرار گرفته‌اند و این همان حاکم شدن فرهنگ اومانیستی است. اکنون که فرهنگ مدرنیته همه حجابهای در مقابل حقیقت را همراه دارد و در واقع تمام نحوههای ظلم به فعلیت رسیده است، مسلمانان باید با خودسازی و دیگرسازی در نفی آن فرهنگ و تحققِ وعده بزرگ الهی، همّت گمارند (۲).
پر شدن جهان از ظلم و جور از علائم ظهور و نه شرایط آن است. علائم ظهور حوادث پراکنده پس از شروع غیبت و قبل از آغاز ظهور هستند و رابطه مستقیم با ظهور امام ندارد؛ ازاین‌رو، انسان نسبت به آنها تکلیفی ندارد (۳)، اما شرایط ظهور، حوادثی هستند که زمینه‌ساز ظهوراند، نزدیک آن واقع میشوند و رابطه مستقیمی با ظهور امام زمان دارد. هر شرطی، علامت ظهور هست، ولی هر علامتی، شرط ظهور نیست (۴)؛ ازاین‌رو، علاوه بر اینکه ظهور، لزوماً با پر شدن جهان از ظلم و جور، اتفاق نمی‌افتد، بلکه در این دوران قطعاً هیچ یک از تکالیف و واجبات ساقط نمی‌شود بلکه منتظران به رغم فسادی که روز به روز فراگیر میشود، بیش از پیش باید خویشتن و جامعه انسانی را برای یاری امام خویش آماده سازند (۵). چراکه ظهور تقدم و تأخر دارد و به اندازهای که جامعه آماده پذیرش حضرت باشد و افراد به خودسازی اهتمام داشته باشند، ظهور زودتر محقق میشود و چنانچه جامعه شایستگی لازم را در خود بهوجود نیاورد، ظهور به تأخیر میافتد. در واقع زمان ظهور اختیاری است، خودسازی و هر عمل صالحی در نزدیک کردن وقت آن مؤثر است (۶).
بنابراین پر شدن جهان از ظلم و جور به معنی پر شدن جهان از ظالم نیست. دوره فراگیری ظلم، زمانی است که اجرای قوانین ظالمانه و تسلط نظام سلطهگر و ظالم بر جهان واقع شود؛ چنانچه چند نفر از سران حکومتهای جهانخوار و استعمارگر، مردم دنیا را از لحاظ اقتصادی، نظامی و ... تحت سلطه خود درمیآورند و بهعنوان دفاع از حقوق بشر و آزادی، هر نوع ظلم و ستمی را بر آنها روا میدارند. پر شدن جهان از ظلم و جور از علائم ظهور است و این علامت لزوماً موجب ظهور نخواهد شد. علاوه بر اینکه با پر شدن جهان از ظلم و جور، تکلیف منتظران برای خودسازی، جهت آماده‌سازی فضای ظهور، دوچندان خواهد شد (۷). هرچه آمادگی مردم، جهت همکاری و یاری امام، بیشتر باشد، احتمال نزدیکی ظهور بیشتر خواهد شد.
پی‌نوشت
۱- اصغر طاهر زاده (۱۳۸۹) جایگاه و معنی واسطه فیض، سوم،اصفهان: لب المیزان، ص ۱۶۰و ۲۲۳.
۲- خمینی، روحالله (۱۳۸۹) صحیفه امام، ج ۲۱، پنجم، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ص ۳۲۵.
۳- رضوانی، علی‌اصغر (۱۳۹۳) علائم ظهور، ششم، قم: مسجد جمکران، ص ۱۶.
۴- رضوی، رسول (۱۳۸۴) امام مهدی (ع)، اول، قم: مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، ص ۱۲۳.
۵- پژوهشکده تحقیقات اسلامی (۱۳۸۶) فرهنگ شیعه، دوم، قم: زمزم هدایت، ص ۲۹۹.
۶- نودهی، علیرضا (۱۳۸۵) نظریه اختیاری بودن ظهور، اول، تهران: موعود عصر(عج)، ص ۲۵.
۷- اوسطی، حسین (۱۳۸۶) دوازده گفتار درباره حضرت مهدی (ع)، اول، تهران: مشعر، ص ۲۱۹.