نمایش «شاهد ۱۳۶» در پارلمان لندن بیش از آن که اقدامی امنیتی باشد، تلاشی برای ترمیم اعتبار سیاسی انگلیس در هماهنگی با واشنگتن است
نمایش پهپاد ایرانی «شاهد ۱۳۶» در صحن پارلمان بریتانیا به بهانه تهدیدی که برای روسیه می‌نامند، صرفاً یک عملیات نمادین نیست، بلکه جلوه‌ای جدید از پروژه تبلیغاتی غرب علیه کشورمان است. این رخداد که در پس‌زمینه نشست شرم‌الشیخ و تنش در بحران اوکراین به اجرا درآمد، فارغ از ادعاهای امنیتی، بیش از آن که امنیت اروپا را هدف گیرد، بحران مشروعیت لندن را بازنمایی و در زمین واشنگتن بازی می‌کند. در این نمایش اگرچه به ظاهر رادوسواف سیکورسکی، وزیر خارجه لهستان، نقش برگزارکننده نشست را دارد، اما واقعیت این است که پارلمان بریتانیا میزبان و محمل نمایش ضدایرانی انتخاب شده است، به‌گونه‌ای که انگار لندن کارگردان اصلی صحنه است. چنین اقدامی در بستر عرف دیپلماتیک نمی‌گنجد؛ هدف آن نه تأمین امنیت اروپا، که فشار و باج‌گیری از ایران در مسائل مربوط به اتباع بازداشتی و بازسازی چهره مخدوش دولت استارمر است. انگلیس با بزرگ‌نمایی تهدیدات ایران سعی دارد افکار عمومی داخلی را از بحران‌های اقتصادی، اخلاقی و سیاسی خود منحرف سازد و در عین حال، با بازی سیمای ظالم و مظلوم، چهره رژیم صهیونیستی را تطهیر کند. این در حالی است که توان پهپادی کشورمان ، برخلاف تبلیغات غربی، به یک واقعیت راهبردی بدل شده است .واقعیتی که حتی در زمان دولت ترامپ، پنتاگون آن را الگویی برای بررسی قرار داده بود.
حق تسلیحاتی ایران و دلهره غرب
با استناد به مفاد منقضی‌شده قطعنامه ۲۲۳۱، ایران حق دارد در چارچوب حقوق بین‌المللی اقدام به خرید و فروش تسلیحات کند؛ حقی که غرب با عملیات رسانه‌ای و فشاری می‌کوشد آن را از ایران سلب کند. ادعای اخیر مبنی بر لزوم کاهش برد موشک‌های ایران به کمتر از ۵۰۰ کیلومتر، تنها امتداد همان سیاست نظامی انحصارطلبانه غرب است. تقارن این جنجال‌سازی‌ها با اظهارات لاوروف درخصوص توسعه همکاری‌های نظامی تهران ـ مسکو و نیز نزدیک شدن به پایان محدودیت‌های برجامی، به خوبی نشان می‌دهد که غرب از ورود ایران به مرحله جدیدی از تعامل آزادانه در بازار تسلیحات می‌ترسد. لندن و متحدانش با برجسته‌سازی موضوع «شاهد ۱۳۶»، می‌کوشند مانع شکل‌گیری نظم امنیتی نوینی در آسیا و اوراسیا شوند؛ نظمی که فناوری بومی ایران در آن می‌تواند الهام‌بخش قدرت‌های مستقل شود.
تحقیر لندن در شرم‌الشیخ و سیاست انحراف
نشست اخیر شرم‌الشیخ و تحولات غزه، ضربه‌ای سهمگین به اعتبار غرب وارد کرد؛ به ویژه که تبادل اسرا و ایستادگی گروه مقاومت، افسانه شکست مقاومت را فرو ریخت. نخست‌وزیر انگلیس ، که در آن نشست تا حدی تحقیر شد ، درصدد جبران آن با حمله رسانه‌ای به ایران برآمد. لندن می‌کوشد با فرافکنی و انحراف افکار عمومی، توجه جهان را از شکست‌های رژیم صهیونیستی و بحران مشروعیت غرب در پرونده غزه منحرف سازد. از این منظر، نمایش پهپاد ایرانی در پارلمان بریتانیا بیش از آن که اقدامی امنیتی باشد، تلاشی برای بازسازی وجهه سیاسی میان خیل بیداری ملت‌ها بود.
اتهام‌زنی به ایران در پوشش جنگ‌افروزی برای اوکراین
الگوی رفتاری غرب در میدان ژئوپلیتیک روشن است: هرگاه تصمیم به تشدید بحران در اوکراین دارند، ایران، چین یا کره شمالی را متهم می‌کنند. نمایش «شاهد ۱۳۶» نیز در چارچوب چنین الگویی انجام شد. درخواست وزیر خارجه لهستان برای ارسال موشک‌های «تاماهاوک» به اوکراین و موافقت چند کشور اروپایی در رزمایش هسته‌ای ناتو با مشارکت ۱۴ کشور، نشان می‌دهد که هدف از این‌زحمات نه صلح، بلکه استمرار درگیری است. از هشدار رئیس سرویس اطلاعات آلمان تا اتهام‌زنی دبیرکل ناتو علیه روسیه، خطوط مشترکی از سیاست دوگانه غرب را آشکار می‌سازند؛ سیاستی که ناامنی را به مثابه ابزار بقای قدرت در نظر می‌گیرد. در حقیقت، تهدید امنیت جهان نه پهپاد ایرانی است ، که ابزاری دفاعی در برابر تجاوزگران شمرده می‌شود ، بلکه رویکرد یک‌جانبه‌گرایانه و جنگ‌افروزانه‌ای است که آمریکا و اروپا برای صیانت از منافع خود به کار می‌برند.
وقتی امنیت به ابزار سیاست بدل می‌شود
نمایش پهپاد «شاهد ۱۳۶» در قلب پارلمان بریتانیا، آن چنان که تبلیغ می‌شود، نه صرفاً یک عملیات امنیتی، بلکه مانیفستی در سیاست رسانه‌ای غرب است که با هدف فشار بر ایران، احیای چهره متزلزل لندن و سرپوش گذاشتن بر ناکامی‌های غرب در عرصه بین‌المللی طراحی شده است. در این میان، کشورمان با تکیه بر فناوری بومی و توان دفاعی خود، همچنان ظرفیت مانور در عرصه قدرت منطقه‌ای و بین‌المللی را حفظ می‌کند.
خراسان