به گزارش خبرنگار مهر، حمیدرضا جعفریان رئیس سازمان سینمایی سوره در یادداشتی با اشاره به اینکه مسیر توسعه مخاطب و اثربخشی فراگیر در سال‌های اخیر بیشتر در سریال‌های نمایشی دیده می‌شود از برنامه‌های سازمان سینمایی سوره برای تولید سریال در همکاری با سکوهای داخلی و خارجی و همچنین صداوسیما خبر داد.
در این یادداشت آمده است:
«در ستایش مردم‌داری
اقبال و مقدار توجه به فیلم در گیشه سینما تا حدود زیادی متاثر از مخاطب‌پسندی و کیفیت خود فیلم است. فیلم‌های خوبی هستند که در اکران رها شده‌اند و تلاشی برای دیده شدنشان صورت نگرفته است اما عمده فیلم‌های قابل، با حداقل‌های اقدامات پخشی به دست مخاطب رسیده‌اند. در منظومه تولیدات سینمایی با مضامین راهبردی و ماموریتی نیز در ژانرهای مختلف، فیلم‌های خوب، به خوبی از طرف مخاطب سینما تحویل گرفته شده‌اند. حتما فعالیت‌های توزیعیِ توسعه مخاطب نظیر به‌روزرسانی زیرساخت‌های سینماداری، سامانه‌های فروش بلیت، کمپین‌های تبلیغاتی خلاقانه و اکران سیار در شهرهای فاقد سینما نقش مهمی در افزایش تعداد مخاطبان این فیلم‌ها داشته‌اند اما به نظر می‌رسد سقف توفیقات در وضعیت فعلی سینمای ایران بین چندصدهزار تا نهایتا دو میلیون قطعه بلیت در گیشه است.
سینما مهم است و جریان تولیدات حرفه‌ای و جذاب باید همچنان ادامه پیدا کند و با تجارب موجود می‌توان حداقل در ژانرهای اجتماعی، دفاع مقدس و کودک و نوجوان مسیر را محتاطانه ادامه داد اما رسیدن وضعیت اقبال مخاطب به حد اشباع در سال‌های اخیر تجربه‌ای است که اختصاص به ایران ندارد و در همه جای دنیا در حال تحقق است. از وضعیت عمومی صنعت هنرهای تصویری در ایران و جهان این‌طور برداشت می‌شود که سینما در جذب مخاطب به سقف مشخصی رسیده است و مسیر توسعه مخاطب و اثربخشی فراگیر در سال‌های اخیر بیشتر در سریال‌های نمایشی دیده می‌شود. سریال در سال‌های نه چندان دور مختص تلویزیون‌ها بوده و همیشه جایگاه خودش را داشته است. اما در سال‌های اخیر با توسعه زیرساخت اینترنت، سکوهای نمایش در قاب چند ده اینچی تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی در قاب چند اینچی تلفن‌های هوشمند برای خودشان جا باز کرده‌اند و کارکردهای سریال نمایشی توسعه و تقویت شده‌اند؛ سریال فرصت گفتگوی چند صد ساعته با مخاطب و تعریف کردن قصه‌های طولانی را فراهم می‌کند و به دلیل استمرار در مدت پخش، ذهن مخاطب را چندین هفته با جهان خود درگیر نگه می‌دارد. به علاوه، با توسعه زیرساخت‌ها، دسترسی راحت و کم‌دردسر به سریال به مراتب بیش از سینما وجود دارد.
در کشور ما هم تجربه موفق سریال‌ها در جذب مخاطب فراگیر، موجب جلب توجه سرمایه‌گذاران و فعالین اقتصادی برای بازدهی سرمایه یا تبلیغات مرتبط با سریال شده است و چرخه اقتصادی سریال (چه در صداوسیما و چه در نمایش خانگی)، بهینه‌تر از سینما برقرار و باعث توسعه آن شده است. در عین حال، رویکرد صرفا اقتصادی به سریال در سال‌های اخیر چندین آسیب برای زیست‌بوم هنرهای تصویری ما داشته است که مهم‌ترین آن، انحراف محتوایی و اضمحلال مضمونی به طمع کسب درآمد بیشتر در تولید است. شاید یکی از مبانی نظری تصریح قانون اساسی برای حفظ انحصار صوت و تصویر فراگیر در صداوسیما توجه به همین تعادل (فرهنگ و اقتصاد) در رسانه تصویری برای سرگرمی بوده باشد اما چون موضوع بحث ما نیست، از آن عبور می‌کنیم ...
علی ای حال، چه با دغدغه توسعه مخاطب و توجه به رفتار مصرف او و چه با احساس تکلیف برای تولید محتوای نمایشی سالم در بحبوحه بمباران روانی مردم با سریال‌های نامناسب داخلی و خارجی، ما در سازمان سینمایی سوره از پنج سال قبل، فعالیت جدی در حوزه سریال را شروع کردیم. اولین پشتوانه موثر برای تالیف در حوزه هنری، بهره‌برداری از گنجینه ادبیات و به کارگیری راهبرد اقتباس بود. این راهبرد در ادامه فقط محدود به اقتباس از کتاب نماند و اقتباس از خاطرات، وقایع تاریخی، حوادث معاصر و زندگی اشخاص به آن اضافه شد. این روزها که همزمان دو سریال «پسران هور» و «بوقچی» از شبکه یک و شبکه سه سیما در حال پخش بود، به نظرمان می‌رسد سنگ بنای تاسیس خط تالیف سریال در سوره پس از پخش چندین عنوان سریال به درستی شکل گرفته است و با اراده و قدرت بیشتری در صدد توسعه سریال در سوره هستیم.
هرچند تا اینجای کار به اقتضائاتی کارها را عمدتا با صداوسیما پیش بردیم اما برای توسعه، خودمان را به همکاری تولیدی با این نهاد معظم محدود نمی‌کنیم و با تامین منابع مالی، به دنبال تولید سریال در همکاری با سکوهای داخلی و خارجی در کنار حفظ همکاری با صداوسیما هستیم. این همکاری با حفظ ماهیت تالیفی حوزه هنری انقلاب اسلامی و با توجه به تنوع در ژانر و گونه‌شناسی مخاطبان همراه است. به ویژه برای مخاطب نوجوان و جوان به دنبال ایده‌ها و قالب‌های جذاب و بدیع هستیم.
با این فرض که قرار است سریال در سوره توسعه پیدا کند و عملا تبدیل به یک خانه بزرگ تولیدات نمایشی برای قاب تلویزیون شود، سوال اساسی این روزهای ما برای آینده بلندمدت این است که چه زمانی به سکوی اختصاصی توزیع نیاز خواهیم داشت؟ هرچند قواعد اقتصادی مدام گوشزد می‌کنند که باید زنجیره را کامل کرد و نبود حلقه توزیعی نوعی نقصان به حساب می‌آید، اما تا زمانی که بتوانیم در موازنه منصفانه با صداوسیما و سکوهای نمایشی به تولید ادامه دهیم و مطمئن باشیم محتوای تولیدشده به درستی به دست مخاطب می‌رسد حتما تمرکز اصلی ما بر تالیف و تولید خواهد بود و همچنان بر این عقیده استواریم که محتوا، سلطان است. فکر می‌کنیم راه‌اندازی سکو و ترویج آن برای صاحب محتوای ارزشمند، کار پیچیده و زمان‌بری نیست و نمونه موفق آن نیز در دنیا وجود دارد.»