میراث آریا: در میان دیواره‌های بلند و صخره‌های تراش‌خورده این منطقه، آبراهی زلال جریان دارد که از دل کوه‌ها سرچشمه می‌گیرد و در مسیر خود حوضچه‌هایی طبیعی و چشم‌نواز پدید آورده است. شکل خاص سنگ‌ها، فرسایش‌های طبیعی و تغییر رنگ صخره‌ها در اثر تابش نور خورشید، منظره‌ای خیال‌انگیز ایجاد می‌کند که ترکیبی از سکوت کوه، صدای آب و نسیم خنک کوهستانی است.
تنگه بنو به دلیل ساختار طبیعی خود، مکانی مناسب برای علاقه‌مندان به ماجراجویی، کوه‌پیمایی و آب‌نوردی است. در طول مسیر، حدود دوازده آبگیر با عمق‌ها و ابعاد متفاوت وجود دارد که گذر از برخی از آن‌ها نیازمند شنا و آمادگی بدنی مناسب است. در فصل‌های پرآب، سطح آب در برخی نقاط به بیش از دو متر می‌رسد و حرکت در میان دیواره‌های سنگی باریک، تجربه‌ای متفاوت و هیجان‌انگیز را رقم می‌زند.
این تنگه در منطقه‌ای کوهستانی و آرام واقع شده و به دلیل دوری از مسیرهای اصلی، همچنان چهره‌ای بکر و دست‌نخورده دارد. همین ویژگی باعث شده است که طبیعت‌گردان و عکاسان برای ثبت جلوه‌های نادر آن به لمزان سفر کنند. نور خورشید که از میان شکاف‌های صخره‌ها می‌تابد، انعکاسی طلایی بر آب می‌افکند و ترکیب نور، رنگ و سکوت در دل دره، چشم‌اندازی شاعرانه می‌آفریند.
مسیر دسترسی به تنگه بنو از شهر بندرلنگه آغاز می‌شود. پس از طی حدود ۶۵ کیلومتر در جاده آسفالته بندرلنگه – بستک، راهی فرعی به سوی شهر لمزان وجود دارد. از آنجا تا ابتدای تنگه، حدود پنج کیلومتر مسیر خاکی و کوهستانی است. در ابتدای مسیر تنگه، طبیعتی خشک و سنگی دیده می‌شود اما با پیشروی در مسیر، پوشش گیاهی، سایه درختان و رطوبت ناشی از آبگیرها چهره‌ای متفاوت از جنوب ایران را به نمایش می‌گذارد.
تنگه بنو لمزان علاوه بر جنبه گردشگری، از منظر محیط‌زیست نیز دارای ارزش ویژه‌ای است. گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری در حاشیه مسیر قابل مشاهده‌اند و پرندگان کوچکی که در شکاف صخره‌ها آشیانه دارند، به زیبایی فضای تنگه می‌افزایند.
بازدید از این تنگه نیازمند آمادگی جسمانی و رعایت نکات ایمنی است. گردشگران باید از کفش مناسب برای حرکت در آب و مسیر سنگی استفاده کنند و وسایل اضافی خود را در کیسه‌های ضدآب قرار دهند. در مسیر تنگه امکانات رفاهی یا اقامتگاهی وجود ندارد، ازاین‌رو همراه داشتن آب آشامیدنی، مواد غذایی سبک و تجهیزات اولیه ضروری است. همچنین توصیه می‌شود بازدید از تنگه با راهنمایان محلی انجام شود تا ضمن آشنایی با مسیر، خطر گم شدن یا آسیب در بخش‌های صعب‌العبور کاهش یابد.
بهترین زمان بازدید از تنگه بنو، فصول پاییز و زمستان است؛ در این ایام، دمای هوا معتدل و جریان آب در حدی مناسب برای پیمایش است. در ماه‌های گرم سال، گرمای شدید و تبخیر بالای آب ممکن است بازدید را دشوار کند. پس از بارندگی‌های فصلی نیز باید احتیاط کرد، چرا که احتمال افزایش ناگهانی سطح آب و وقوع سیلاب در تنگه وجود دارد.
تنگه بنو لمزان ظرفیت تبدیل‌شدن به یکی از مقاصد شاخص گردشگری ماجراجویانه در جنوب کشور را دارد. این جاذبه طبیعی می‌تواند ضمن جذب گردشگران داخلی و خارجی، زمینه توسعه اقتصادی منطقه لمزان و روستاهای اطراف را فراهم کند. ایجاد مسیرهای دسترسی ایمن، نصب تابلوهای راهنما، آموزش نیروهای محلی برای راهنمایی گردشگران و معرفی علمی منطقه در نمایشگاه‌ها و رسانه‌های تخصصی گردشگری از جمله اقداماتی است که می‌تواند به رونق گردشگری در این بخش از هرمزگان بینجامد.
تنگه بنو نماد زیبایی‌های پنهان جنوب ایران است؛ جایی که کوه، آب و نور در هم آمیخته‌اند تا تصویری متفاوت از طبیعت هرمزگان را پیش چشم گردشگران بگذارند. بازدید از این تنگه فرصتی است برای تجربه آرامش، لمس بکرترین چهره‌های زمین و درک معنای واقعی همزیستی انسان با طبیعت.
عکس از مسعود محمدی
انتهای پیام/