طرفداری | فابیو کاپلو، سرمربی نامدار ایتالیایی، در جریان هشتمین دوره «فستیوال ورزش ترنتو» درباره پشت‌پرده جدایی رونالدو نازاریو از رئال مادرید صحبت کرد و جزئیات تازه‌ای از آن دوران را در میان گذاشت.

به گزارش کوریره دلا ترنتینو، کاپلو که در این رویداد در گفت‌وگویی با جووانی فلوریس، روزنامه‌نگار و مجری تلویزیونی ایتالیا، شرکت کرده بود، گفت:

در رختکن همیشه یک بُعد روانی وجود دارد و باید اهمیت رهبرهایی را که در اختیار داری درک کنی. رهبر لزوماً بهترین بازیکن تیم نیست، بلکه کسی است که کاریزما دارد. برخی رهبرها در زمین با عملکردشان تیم را جلو می‌برند، بعضی دیگر در رختکن تأثیرگذارند، و البته نوع سوم، رهبران منفی‌اند که ناراضی‌ها را با خود همراه می‌کنند؛ و این خطرناک‌ترین نوع است.

او سپس با صراحت به تجربه خود در رئال مادرید اشاره کرد و گفت:

در رئال، رونالدو را نخواستم، چون دیوانه مهمانی بود، ۹۴ کیلو وزن داشت و نمی‌خواست وزنش را پایین بیاورد. اما با وجود همه این‌ها، او بزرگ‌ترین بازیکنی است که تا به حال مربی‌اش بوده‌ام.

کاپلو در ادامه توضیح داد که پایه‌های موفقیت هر تیم، شناخت نوع رهبران آن است:

همانطور که گفتم، سه نوع رهبر وجود دارد؛ کسانی که در زمین با عملکردشان تیم را هدایت می‌کنند مثل بارزی و مالدینی، کسانی که در رختکن با کاریزمایشان الهام‌بخش‌اند حتی اگر زیاد بازی نکنند، و رهبران منفی که می‌توانند فضای تیم را خراب کنند. رونالدو در آن زمان یکی از این نوع سوم بود، چون هم زیاد مهمانی می‌رفت، هم اضافه وزن داشت. در نهایت از رئیس باشگاه خواستم او را کنار بگذارد.

سرمربی سابق میلان و رم همچنین درباره دیگر بازیکنان دوران کاری‌اش گفت:

بازیکنانی که بیش از همه با شوت‌هایشان مرا تحت تأثیر قرار دادند، روبرتو ریوا و گابریل باتیستوتا بودند. اگر امروز هم چنین مهاجمانی وجود داشتند، فوتبال تماشایی‌تر می‌شد. باتیستوتا دریبل نمی‌زد، اما روی هر سانتری قبل از لمس توپ فریاد می‌زد «گل!» و معمولاً هم درست می‌گفت.

در ادامه، کاپلو با خنده به برخی لحظات دشوارش اشاره کرد:

کسانی که بیش از همه مرا عصبانی کردند؟ قطعاً آنتونیو کاسانو در صدر است، هرچند دیدن شرایطش ناراحتم کرد چون در بعضی جنبه‌ها حتی از توتی هم بهتر بود. کلارنس سیدورف هم زمانی مرا به‌هم ریخت که در رختکن شروع کرد به دستور دادن به بازیکنان. من هم کت خودم را درآوردم، به او دادم و گفتم: حالا خودت تیم را هدایت کن!

او درباره ژان‌ پیر پاپن نیز گفت:

بازیکن فوق‌العاده‌ای بود، اما شاید فشار سن‌ سیرو برایش بیش از حد زیاد بود.