طرفداری | آتیلیو لومباردو (Attilio Lombardo) زاده شش ژانویه 1966 در شهر سانتاماریا لافوسای ایتالیا است. او در پست‌های وینگر راست، هافبک راست و مهاجم دوم بازی می‌کرد. آتیلیو در کودکی، به همراه خانواده‌اش راهی شهر زلوبون پرسیکو در شمال ایتالیا شد و در این شهر به فوتبال روی آورد. او این ورزش را در باشگاه پرگوکرما، جایی که خانواده‌اش نیز مشغول به کار بودند، آغاز کرد. سرعت بالا و شوت‌های قدرتمند آتیلیو، برگ برنده‌اش در تیم‌های پایه این باشگاه بود و او در سال 1983، راهی تیم بزرگسالان آن شد. هفت بازی و دو گل در فصل 84-1983 و 31 بازی و هفت گل در فصل 85-1984، حاصل کار لومباردو در سطح سوم فوتبال ایتالیا بود. این بازیکن در سال 1985 با باشگاه کرمونزه در سری‌ب ایتالیا، قرارداد امضا کرد. آتیلیو که در ابتدای فوتبالش در پست مهاجم نوک بازی می‌کرد، با نظر سرمربی کرمونزه به پست وینگر راست منتقل شد. او در پست جدید، عملکرد خوبی را از خود نشان داد و آمارهای 35 بازی و چهار گل در فصل 86-1985، 48 بازی و چهار گل در فصل 87-1986، 42 بازی و هشت گل در فصل 88-1987 و 43 بازی و شش گل در فصل 89-1988 را به ثبت رساند. پس از چهار فصل تقلای صعود به سری‌آ، کرمونزه با پنالتی گل‌شده لومباردو در ضیافت پنالتی‌های پلی‌آف، موفق به صعود به بالاترین سطح فوتبال ایتالیا شد.
آتیلیو، عملکرد بسیار موفقی در کرمونزه داشت و به دلیل سرعت بالا و استقامتش در زمین، لقب «اوسترونزو»، به معنی شترمرغ را از هواداران تیمش دریافت کرده بود. او در سال 1989، با قراردادی به ارزش چهار میلیارد لیر راهی سمپدوریا شد تا پس از رساندن کرمونزه به سری‌آ، نخستین بازی‌هایش در بالاترین سطح فوتبال کشورش را با تیم جدیدی تجربه کند. نخستین بازی آتیلیو برای سمپدوریا، دیدار هفته نخست سری‌آ برابر لاتزیو بود. او در ادامه فصل، بریس برابر آسکولی و گلزنی برابر بولونیا، فیورنتینا، ناپولی، باری و بولونیا را تجربه کرد. سمپدوریا در این فصل به قهرمانی جام برندگان اروپا رسید و سهم آتیلیو از این قهرمانی، گل پیروزی‌بخش و منجر به صعود تیمش در دیدار برگشت مرحله یک‌چهارم نهایی برابر گرسهاپرز و گلزنی در نیمه نهایی برابر موناکو بود. او در دیدار فینال برابر اندرلخت نیز 65 دقیقه بازی کرد و جام اروپایی را بالای سر برد. آمار این فصل لومباردو، 47 بازی و 9 گل بود. این بازیکن در فصل 91-1990، قهرمانی سری‌آ را با سه گل و هشت پاس گلش، تجربه کرد. 48 بازی، پنج گل و هشت پاس گل، حاصل این فصل آتیلیو در سمپدوریا بود.
او در چهار فصل بعدی همکاری‌اش با سمپدوریا، آمارهای 51 بازی، هشت گل و هشت پاس گل در فصل 92-1991، 36 بازی، شش گل و هشت پاس گل در فصل 93-1992، 44 بازی، 13 گل و 11 پاس گل در فصل 94-1993 و 46 بازی، 10 گل و هشت پاس گل در فصل 95-1994 را به ثبت رساند. آتیلیو، یکی از ستاره‌‌های سمپدوریای نایب قهرمان فصل 92-1991 جام باشگاه‌های اروپا بود و به همراه این باشگاه، راهی فینال این تورنمنت شد؛ سهم آتیلیو از این موفقیت، دو گل و یک پاس گل در مرحله نخست برابر روزنبورگ، یک گل و یک پاس گل در مرحله دوم برابر هونود و یک گل و یک پاس گل در مرحله گروهی برابر اندرلخت بود. او در قهرمانی فصل 94-1993 جام حذفی ایتالیا نیز درخشید و با گل‌هایش، نقش مهمی در حذف تیم‌های رم، اینتر و پارما داشت و در فینال جام برابر آنکونا، بریس کرد. پاس‌های ساده و کارآمد، جایه‌جایی‌های هوشمندانه به کانال‌های کناری و آمار قابل قبول گل و پاس گل، آتیلیو را به یکی از بهترین هافبک‌های سال‌های ابتدایی دهه 90 ایتالیا تبدیل کرده بود. او به دلیل طاسی زودتر از موعد خود، در میان هواداران سمپدوریا به کاراکتر محبوب «پاپ‌آی» یا «ملوان زبل»، تشبیه می‌شد. او یکی از نمادهای سمپدوریای باشکوه دهه 90 میلادی بود که به همراه این باشگاه در عرصه اروپایی و داخلی ایتالیا، درخشید.
در نقل و انتقالات تابستانی 1995 بود که با نظر مارچلو لیپی، یوونتوس برای جذب این بازیکن کارآمد ایتالیایی، مبلغ 10.5 میلیارد لیره را هزینه کرد. با این وجود، بدشانسی بزرگی همانند شکستگی استخوان‌های درشت‌نی و نازک‌نی در تمرینات پیش فصل، لومباردو را مدتی از دنیای فوتبال دور کرد. بنابراین، نخستین بازی این بازیکن برای بانوی پیر، آخرین دیدار مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا برابر استوا بخارست بود. او فقط در سه بازی دیگر لیگ قهرمانان، یوونتوس را همراهی کرد و در دیدار برگشت نیمه نهایی و دیدار فینال، در ترکیب این باشگاه حضور نداشت. قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا با چهار بازی در کارنامه لومباردو به ثبت رسید. پس از تجربه نخستین گل برابر پادووا در سری‌آ، این بازیکن در دیدار هفته 31 تیمش برابر اینتر نیز گلزنی کرد تا با آمار 17 بازی، دو گل و یک پاس گل، فصل نخست حضورش در بانوی پیر را به پایان برساند. یک گل به پاری سن ژرمن در سوپرکاپ اروپا و یک گل در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا برابر آژاکس، حاصل کار لومباردو در فصل موفق 97-1996 یوونتوس بود که با قهرمانی در سری‌آ، سوپرکاپ اروپا و جام میان‌قاره‌ای همراه شد. 34 بازی، دو گل و پنج پاس گل در این فصل آتیلیو به ثبت رسید.
اگرچه دوران حضور لومباردو در یوونتوس با قهرمانی‌های خاصی همراه بود اما این بازیکن، همانند دوران حضورش در سمپدوریا، ستاره ترکیب اصلی تیمش نبود. از این رو، او در سال 1997، راهی کریستال پالاس در لیگ برتر انگلستان شد. ماجراجویی این بازیکن در انگلستان با گلزنی برابر اورتون در نخستین هفته لیگ برتر شروع شد. ادامه این ماجراجویی با گلزنی پاپ‌آی برابر لیدز، ویمبلدون، نیوکاسل و وست‌هم همراه بود اما عملکرد موفق آتیلیو نیز به بقای پالاس در سطح برتر انگلستان کمکی نکرد. این بازیکن در سطح دوم انگلستان، پالاس را همراهی کرد و آمار 24 بازی و پنج گل را به ثبت رساند. او به مدت یک ماه و نیم، بازیکن-سرمربی کریستال پالاس شد و در 32 سالگی به نخستین تجربه مربیگری‌اش رسید. تصمیم بعدی آتیلیو، ادامه سرمربی‌گری نبود و این بازیکن با حضور در لاتزیو، عمر حضورش به عنوان فوتبالیست در دنیای فوتبال را ادامه بخشید. در فصل نخست، قهرمانی در جام برندگان اروپا به کارنامه افتخارات لومباردو اضافه شد. 21 بازی، دو گل و یک پاس گل که شامل گلزنی برابر باری در سری‌آ و اینتر در جام حذفی می‌شد، آمار کلی این بازیکن در فصل نخست حضورش در لاتزیو بود.
او در فصل 00-1999، سومین قهرمانی‌اش در سری‌آ را با پیراهن لاتزیو تجربه کرد و در راه آن، تک‌گل سه امتیازی هفته 29 برابر پروجا را به ثمر رساند؛ این قهرمانی، نام آتیلیو را در فوتبال ایتالیا، به عنوان یکی از بازیکنانی ثبت کرد که با سه تیم مختلف به سه قهرمانی در سری‌آ می‌رسند. آمار کلی این فصل لومباردو، 22 بازی، یک گل و یک پاس گل بود. پس از 21 بازی، دو گل و یک پاس گل در شش ماه نخست فصل 01-2000، آتیلیو در زمستان 2001 به سمپدوریا بازگشت. او در این بازگشت به آمارهای 17 بازی و یک گل در ادامه فصل 01-2000 و 17 بازی در فصل 02-2001 رسید. او در سال 2002، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. نخستین بازی ملی آتیلیو برای تیم ملی ایتالیا، دیدار برابر قبرس در سال 1990 صورت گرفت که با گلزنی این بازیکن نیز همراه شد. او در ادامه ماجراجویی ملی خود، موفق به حضور در تورنمنت ملی معتبری نشد تا پس از آخرین بازی برابر گرجستان در سال 1997، با آمار 18 بازی، سه گل و سه پاس گل، بازی در رده ملی را به پایان برساند. آتیلیو پس از پایان فوتبال، تصمیم گرفت تا مربیگری را به عنوان «سرمربی» و «دستیار سرمربی» ادامه دهد.
