طرفداری | زلاتان ابراهیموویچ می‌گوید پیروزی در DNA میلان است و اهداف بزرگی تعیین کرده‌اند اما خودش ناراحت است که نمی‌تواند در زمین نقشی ایفا کند. 

در سال گذشته از زلاتان ابراهیموویچ، مشاور مالک باشگاه میلان انتقادهای زیادی شد چون با وجود مصاحبه‌های فراوان او، میلان از نظر ورزشی نتایج ضعیفی گرفت و در سری آ به کسب رده‌ی نهم رضایت داد. حالا زلاتان کمی از غرورش کاسته و بیشتر با ماسیمیلیانو الگری و ایگلی تاره، سرمربی و مدیر ورزشی باشگاه تعامل دارد. 

ابراهیموویچ در گفت‌وگو با گاتزتا دلو اسپورت در خصوص اینکه آیا نقشش نسبت به سال گذشته کمرنگ شده یا خیر، گفت:

پیش از قبول پیشنهاد پست مشاوره‌ی مالک باشگاه میلان، سه شرط گذاشتم: «اول این‌که خودم باشم چون کسی نمی‌تواند تغییرم دهد، دوم این‌که آمدنم برای یک پروژه‌ی بلندمدت است و سوم، بازگشت من با هدف قهرمانی دوباره است». آن‌ها به من گفتند دقیقاً برای همین است که این‌جاییم. 

نقش من تغییری نکرده و همان است که بود. من نماینده مالکیت باشگاه هستم. سال گذشته، بیش از آنچه وظیفه‌ام بود انجام دادم. کسی از من نخواست، فقط احساس کردم لازم است. نمی‌خواهم در قالبی محدود شوم. به همین دلیل اتاق اداری نخواستم. خودم نزد کسانی می‌روم که لازم است با آن‌ها صحبت کنم.

باشگاه اکنون بخشی را که کم داشت، اضافه کرده است. حالا فردی وجود دارد که دائماً با بازیکنان و مربی در ارتباط است، ایگلی تاره، و او عملکرد خوبی دارد.

زلاتان می‌گوید برای رابطه خوب با بازیکن‌ها فقط روحیه‌ی خشک و خشن کافی نیست: 

 

می‌توانم برای بازیکنان نقش یک دوست را داشته باشم، اما همچنان «ایبرا» هستم. پیش‌تر فقط یک حالت داشتم؛ سخت و قاطع. با گذشت زمان آموختم که برای نفوذ به ذهن بازیکنان، باید نرم‌تر بود و باید بر خواسته‌ها اصرار داشت. 

در بازی با یوونتوس، در رختکن. همه عصبانی بودند، همه. الگری هم همین‌طور، چون می‌توانستیم برنده شویم. لیائو هم ناراحت بود، چون دو موقعیت گل را از دست داد.

ابراهیموویچ اعتقاد دارد میلان باید اهداف جاه‌طلبانه‌تری نسبت به کسب سهمیه‌ی لیگ قهرمانان اروپا داشته باشد: 

بردن در DNA میلان است، به‌خصوص در اروپا. می‌خواهیم به اروپا برگردیم. هیچکس نمی‌تواند میلان را تغییر دهد بلکه این میلان است که افراد را تغییر می‌دهد. در میلانلو از مسئول تدارکات تا باغبان، همه در تلاش هستند تا الگری و تیمش بتوانند بهترین عملکرد را داشته باشند. کسب سهمیه؟ بله، اما همه باید به اسکودتو هم باور داشته باشیم اما این باید در قالب کار تیمی باشد.  

این یعنی ایبرا که خودش را خدا می‌دانست، حالا رویکردش کار تیمی و جمعی است؟

صبر کن، ایبرا هنوز هم خداست. وقتی در زمین بودم، پاسخ همه سؤال‌ها دست من بود اما حالا روی سکوها رنج می‌کشم چون همه راه‌حل‌های درون زمین دیگر دست من نیست. دیگر هدف شخصی ندارم. هر کاری می‌کنم برای میلان و پیروز شدنش است.  

زلاتان ابراهیموویچ تسلیم شد؛ کریستیانو رونالدو و مسی نه، «پدیده» از من بهتر است