روزبه دلاور| تیم ملی والیبال زنان ایران با نمایشی خیره‌‌کننده و بدون شکست، مقتدرانه جام قهرمانی مسابقات منطقه‌ای کاوا (مرکزی آسیا) را بالای سر برد.
به گزارش روزنامه اعتماد، اینکه این اولین بار در تاریخ است که ملی‌‌پوشان کشورمان در یک تورنمنت بین‌المللی به مقام قهرمانی دست می‌یابند که مقام آنها در فدراسیون جهانی به ثبت رسید یا قهرمانی سال 2017 در همین رقابت‌ها نخستین قهرمانی بوده محل بحث است اما از ارزش این قهرمانی نمی‌کاهد. این پیروزی بزرگ، حاصل ماه‌ها تلاش و همدلی بود. به همین مناسبت، گفت‌وگویی اختصاصی با زهرا کریمی، سرعتی‌زن قدرتمند تیم ملی ترتیب دادیم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید.
سطح مسابقات چطور بود؟
خب مسابقات آسیای مرکزی بود که توانستیم اول شویم. خیلی خوب پیش رفت چون این بازی‌ها برایمان مهم بود. جنبه دیگر حضور در این مسابقات، تدارکی بود برای مسابقات کشورهای اسلامی. در نهایت هم نتایج خوبی گرفتم و هم هماهنگ‌تر شدیم. تمام بازی‌ها را بدون واگذاری یک ست بردیم.
حریفان خیلی ضعیف بودند یا تیم ملی ما خیلی قوی بود؟
جفتش در کنار هم (با خنده) خب ما خیلی فشرده تمرین می‌کردیم. دو، سه ماه بدون هیچ استراحتی و حتی وقت نمی‌کردیم خانواده‌های‌مان را ببینیم. همین الان هم که در فرودگاهیم دوباره اردوی متصل داریم و بدون استراحت باید از فردا تمرینات خود را از سر بگیریم. در این چند وقت با برنامه‌ریزی تمرین کردیم که تاثیرش را در هماهنگی تیم و ارائه والیبالی بهتر داشته است که در نتیجه‌ای که حاصل شد تاثیرگذار بود.
بحث بر سر اینکه، این اولین قهرمانی برون‌مرزی والیبال زنان بوده یا دومی هنوز داغ است! بالاخره اولی بود یا دومی؟
این بازی‌های آسیای مرکزی است که قبلا هم تیم ایران شرکت کرده بود و آن زمان گویا، یک سری گروه‌بندی شد و قرار بود دو تیم اول هر گروه دوباره با هم بازی کنند و قهرمانش به مسابقات مهم‌تری صعود کند. قسمت اول بازی‌ها انجام شد و ایران قهرمان شد اما قسمت دوم که باید تیم‌ها با هم بازی می‌کردند، انجام نشد و نیمه کاره ماند برای همین آن مدال را به رسمیت نشناختند. اما مدالی که به رسمیت شناخته شود پارسال سومی این مسابقات را به دست آوردیم و امسال برای اولین بار مدال طلا را کسب کردیم.
از کار کردن با سرمربی چینی تیم ملی بگویید.
کار کردن با هر سرمربی نقاط قوت خودش را دارد و ما از همه نکات جدیدی یاد می‌گیرم. خانم لی دو هی ما را به سبک شرق آسیا نزدیک‌تر می‌کند چون خودش از آن منطقه آمده و رقبای اصلی ما در آسیا هم از شرق هستند و شاید داریم این را امتحان می‌کنیم که سبک خودمان را به آنها نزدیک‌تر می‌کنیم تا راحت‌تر با آنها بازی کنیم و برنده شویم. همه چیز ما به صورت حرفه‌ای پیش می‌رود. ما همه با انگیزه پیش می‌رویم چون دوست داریم سطح والیبال‌مان بالاتر برود. کار کردن کنار هر مربی نکات خاص خودش را دارد و کار کردن کنار خانم هی، هم خیلی خوب بوده است.
شما از شرایط فنی خودت در این مسابقات راضی بودی؟
راضی بودم. با توجه به تمرینات فشرده که داریم هم تیمی و هم شخصی تاثیراتش را نشان می‌دهد. به نظر خودم این را حس کردم که شرایط خوبی داشتم.
بهترین بازیکن تیم ملی در این مسابقات کی بود؟
همه بچه‌ها خیلی زحمت کشیدند اما خانم خلیلی را داشتیم که امتیازآورترین بازیکن انتخاب شد. قطعا ایشان خیلی زحمت کشید و این عنوان هم خودش نشان از زحماتش دارد و ما بیشترین تعداد از بازیکنان را در تیم رویایی داشتیم که بهترین‌ها از تیمی در می‌آید که همه در کنار هم بهترین عملکرد خود را نشان بدهند. والیبال یک بازی تیمی است و وقتی تعداد زیادی از تیم شما عنوان بهترین‌ها را کسب می‌کنند، نشان می‌دهد که تمام تیم بهترین عملکرد را داشتند و به هم تیمی خود کمک کنند تا عنوان برترین‌ها را به دست بیاورند.
به لحاظ رسیدگی و برگزاری اردوها به بخش زنان توجه می‌شود؟
خدا را شکر که وضعیت خوب است. فدراسیون والیبال همیشه جزو فدراسیون‌هایی بوده که در رسیدگی به بازیکنان زبانزد بوده است و الان هم از سمت فدراسیون و هم کادر و بازیکنان هرکاری از دست هرکی بربیاید انجام می‌شود تا تغییرات بیشتر احساس شود. من حدود 8 سالی است که از رده نوجوانان تا بزرگسالان در اردوهای ملی شرکت کردم که هر سال حمایت‌ها بیشتر می‌شود. همیشه حمایت‌ها بوده و حالا هم هست و قطعا می‌تواند بیشتر و بهتر باشد. در هر فرد یا رشته‌ای وقتی می‌خواهیم تغییری در سطح بین‌المللی آغاز کند قطعا راه سختی در پیش دارد برای همین در تمرینات و از قبل تغییرات ایجاد کند قطعا بهتر است. در والیبال همه به فکر پیشرفت هستند و انگیزه برای پیشرفت دارند، همیشه سعی بر این بوده که هر کم و کاستی که به چشم آمده و شاید امسال ضعفی بوده سال بعد به فکر ترمیم آن بوده‌اند. چون هدف بزرگ است، قطعا می‌تواند بهتر هم باشد اما خدا را شکر روند مثبتی را پشت سر می‌گذاریم.
نسبت به آقایان تبعیض زیادی احساس می‌کنید؟
واقعیت این است که آقایان در سطح بین‌المللی نتایج بهتری را کسب کرده‌اند و این ورزش هم با توجه به اینکه هواداران زیادی دارد، شاید شرایط آنها بهتر باشد اما نه اینکه تبعیضی قائل شوند. یک سری شرایط در آقایان بهتر است چون در سطح بهتری بازی می‌کنند اما فدراسیون والیبال تمام تلاش خود را کرده و با ما هم در میان گذاشته که همه چیز برای ما و پسران یکسان باشد.
دوست دارید بازی‌های تیم ملی پخش مستقیم شود؟
قطعا همین طور است چون در کمترین حالت بازی‌های‌مان را خانواده‌های‌مان می‌بینند که این اتفاق نسبت به قبل بهتر شده است. لیگ ما در گذشته هیچ پخشی نداشت اما الان از طریق پلتفرم‌ها پخش می‌شود. حالا برای این بازی‌ها پخش شود یا نه، نمی‌دانم اما قطعا برای ما موجب خوشحالی است که عزیزان و خانواده‌های‌مان می‌توانند ما را ببینند. امیدوارم این شرایط پیش بیاید.
هدف تیم ملی برای مسابقات کشورهای اسلامی چیست؟
ما در دوره قبلی این مسابقات مدال نقره به دست آوردیم که این کار را هم برای ما راحت می‌کند و هم سخت. راحت از این جهت که به عنوان یک تیم مقام‌دار در مسابقات هستیم و در بدترین حالت دوست داریم این عنوان را تکرار کنیم و تمام برنامه‌ریزی‌ها و اردوهای فشرده ما هم برای همین است. یکی از علت‌های حضورمان در «کاوا» همین بود تا هماهنگی بیشتری برای مسابقات کشورهای اسلامی داشته باشیم. همه سخت در تلاش هستیم و سخت هم از این جهت که تمام تیم‌ها با انگیزه مضاعفی به مصاف ما می‌آیند.
در والیبال الگویی دارید؟
الگوی خاصی ندارم. شاید هر رفتاری را از هر ورزشکاری یاد بگیرم اما اینکه یک ورزشکار الگویم باشد، نه نیست.
به جز والیبال طرفدار سایر ورزش‌ها هم هستید؟
کلا ورزش را دوست دارم و نگاه می‌کنم اما مثلا فوتبال را زیاد نگاه نمی‌کنم.
طرفدار پرسپولیس هستید یا استقلال؟
از بچگی رنگ مورد علاقه‌ام آبی بود برای همین رنگ آبی را دوست دارم. استقلالی بودم اما دیگر بازی‌های این تیم را دنبال نمی‌کنم.
شنیدید که این تیم مقابل حریفش در آسیا ۷ گل خورده؟
بله؛ من رنگ آبی را از بچگی دوست داشتم و خانواده‌ام استقلالی بودند برای همین من هم فکر می‌کردم باید استقلالی شوم اما بزرگ‌تر شدم چون فوتبالی نبودم اصلا نظرم را تغییر ندادم. اما از اینکه بگویم چون استقلالی‌ام ۷ تا خوردیم، ناراحتم نه! اما خوشحال‌تر می‌شویم اگر نمایندگان ایران نتایج بهتری بگیرند. قطعا استقلالی‌ها دوست نداشتند که این‌طور شود و ما ورزشکاران این موضوع را خیلی درک می‌کنیم که اولین آسیب روحی برای ورزشکار است.