به گزارش جماران،گزارشی که توسط «تایمز» منتشر شده است، می گوید که رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، یک کمپین فشار «تهاجمی و بی سابقه» را بر کمیته نوبل نروژ برای بردن جایزه صلح به راه انداخته است. این روزنامه به سوابق تاریخی روسای جمهور آمریکایی بحث برانگیزی که این جایزه را دریافت کرده اند، اشاره می کند.
«اریک آسهیم»، سخنگوی موسسه نوبل، به این روزنامه بریتانیایی گفت که کمیته تصمیم نهایی خود را روز دوشنبه (گذشته) یعنی قبل از دستیابی به توافق آتش بس بین اسرائیل و حماس اتخاذ کرده است، به این معنی که توافق اخیر بر تصمیم آنها که فردا اعلام خواهد شد، تاثیری نداشته است.
در گزارش تایمز آمده است که مذاکرات کمیته کاملاً محرمانه است و پنج عضو کمیته نروژی سوگند یاد می کنند که هیچ جزئیاتی را فاش نکنند. همچنین، لیست نامزدهای این جایزه به مدت 50 سال محرمانه باقی می ماند.
از جمله دیگر نامزدهایی که به طور مکرر از آنها یاد می شود، یولیا ناوالنایا، بیوه الکسی ناوالنی، مخالف روسی، علاوه بر آژانس امداد و کار سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) و شبکه ای از ابتکارات بشردوستانه در سودان هستند.
آیا ترامپ برنده می شود؟
گزارش تایمز اشاره کرد که کمیته نوبل در برخی موارد جایزه صلح را به رهبرانی اعطا کرده است که علیرغم نارضایتی افکار عمومی نروژ یا مخالفت های داخلی، به پیشرفت های دیپلماتیک مهمی دست یافته اند.
در سال 1906، تئودور روزولت، رئیس جمهور آمریکا، پس از میانجیگری برای پایان دادن به جنگ روسیه و ژاپن، جایزه صلح نوبل را دریافت کرد، اگرچه او یک امپریالیست سرسخت بود و به شدت از منافع واشنگتن در آمریکای لاتین دفاع می کرد.
در سال 1973 -همانطور که گزارش ادامه می دهد- این جایزه به هنری کیسینجر، وزیر خارجه آمریکا، برای مذاکره در مورد خروج ایالات متحده از ویتنام اعطا شد. این در حالی بود که جنگ هنوز ادامه داشت و کیسینجر به دلیل نقش خود در کودتاها و مداخلات نظامی در سراسر جهان به طور گسترده مورد انتقاد قرار می گرفت.
اما تایمز همچنین به جایزه سال 2010 اشاره کرد، زمانی که لیو شیائوبو، فعال حقوق بشر چینی، علیرغم هشدارهای پکن مبنی بر اعطای آن به او، این جایزه را دریافت کرد، که به گفته این روزنامه بریتانیایی، استقلال کمیته را حتی در مواجهه با فشارهای سیاسی خارجی تأیید کرد.
یک مقام اروپایی به این روزنامه گفت که پیروزی ترامپ «به هیچ وجه امکان پذیر نیست». وی افزود: «کمیته تا حدودی مستقل است، اگرچه از نمایندگان سابق پارلمان تشکیل شده است، اما اعطای نوبل به ترامپ به احتمال زیاد منجر به درخواست های مردمی برای تعطیلی کل جایزه خواهد شد.»
این منبع ادامه داد: «به نظر من، کمیته به احتمال زیاد برنده ای را انتخاب می کند که مخالف ترامپ باشد و نظام بین المللی مبتنی بر قانون و کثرت گرایی را ارج نهد.»
چه کسی تصمیم می گیرد؟
گزارش این روزنامه نشان داد که سرنوشت ترامپ به تمایلات پنج عضو کمیته بستگی دارد. یورگن واتنه فریدنس (41 ساله) ریاست آن را بر عهده دارد که جوانترین رئیس در تاریخ کمیته است و یک فعال شناخته شده در زمینه حقوق بشر است.
وی توضیح داد که فریدنس -که پس از جنگ جهانی دوم در زمانی که دموکراسی به قول خودش «در اوج خود» بود، بزرگ شد- مواضعی را اتخاذ می کند که از دموکراسی و خلع سلاح هسته ای دفاع می کند.
بر اساس این گزارش، آسلی توجی (51 ساله)، معاون وی، تمایلات خود را به جریان محافظه کار پنهان نمی کند. وی در مراسم تحلیف ترامپ برای دوره دوم خود شرکت کرد و علناً از او ابراز تحسین کرد و از تحلیلگران خواست سیاست های او را جدی بگیرند.
این کمیته همچنین شامل آن اینگر (75 ساله)، رهبر سابق حزب مرکز، و گری لارسن (49 ساله)، عضو سابق حزب کارگر است که از سیاست های امدادی ترامپ انتقاد کرده است.
در نهایت، کریستین کلیمیت (68 ساله)، وزیر آموزش و پرورش سابق، وجود دارد که در پست های قبلی خود در رسانه های اجتماعی علناً به ترامپ حمله کرده است.
در حالی که طرح صلح ترامپ در غزه در نروژ مورد استقبال قرار گرفت، روزنامه تایمز -با استناد به نظرات دیپلمات ها- اشاره کرد که اقدامات دیگر ترامپ مانند برچیدن آژانس کمک های آمریکا، سابقه او در زمینه حقوق بشر و تهدیدهای او برای الحاق گرینلند، ممکن است شانس او را برای بردن جایزه صلح نوبل کاهش دهد.