به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبرآنلاین، علی صوفی، فعال سیاسی اصلاحطلب معتقد است ، در شرایط عادی که تحریمی وجود نداشته باشد نپیوستن به کنوانسیونهای مرتبط با FATF یک تحریم مضاعف داخلی محسوب میشد. اما حالا که تحریمهای جهانی علیه تهران وضع میشود مشخص نیست که پیوستن به این کنوانسیونها اثر دارد یا نه. تصمیمی که اگر زودتر گرفته میشد، شاید وضعیت اقتصاد ایران را متفاوت میکرد.علی صوفی می گوید انگار تا همه منافع ملی خود را از دست ندهیم و چیزی برای معامله کردن نداشته باشیم، هیچ تصمیمی نمیگیریم.
*****
* بعد از هفت سال و سه دوره بررسی، مجمع تشخیص پیوستن به کنوانسیون سیافتی را تصویب کرد. چرا بعد از هفت سال این تصمیم گرفته شد؟
متاسفانه تا یک مسئلهای به بحران منجر و خطرناک نشود، اقدامی نمیشود. الان دیگر نوشدارو بعد از مرگ سهراب است. انگار داریم به غرب و دشمنان امتیاز میدهیم. در حالی که اصلا برای دشمنان ما هیچ فرقی نمیکند.
* فکر می کنید با تصویب سیافتی پالس خاصی داده میشود؟
بله، پالس داده میشود که ما هماهنگ هستیم و مثل سایر کشورها از قانون بینالمللی تبعیت میکنیم و میخواهیم از سیستم مالی بینالمللی استفاده کنیم. در حالی که قبلا هم میتوانستیم سیافتی را تصویب کنیم. اما به خاطر یکی دو بند مربوط به شفاف بودن نظام مالی رسما اعلام کردیم که نمیتوانیم تصویب کنیم. این کار ما پالسی شد که دنیا مدعی شود ایران از تروریسم حمایت میکند. کنوانسیون را همینگونه نگه داشتیم و حالا تصویب کردیم.
کار به جاهایی میرسد که نظام از تندروها عبور میکند
* گروههای تندرو با پالرمو و سیافتی مخالفت شدیدی داشتند، اما بعد از این همه مخالفت تصویب شد. آیا این به آن معنا هست که نظام تصمیم گرفته که از تندروها عبور کند؟
کار به جاهایی میرسد که مجبور است عبور کند. الان هم همین است؛ یعنی اصلا دل اینها نمیخواهد که پالرمو و افایتیاف و اصلا این حرفها تصویب شود. ایدهآل آنها کره شمالی است. خیلی تخفیف دهند میگویند چین.
اینها یک جریان ۱۰۰درصد انحرافی هستند. انحرافشان هم ۳۰، ۴۰ یا، ۹۰ درجه نیست؛ ۱۸۰ درجه است. یعنی درست مخالف قانون اساسی هستند. برخی از اینها کاسبان تحریمند.
فقط جبهه پایداری از فعال شدن مکانیسم ماشه خوشحال است
الان همه مردم، کل حاکمیت، مسئولین، همه از اینکه مکانیسم ماشه فعال شده و آن شش قطعنامه علیه ملت ایران اعمال میشود، ناراحت و نگران هستند. حتی چین و روسیه، کشورهای دیگر در مجمع عمومی سازمان ملل معترض هستند. اما فقط طیف تندرو و جبهه پایداری از این موضوع خوشحال است. جبهه پایداری از اینکه تحریمها به قوت خود ادامه پیدا کند چه سودی میبرد؟ خوشحالی آنها هم کاملا علنی است و این موضوع را صراحتا اعلام میکنند.
* چرا سیافتی بعد از فعال شدن مکانیزم ماشه تصویب شد؟
همانطور که گفتم ما تا وقتی خطر و بحران را احساس نکنیم، اقدامی نمیکنیم. الان کاملاً ما در شرایط بحرانی و جنگی هستیم. تقریباً همه نهادهای قانونی علیه ما اقدام کرده اند؛ از آژانس بینالمللی انرژی اتمی گرفته تا شورای امنیت سازمان ملل که به عدم فعالسازی مکانیسم ماشه رأی نداد. کشورهای اروپایی و آمریکا هم به ما هجمه وارد کردهاند و ما ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد هستیم. بنابراین در چنین شرایطی به تکاپو و فراهم کردن زمینهها افتادند اما از آن طرف پاسخی نمیگیرد.
قبل از جنگ اسرائیل، آمریکا گفت بیایید مذاکره کنیم، ایران گفت مذاکره غیرمستقیم میکنیم. وسط مذاکره حمله کرد به ایران چون خواستند پاسخ آن نوع مذاکره را بدهند.
آنها هم میدانند که غنیسازی ما در حد بمب نیست
الان در شرایطی قرار گرفتهایم که منافع ملی در خطر قرار گرفته است. موشک ما منافع ملی حفظ بقاست. انگار تا همه منافع ملی خود را از دست ندهیم و چیزی برای معامله کردن نداشته باشیم، هیچ تصمیمی نمیگیریم.
دیپلمات کهنهکاری مثل آقای کمال خرازی سال گذشته مصاحبه کرد و گفت ما در یک قدمی بمب هستهای هستیم. در حالی که آنها به ما میگویند شما دنبال بمب هستید، این چه حرفی است؟ در یک قدمی بمب یعنی غنیسازی بالای ۹۰ درصد! در صورتی که مقام معظم رهبری اعلام کردند که ما گفتیم غنیسازی بالای ۶۰ درصد بالا نرود و ما دنبال ساخت سلاح هستهای نیستیم. من آن موقع از صحبتهای آقای خرازی تعجب کردم. وقتی ایشان وزیر خارجه بود، میگفت نمیخواهیم بمب هسته ای بسازیم؛ شرعاً و عرفاً هم نمیتوانیم بمب هستهای داشته باشیم. چون شرایط بحرانی شده و چیزی دیگری نمیبینیم که روی آنها دست بگذاریم میگوییم اگر تکان بخورید بمب هستهای میسازیم. در حالی که آنها هم میدانند که غنیسازی ما در آن حد نیست و میدانند که آقای کمال خرازی بلوف میزند.
∎