به نام خدا

قالب:غزل

وزن: بحر رجز مثمن سالم 

.

رفتی ولی این را بدان ، در قلبِ من تنها تویی

شاخه نباتِ حافظی ، افسانه‌ی نیما تویی

.

در تُنگِ سردِ بی کسی ، روحم چو ماهی ها اسیر

در نزد من آزادیم ، خوشحالیم ، دریا تویی !

.

هرچند دیگر بازگشتت صعب و غیر ممکن است

در عینِ دل پژمردگی ، امّیدِ فردا ها تویی

.

اکنون که رفتی بی صدا ، فرهادِ بی شیرین شدم

هرچه کنی دانی خودت ، مجنونم و لیلا تویی

.

بعد از تو احوالِ دلم دائم زمستانی شده

برگرد سویِ باغِ خود ، پایانِ این سرما تویی

.

در خواب می‌بینم تو را ، با وهم ها سر می‌کنم

هرچند آنجا هم تکی ، زیباتر از رویا تویی 

.

اشعارِ من بی قدر لاکن یک جهانِ کامل است

ای یارِ شاعر کُش بدان ، مقصودِ این دنیا تویی

.

با دردِ فقدانِ شما ، تا مرگ من طی می‌کنم 

آن روز می‌گوید خدا ، «عاشق ترین» ، حقّا تویی !

.