به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ پژوهشی جدید نشان میدهد که در ۲۵ سال اخیر، احزاب راستگرای افراطی در غرب اروپا با استفاده از نمادهای مسیحی خود را مدافع «ارزشهای مسیحیت» در برابر آنچه تهدید اسلامی میخوانند، معرفی کردهاند. هرچند پیوند مستقیمی بین دینداری شخصی و اسلامهراسی وجود ندارد. پژوهش انجام شده در بریتانیا، فرانسه، آلمان و هلند، با تحلیل دادههای جامعه آماری حدود ۷۵ هزار نفری، نشان داد افرادی که کلیسا میروند یا خود را پیرو مسیحیت میدانند، بهطور سیستماتیک دیدگاههای نژادپرستانه، اقتدارگرایانه یا پوپولیستی افراطی ندارند.
در مقابل اما، اسلامهراسی به شدت با نگرش برتریطلبانه نسبت به مهاجران و اقتدارگرایی ارتباط دارد. افرادی که نگرشهای برتریطلبانه نسبت به مهاجران و اقتدارگرایانه دارند، به احتمال زیاد نسبت به مسلمانان نیز دیدگاه منفی دارند (عکس این موضوع نیز صادق است). این الگو در چهار کشور مورد مطالعه، ثابت بوده و نشاندهنده یک روند مشترک در غرب اروپا است.
پژوهشگر این مطالعه میگوید که احزاب راستگرای افراطی با بهرهگیری از استراتژی «مسیحیتگرایی» توانستهاند مسیحیت را به نماد فرهنگی غرب تبدیل کرده و بدون نیاز به باور دینی واقعی، اسلام را به عنوان تهدید هویت فرهنگی معرفی کنند. این رویکرد به احزاب اجازه میدهد پیامهای ملیگرایانه و ضدمهاجرتی خود را به رأیدهندگان سکولار نیز منتقل کنند، بدون آنکه به نژادپرستی آشکار متوسل شوند.
این دیدگاه موجب شده است که جمعیت سکولار نیز جذب پیامهای راستگرای افراطی شود. یافتهها همچنین توضیح میدهد که چرا احزاب مذهبی راستگرای واقعی با پایگاه رأیدهندگان قابل توجه در غرب اروپا شکل نگرفتهاند؛ بر خلاف آمریکا، در این منطقه، ترکیب دینداری و راستگرایی افراطی پایه اجتماعی کافی ندارد.
این مطالعه نشان میدهد که اسلامهراسی در غرب اروپا نه نتیجه دینداری مسیحی نیست، بلکه محصول نگرشهای برتریطلبانه نسبت به مهاجران و اقتدارگرایانه و بهرهگیری سیاسی از نمادهای دینی برای تقویت اختلاف فرهنگی است. این یافتهها میتواند برای تحلیل سیاستهای راستگرای افراطی و استراتژیهای فرهنگی آنها در اروپا و دیگر مناطق سکولار مفید باشد و نشان دهد که نفرت علیه مسلمانان، بیشتر برساخته است تا دینی.
**************
پایان پیام/ 345