به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) – ابنا - دکتر زهرا بهروزآذر امروز پنجشنبه، ۱۷ مهر ۱۴۰۴ در سی‌ودومین اجلاس سراسری نماز که با محور «مادران، خانواده و فناوری‌های نوین» در رشت برگزار شد، اظهار کرد: سال جاری به نام هزار و پانصدمین سال میلاد پیامبر اعظم (ص) مزین شده و خرسندم که در این اجلاس ارزشمند، موضوع خانواده و نقش آن در اقامه نماز مورد توجه قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه خانواده روح تمدن انسانی است، افزود: خانواده همان جایی است که انسان برای نخستین بار عشق، اعتماد، مسئولیت و ایمان را تجربه می‌کند. امروزه بیش از ۳۳۰ کشور جهان با چهار ابرچالش جمعیتی، مهاجرت و شهرنشینی، تغییرات اقلیمی و فناوری مواجه هستند و این تحولات موجب افزایش شکاف نسلی شده است.
ارزش‌های خانوادگی در معرض فراموشی
معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده با اشاره به اینکه خانواده‌های گذشته ساده‌تر اما استوارتر بودند، گفت: در روزگاران نه‌چندان دور، خانه‌ها کوچک بود ولی دل‌ها بزرگ. از سیاست‌های حمایتی خبری نبود، اما خانواده‌ها پناه یکدیگر بودند و نسل‌ها را پرورش می‌دادند.
وی تصریح کرد: پرسش اساسی این است که چه چیزی در گذشته بود که امروز در حال رنگ باختن است؟ پاسخ روشن است؛ ارزش‌های خانوادگی. در خانواده‌های دیروز، احترام به بزرگ‌ترها، وفاداری، تعهد و ایمان ستون‌های استواری بودند که خانه را حفظ می‌کردند، اما در جهان پرشتاب و رسانه‌زده امروز، این ارزش‌ها در سایه فراموشی‌اند.
آذر با تأکید بر اینکه نماز می‌تواند گره‌گشای بسیاری از تنهایی‌ها و اضطراب‌های انسان مدرن باشد، اظهار کرد: انسان امروز در میان انبوه صداها و تصاویر، احساس تنهایی می‌کند. او در دنیایی مملو از ارتباطات دیجیتال از ساده‌ترین شکل ارتباط انسانی فاصله گرفته است و ریشه بسیاری از افسردگی‌ها و مرگ‌های ناامیدی در همین احساس انزوا نهفته است.
وی افزود: انسانی که خدا را تجربه کرده باشد، هرگز تنها نیست. نماز گفت‌وگوی روزانه انسان با منبع بی‌پایان معناست؛ گفت‌وگویی که در آن انسان به آرامش می‌رسد، امید می‌یابد و دوباره برپا می‌شود.
به گفته آذر، خانه‌ای که در آن نماز زنده است، پناهی است برای جان خسته انسان امروز. انسان نیازمند سه نوع گفت‌وگوست: گفت‌وگو با خود، گفت‌وگو با دیگران و گفت‌وگو با خدا. قرآن می‌فرماید: بل الانسان علی نفسه بصیرة؛ گفت‌وگو با خود یعنی خودآگاهی و لحظه‌ای تأمل میان شتابزدگی‌ها.
خانواده؛ نخستین مدرسه گفت‌وگو و ایمان
معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده ادامه داد: ایمان فردی اگر به همدلی اجتماعی نرسد، ناتمام است. خانواده نخستین مدرسه گفت‌وگو با دیگران است و باید به فرزندان آموخت که اختلاف پایان محبت نیست، بلکه آغاز فهمیدن است.
وی تأکید کرد: گفت‌وگو با خدا همان نماز است؛ لحظه مکث بزرگ انسان در برابر هستی. در نماز انسان از هیاهو جدا می‌شود و می‌گوید: «خدایا مرا ببین، مرا بشنو، مرا هدایت کن». در این گفت‌وگو، امید می‌جوشد و آرامش می‌بارد.
والدین، الگوی نخست تربیت نمازگزار
آذر با اشاره به اینکه تربیت با رفتار است نه گفتار، گفت: نخستین اصل در تربیت فرزند، الگو بودن والدین است. کودک، آیینه رفتار والدین است. پدر و مادری که با آرامش وضو می‌گیرند و با حضور دل به نماز می‌ایستند، در ناخودآگاه فرزند خود ایمان، نظم و عشق را می‌کارند.
وی افزود: نماز پدر در سحرگاه، سکوت مادر هنگام دعا، صداقت در گفتار و وفای به عهد، همه کلاس‌های خاموش ایمان‌اند. تربیت الهی از آنجا آغاز می‌شود که پدر و مادر خود را در محضر خداوند ببینند و کودک نیز از همان سال‌های نخست حضور رحمت او را درک کند.
به گفته آذر، والدین باید فضایی در خانه پدید آورند که کودک احساس کند خداوند دوست اوست نه داوری سخت‌گیر؛ پیوند محبت‌آمیز با خدا بنیان همه عبادت‌هاست. اگر دل کودک سرشار از مهر الهی شود، نماز برای او گفت‌وگویی عاشقانه خواهد بود، نه فرمانی سنگین.
ایمان، میوه اختیار و تجربه محبت است
وی اصل بعدی در تربیت را آموزش تدریجی و آزادانه ایمان دانست و افزود: قرآن ایمان را نه محصول اجبار، بلکه میوه درک و اختیار می‌داند. محبت مقدمه معرفت است؛ وقتی کودک از والدین بشنود که نماز گفت‌وگو با بهترین دوست است، دلش به سوی آن می‌رود بدون آنکه فرمانی داده شود.
آذر تصریح کرد: نمازگزار واقعی در رفتار خود آثار نماز را نشان می‌دهد؛ صدق در گفتار، ادب در برخورد و پاکی در نیت. نماز فقط رابطه با خدا نیست، بلکه تعهد به اصلاح خویش و جامعه است. نمازگزار واقعی از دروغ و بی‌عدالتی دوری می‌کند و دیگران را نیز به خیر دعوت می‌کند.
نماز سرچشمه استقامت در زندگی است
معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده خاطرنشان کرد: راه ایمان بدون سختی نیست، اما نماز سرچشمه استقامت است. فرزندی که در محیطی آرام و صبور رشد می‌کند، می‌آموزد که دعا جای فریاد است و نماز پناهگاه طوفان‌های زندگی است.
وی افزود: تربیت فرزند نمازگزار کاری لحظه‌ای نیست، بلکه رسالتی نسلی است. ایمان در نسل‌ها تداوم می‌یابد وقتی والدین دعای خیر را با عمل صالح در هم می‌آمیزند. در حقیقت، آنان چراغی را برای قرن‌های آینده روشن می‌کنند.
آذر در پایان اظهار کرد: امروز بیش از هر چیز به والدین باایمان و نمازگزار نیاز داریم تا بتوانند همین نگاه را بی‌اکراه و با محبت به نسل‌های آینده منتقل کنند. امیدوارم اجلاس نماز فرصتی برای توانمندسازی پدران و مادران آینده فراهم آورد تا فرزندانی نیک‌سرشت و نمازگزار برای جامعه تربیت کنند.
----------------------
پایان پیام/۳۴۴