تیم ملی فوتبال ایران باید روز جمعه در دیداری دوستانه به مصاف روسیه برود. شاگردان امیر قلعه‌نویی پس از کسب عنوان دومی در تورنمنت پرحرف‌وحدیث کافا حالا می‌بایست برابر تیمی قرار بگیرند که حدود سه سال است اجازه حضور در رویدادهای رسمی را ندارد و با دیدارهای دوستانه به حیاتش ادامه می‌دهد. این دوئل دقیقا پس از هشت سال، بار دیگر در خاک تزارها و این بار به میزبانی وُلگاگراد آره‌نا برگزار می‌شود.
2 لژیونر در لیست روسیه
روس‌ها در سه سال اخیر کاملا در عرصه ملی به انزوا کشیده شده‌اند و در لیست این تیم تنها 2 بازیکن لژیونر دیده می‌شود. ماتوِی سافونوف، گلر دوم تیم پاری‌سن‌ژرمن است و الکسی میرانچوک نیز برای آتلانتا یونایتد آمریکا بازی می‌کند و هنوز نتوانسته خودش را به اردوی تزارها برساند. 28 بازیکن دیگری که به اردو دعوت شدند، برای 9 تیم روسی بازی می‌کنند. زسکامسکو (6)، دینامومسکو (5) و لوکوموتیو (5) بیش‌ترین سهم را به خود اختصاص داده‌اند و تیم‌های اسپارتاک، کراسنودار، روستوف، زنیت، بالتیکا کالینینگراد و احمدگروژنی نیز یک تا سه نماینده دارند.
تیمی که جوان و ناشناخته شده است
در لیست ابتدایی روسیه، سه بازیکن تا به حال بازی ملی نداشته‌اند و 16 نفر نیز تعداد حضورهای‌شان به عدد 10 نمی‌رسد. 2 مهره تیم تحت هدایت والری کارپین، 30 و 31 ساله هستند و 6 نفر نیز 23 و کمتر از 23 سال دارند. الکسی میرانچوک که سابقه گلزنی برابر ایران را در دیدار سال 1402 دارد، با 47 بازی ملی و 9 گل زده، بهترین آمار را در بین دعوتی‌ها از آن خود کرده است.
نفرات سرشناسی چون الکساندر گولووین (موناکو)، فیودور چالوف (پائوک یونان)، آرتم زیوبا (آکرون روسیه)، یاروسلاو گلادیشف (دینامو مسکو)، دنیل فومین (دینامو مسکو) و ... جزو مهم‌ترین غایب‌ها به حساب می‌آیند که طی یک سال گذشته در اردوی روسیه حضور داشتند و تعدادی از آن‌ها در مسابقات اخیر موفق به گلزنی هم شدند اما حالا به دلایل مختلف، از جمله مصدومیت و یا مسائل فنی برای مصاف با ایران و بولیوی جایی در لیست روس‌ها ندارند. لازم به ذکر است که به جز فومین، مصدوم جدید روس‌ها، روسلان لیتوینوف و تامرلان موسایف نیز به همین دلیل امکان حضور در فیفادی ماه اکتبر را از دست دادند.
ضعیف‌کش مثل روسیه
روس‌ها در سال 2025 به مصاف 6 تیم رفته‌اند که ماحصل آن چهار برد، 2 تساوی و صفر باخت بوده است. آن‌ها 19 گل وارد دروازه رقبا کرده‌اند و ضمن ثبت سه کلین‌شیت، تنها 3 گل خورده‌اند. گرانادا، زامبیا، بلاروس و قطر، قربانیان تزارها بوده‌اند. از سویی نیجریه و اردن نیز تنها تیم‌هایی نام گرفته‌اند که برابر نماینده اروپا شکست را پذیرا نشدند و با تساوی 1-1 و 0-0 میدان را ترک کردند. روس‌ها طی این 6 دیدار تدارکاتی مقابل تیمی در سطح نخست صف‌آرایی نداشته‌اند و نیجریه جدی‌ترین رقیب‌شان بوده است. در ضمن شاگردان کارپین به جز جدال با قطر، الباقی دیدارها را همانند مصاف با ایران در خاک خودی به انجام رسانده‌اند.
سرمربی مشهور دینامو با خلقیات عجیب روی نیمکت روسیه
والری کارپین بیش از 70 بازی ملی در کارنامه خود دارد و برای تیم‌های سرشناسی چون سوسیه‌داد، والنسیا، سلتاویگو و ... بازی کرده است. او از سال 2009 به جرگه مربیان ملحق شد و در اسپارتاک مسکو، مایورکا، تورپیدو و روستوف سرمربی‌گری کرد تا این‌که در سال 2021 به عنوان سرمربی جدید روسیه انتخاب شد و جای چرچسوف را گرفت. با این حال چند ماه بعد به علت جنگ با اوکراین، روسیه از حضور در رقابت‌های رسمی محروم شد و کارپین در کنار هدایت کشورش، سکان‌دار روستوف شد. او از سال 2025 در قامت سرمربی جدید دینامو مسکو به فعالیتش ادامه داد.
کارپین، مالک یک تیم دوچرخه‌سواری است و از سال 2009 نیز به همراه میشل سالگادو یک شرکت املاک و مستغلات تاسیس کرده است. یکی از گلزنان روسیه در جام جهانی 2002، مدتی در قامت کارشناس در تلویزیون مشغول بود. او در سال 2017 برای سومین بار ازدواج کرد و چهار دختر دارد که بزرگترین آن‌ها 35 ساله است و کوچک‌ترین‌شان هشت سال سن دارد.
ورزشگاه تازه‌تاسیس با گل آفتاب‌گردان، پذیرای ایران
بازی روسیه و ایران در ورزشگاه وُلگاگراد آره‌نا برگزار می‌شود. استادیومی که در آستانه آغاز جام جهانی 2018 تاسیس شد و میزبان چهار دیدار دور گروهی بود. این استادیوم 43 هزار نفری طراحی‌ای به شکل گل آفتاب‌گردان دارد که یکی از نمادهای جنوب روسیه به حساب می‌آید. جالب است که هنگام ساخت این ورزشگاه بمب‌هایی عمل نکرده از جنگ جهانی دوم پیدا و خنثی شد. ملی‌پوشان دقیقا هشت سال پیش از دیدار روز جمعه، برای اولین بار در خاک روسیه مقابل تزارها قرار گرفت. دوئلی که به میزبانی شهر کازان برگزار شد و با نتیجه مساوی یک بر یک خاتمه یافت.
استالین‌گراد، پذیرای شاگردان قلعه‌نویی
بازی روسیه و ایران در شهر وُلگاگراد برگزار می‌شود. شهری طولانی که از ابتدا تا انتهای آن چند ساعت به طول می‌انجامد. این شهر در جنوب غربی کشور قرار گرفته و در امتداد رودخانه وُلگا است. هنگام جنگ جهانی دوم، نام این شهر استالین‌گراد بود و پس از پایان جنگ، شهر تقریبا با خاک یکسان شد و در دهه‌های 50 و 60 میلادی شاهد بازسازی آن بودیم. گرچه هنوز هم بقایای جنگ مذکور در برخی از خیابان‌ها و محله‌ها به چشم می‌خورد. روتور، مشهورترین تیم شهر وُلگاگراد است که لقب آن آبی‌ها است.