عصر ایران - آلفارومئو کمال، خودرویی که می‌توانست تاریخ این برند را تغییر دهد.
در سال ۲۰۰۹، سه عکس تار و دانه‌دانه که با دوربین موبایل گرفته شده بود، از مرکز تحقیق و توسعه «الاسیس» فیات در نزدیکی ناپل به بیرون درز کرد. این تصاویر، یک نمونه اولیه در حال حرکت از شاسی‌بلند آلفارومئو را نشان می‌داد که مجهز به چراغ‌های گرند پونتو و داشبورد ۱۵۹ بود اما ابعاد و تناسبات آن به وضوح به کانسپت «کمال» شباهت داشت. این اتفاق نشان می‌داد که شش سال پس از رونمایی کانسپت کمال در نمایشگاه ژنو، آلفارومئو به صورت مخفیانه این پروژه را بسیار نزدیک‌تر به تولید پیش برده بود.
چرا ظاهر آن به این شکل بود؟
در آن زمان، آلفارومئو دو مسیر پیش رو داشت:
۱. توسعه یک پلتفرم شاسی‌بلند کاملاً جدید: این گزینه به دلیل بحران شدید مالی فیات اتو در سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ عملاً ناممکن بود.
۲. استفاده ترکیبی از پلتفرم‌های موجود: خانواده مدل‌های ۱۵۹/بِرِرا (Brera) این امکانات را فراهم می‌کرد:
-
ساختار جلوی بسیار محکم با معماری «پریمیوم» (مشترک با سایر پروژه‌های فیات/جنرال موتورز).
-
قابلیت دسترسی به سیستم تمام چرخ محرک Q4.
-
مجموعه‌ای کامل از تجهیزات الکتریکی و داخلی قابل استفاده مجدد.
بنابراین، نمونه اولیه شاسی‌بلند ۲۰۰۹ در واقع یک پل مهندسی بود؛ فرم و نشانه‌های بصری کمال بر شاسی و قطعات مدل ۱۵۹ پیوند زده شده بود. این رویکرد، سریع‌ترین راه برای ساخت یک خودروی رانشی، تست آزمایشی برای کسب مجوزهای استاندارد و محاسبه دقیق هزینه‌های تولید در کمترین زمان بود.
اما با ادغام فیات و کرایسلر و تغییر اولویت‌ها، نمونه اولیه ۲۰۰۹ درون مرکز تحفیقات آلفا رومئو حبس شد. با این حال، آن تصاویر لو رفته، پنجره‌ای به سوی تاریخ موازی آلفارومئو باقی ماندند؛ تاریخی که در آن، «کمال» نه فقط نشانه‌ای از آینده شاسی‌بلندها بود، بلکه مسیر آن را تعریف می‌کرد.
