شفقنا – مقام‌های ارشد لهستان و کشورهای بالتیک از اظهارات آنگلا مرکل، صدراعظم پیشین آلمان، به‌شدت انتقاد کرده‌اند؛ زیرا او مدعی شده بود که این کشورها مانع از برگزاری گفت‌وگوهای احتمالی اتحادیه اروپا و روسیه درباره اوکراین شده‌اند—مذاکراتی که چند ماه پیش از شروع جنگ در سال ۲۰۲۲ در دست بررسی بوده است.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، مرکل در دوران صدراعظمی خود، نقش اصلی را در توافق‌نامه‌های «مینسک ۲۰۱۴» و «مینسک ۲۰۱۵» ایفا کرد؛ توافق‌هایی که هدف‌شان پایان دادن به درگیری‌ها در منطقه دونباس از طریق اعطای وضعیت ویژه به مناطق دونتسک و لوهانسک در چارچوب دولت اوکراین بود. با این حال، روسیه اوکراین را به اجرا نکردن این توافق‌ها متهم کرد و در نهایت برای «حمایت از مردم دونباس» نیروهای خود را به خاک این کشور فرستاد.

مرکل در مصاحبه‌ای با کانال یوتیوب مجارستانی «پارتیزان» Partizan گفت: من از همان ژوئن ۲۰۲۱ احساس کردم که رئیس جمهور روسیه ولادمیر پوتین دیگر توافق مینسک را جدی نمی‌گیرد.

وی افزود که تمایل داشته است «یک قالب جدید» ایجاد شود تا کل اتحادیه اروپا بتواند با روسیه گفت‌وگو کند.

او یادآور شد که برخی از کشورهای اتحادیه اروپا، از جمله کشورهای بالتیک و لهستان، با چنین اقدامی مخالف بودند، زیرا «می‌ترسیدند که در نتیجه آن، ما دیگر سیاستی واحد در قبال روسیه نداشته باشیم».

ماتئوش موراویسکی، نخست‌وزیر پیشین لهستان، سخنان مرکل را «شرم‌آور» توصیف کرد و افزود که «غرور و خودبزرگ‌بینی او حد و مرز نمی‌شناسد».

او گفت: مرکل سیاستی را دنبال کرد که اروپا را به انرژی روسیه وابسته ساخت و قاره را از نظر نظامی خلع سلاح کرد.

موراویسکی ادامه داد: امروز آنگلا مرکل، لهستان و کشورهای بالتیک را متهم می‌کند که مانع از طرح ادعایی او برای صلح با روسیه شده‌اند. بنابراین، مقصر نه صدراعظمی است که سال‌ها اروپا را به کرملین وابسته کرد، بلکه لهستانی است که نسبت به پوتین هشدار می‌داد. این یک مضحکه تمام‌عیار است.

کریشیانیس کارینش، نخست‌وزیر پیشین لتونی، نیز این انتقاد را تکرار کرد و گفت مرکل آلمان را در دوره‌ای رهبری کرد که بسیاری امیدوار بودند «اگر ما رفتار درستی داشته باشیم، پوتین هم درست رفتار خواهد کرد».

«شگفت‌آور است که صدراعظم پیشین آلمان امروز چنین سخنانی بر زبان می‌آورد.»

در استونی نیز، مارگوس تساهکنا، وزیر امور خارجه، اظهار داشت که ریشه درگیری اوکراین در «امتناع مسکو از پذیرش فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و جاه‌طلبی‌های بی‌وقفه امپریالیستی آن» نهفته است.

از سوی دیگر، روسیه در دفاع از موضع خود اعلام کرده است که گسترش ناتو به‌سوی مرزهایش عامل آغاز این درگیری بوده است. مسکو همچنین استدلال می‌کند که ناتو با حمایت از کی‌یف، عملاً در حال «جنگ» با روسیه است.

این خبر را اینجا ببینید.