به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «نظمیه خلیل» بانوی سالخورده‌ای از شهرک رامیه در جنوب لبنان، پلاکاردی در دست داشت که بر آن نوشته بود که دو سال است میان مرگ و مرگ زندگی می‌کنیم.
او با صدایی اندوهگین به خبرنگار پایگاه خبری «الجزیره‌نت» گفت: از روستایمان بیرون رانده شدیم و دیگر خانه‌ای برای ماندن نداریم. اجاره‌ها سرسام‌آور است و جایی برای ساخت خانه پیدا نمی‌شود. دو سال است آواره‌ایم و فقط آرزو داریم روزی به شهرک رامیه برگردیم و مثل گذشته در آرامش زندگی کنیم.
داستان او تنها گوشه‌ای از فاجعه‌ای گسترده‌تر است؛ هزاران خانواده در جنوب لبنان بر اثر جنگ اخیر اسرائیل، خانه‌ها، مزارع و کسب‌وکار خود را از دست داده‌اند. مردمی که اکنون بدون منبع درآمد ثابت، با اجاره‌های سنگین و نبود حمایت کافی از سوی دولت لبنان دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
در دومین سالگرد آغاز جنگ، اهالی شهرها و شهرک‌های مرزی جنوب لبنان دو تجمع اعتراضی برگزار کردند که یکی مقابل کاخ استانداری در شهر نبطیه و دیگری در شهر صور بود تا فریاد خود را علیه ادامه آوارگی و بمباران بلند کنند.
ویرانی کامل روستاها
«عدنان الأحمد» رئیس شورای محلی شهرک البستان به الجزیره‌نت گفت: شهرک‌های مرزی به‌طور کامل ویران شده‌اند، حتی سنگی روی سنگ نمانده است. ما خواهان بازسازی، بازگشت ساکنان، بازتوانی زیرساخت‌ها و پرداخت خسارت به مردم هستیم؛ از جمله خسارت مزارع، چون بیشتر ساکنان به کشاورزی وابسته‌اند.
او افزود: مردم اکنون آواره‌اند، توان پرداخت اجاره یا تأمین غذا را ندارند. اولویت نخست باید بازسازی باشد و امیدواریم دولت هرچه زودتر زمینه بازگشت مردم را فراهم کند.
در همین حال، «طارق مزرعانی» هماهنگ‌کننده تجمع ساکنان مناطق مرزی جنوبی گفت: دو سال است بیکاریم، باید مسکن و آموزش کودکان‌مان را تأمین کنیم. صدایمان باید شنیده شود، چون اگر خودمان حرکت نکنیم، کسی جای ما کاری نخواهد کرد. زمین‌ها تقریباً خالی از سکنه‌اند و زمستان پیش‌رو ممکن است شرایط را وخیم‌تر کند.
او هشدار داد که برخی در تلاش‌اند منطقه مرزی جنوب لبنان را به منطقه حائل تبدیل کنند و خواستار اعلام این مناطق به‌عنوان مناطق فاجعه‌زده شد؛ مشابه آنچه پس از زلزله‌ها رخ می‌دهد.
مزرعانی گفت: آنچه بر ما گذشت به‌ویژه در شهرک‌های مرزی ویران‌شده‌ای مانند ظهیره، رامیه، عیتاالشعب، کفرکلا، عدیسیه، حولا و بلیده، شبیه آن چیزی است که در غزه رخ داد.
فریاد مردم برای بازگشت و امنیت
«لینا عباس» از ساکنان شهر صور به الجزیره‌نت گفت: این مسئله فقط مربوط به شهرک‌های مرزی نیست؛ لبنان متعلق به همه لبنانی‌هاست. مردمی که در جنوب زیر بمباران زندگی می‌کنند هم حق دارند در امنیت زندگی کنند، فرزندان‌شان به مدرسه بروند و خانه‌ای برای زندگی داشته باشند.
دو تجمع اعتراضی، نماد پایداری و تجدید عهد با مقاومت بود؛ پیامی آشکار که جنوب لبنان با وجود ویرانی و آوارگی، همچنان ایستاده است و مطالبات مردمش برای زندگی آبرومندانه و حقوق مشروع‌شان قابل چشم‌پوشی نیست.
بر روی پلاکاردهای تظاهرکنندگان نوشته شده بود که «زمین ما فروشی نیست»، «نه به طرح‌های مشکوک»، «دو سال است رنج می‌کشیم»، و «تا کی ادامه تجاوز، تخریب و آوارگی؟ تا کی بی‌توجهی به مناطق مرزی؟»
خسارت‌های گسترده و بحران اقتصادی
جنگ اخیر، ویرانی تقریباً کامل شهرک‌های مرزی جنوب لبنان از جمله عیتاالشعب، عیترون، میس‌الجبل و بلیده را به‌جا گذاشت که به خطوط تماس مستقیم با اسرائیل تبدیل شده‌اند. کوچه‌ها خالی از زندگی شده و خانه‌ها به تلی از ویرانه بدل گشته‌اند؛ بیشتر ساکنان برای نجات جان خود ناچار به فرار شده‌اند.
این آوارگی انبوه فشار سنگینی بر شهرهای پناه‌گیر مانند صور و الزهرانی وارد کرده است؛ مناطقی که اکنون میزبان هزاران خانواده‌اند. با افزایش تقاضا، قیمت اجاره‌ها چند برابر شده، در حالی که شهرک‌های مرزی ویران‌شده خالی از سکنه باقی مانده و خدمات اولیه در آن وجود ندارد.
بر اساس گزارش بانک جهانی (ارزیابی سریع خسارات و نیازهای لبنان در سال ۲۰۲۵)، برآورد می‌شود هزینه بازسازی و بازتوانی کشور لبنان حدود ۱۱ میلیارد دلار باشد که خسارات وارد بر ده بخش اصلی از ۸ اکتبر ۲۰۲۳ تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۴ را پوشش می‌دهد.
از این مبلغ، دولت لبنان باید بین ۳ تا ۵ میلیارد دلار از جمله یک میلیارد دلار برای بازسازی زیرساخت‌های حیاتی مانند انرژی، آب، فاضلاب، حمل‌ونقل و خدمات شهری را از بودجه عمومی تأمین کند. بخش خصوصی نیز انتظار می‌رود ۶ تا ۸ میلیارد دلار در حوزه‌های مسکن، بازرگانی، صنعت و گردشگری سرمایه‌گذاری کند.
به‌گفته همان منبع، مجموع خسارت اقتصادی جنگ حدود ۱۴ میلیارد دلار است که شامل ۶٫۸ میلیارد دلار خسارت مستقیم مادی و ۷٫۲ میلیارد دلار زیان ناشی از توقف فعالیت‌های اقتصادی و کاهش تولید است. بخش مسکن با ۴٫۶ میلیارد دلار خسارت بیشترین آسیب را دیده است و پس از آن، بخش‌های بازرگانی، صنعتی و گردشگری با زیانی معادل ۳٫۴ میلیارد دلار قرار دارند.
از نظر جغرافیایی، استان‌های نبطیه و جنوب بیشترین ویرانی را متحمل شده‌اند و پس از آن، استان جبل لبنان که شامل ضاحیه جنوبی بیروت است در رتبه بعدی قرار دارد.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸